fyri at nevna, hvussu tað var/er fyri Tummas, Sørin, Marner og góðu konuna Jónhild. At missa teirra kæra pápa og hjúnafelag gjøgnum mong ár. Tankar mínir komu beinanvegin um Tummas Johan og Jónhild og ikki

ábyrgdini av ampunum, sum borgarar í Tvøroyrar kommunu skulu liva við? Hvar kunnu borgarar í framtíðini kæra um ampar so sum lukt, dust, dálking á sjógvi, óljóð og ljósdálking? Borgarafundurin hjá Varðanum Pelagic [...] frá nærmasta granna. Kæruportalur Karmøy kommuna hevur gjørt ein portal til borgarar, har tey kunnu kæra um ampar so sum lukt, dust, dálking á sjógvi og óljóð. Hví man tað vera neyðugt hjá eini kommunu at

er farin til Gud, sum gav hann.”(Prædikarin: 12,7) Við hesum orðum vilja vit æra og minnast okkara kæra vin og granna Eivind Niclasen. --- Grannarnir fyri norðan

skeivu boðini frá læknavaktini skulu fáa eitt eftirspæl. - Vit eru kunnað um, at vit hava rætt til at kæra. Men hartil eru vit ikki komin enn, leggur Jógvan Olsen afturat.

væntað, frá teimum sum høvdu mest at missa við tað, at samfelagið samanlagt vann meira. Eg sakni so mín kæra, trúgva og vísa vin. Tað er ringt at vita sær, at Jóannes ikki er í heiminum longur. Hermann

errin av at vera mostir at hópin av “børnum” og eisini errin av heitinum, mostir, ið nógv hava hana kæra sum. ##med2## Miebeth, sum er ættað av Kirkju í Fugloy, var væl fyri og hevði nógv at práta við nógvu

sjúkrarøktarfrøðingur. Tær hava ríkiligt at gera, og telefonin ringir alla tíðina. Summi ringja fyri at kæra sína neyð, onnur biðja um góð ráð um, hvussu tey skulu greiða sínar trupulleikar. Sigrun Wardum sigur

landsstýrið hevur hildið seg til lógina ella ikki. Tí undrar tað meg mangan, at royndir politikarar kæra mál til nevndina, sum einki hava við løgfrøðiligar spurningar at gera. Tað er ikki uppgávan hjá L

eru øll amboð brúkt til tess at vísa á alternativar loysnir, at steðga niðurbræðingini, mótmæla og kæra. Men tað verður oftast lagt út sum “andstøðugrenj”, vantandi samstarvsvilji ella “hatta eru bara tey”

er. Olivar var tað skaldið, sum móðurlandið aldi, sum vaks við ár í hond. Olivar sang um móðurmálið kæra, um móðurmál og Gud og landið æra, um fiskimenn, sum út á havið fara, hví dreingir mest um seyð og