Tá Bergur Jacobsen, prestur, leggur frá sær sum prestur fyri føroyska kirkjuliðið í Samuelskirkjuni í Keypmannahavn, fer Københavns Stift ikki at lýsa starvið leyst aftur. Men tað fer kortini framvegis [...] Fólkakirkjan ikki finnu eina loysn, so fer arbeiðið aftur á sjálvbodnar hendur. Síðani 1970, tá prestur varð settur í fast starv, hava tveir prestar røkt starvið, fyrst var tað Petur Andrew Petersen, og

lógarbrot og kann revsast. Men fyrst skalt tú fram við skrásetingarmyndugleikanum, t.e. prestur aloftast. Sigur prestur nei til eitt ávíst navn, so kann tann einstaki kæra til navnanevndina og í seinna føri

gera hann lidnan. Jógvan Fríðriksson, bispur, helt prædiku og vígdi minnisvarðan. David Johannesen, prestur, bað eina bøn og las upp eitt skriftbrot. Fleiri sálmar vórður sungnir og sangblað varð býtt út,

tiltakinum og eftir minningarhaldið var ein drekkamunnur at fáa í Meingheitshúsinum. Ólavur Rasmussen, prestur í Hvalba, talaði við minningarhaldið í Vági.

Minnisvarðin stendur norðanfyri gamla skúlan. Hátíðarhaldið verður klokkan 14. Maria Jørðdal Niclasen, prestur, sigur nøkur orð, áðrenn Osvald Sivertsen fer at avdúka minnisvarðan. Eftir hetta verða øll boðin

klokkan 16 verður minningarhald í Havnar Kirkju fyri børn, sum eru farin. Tað verður Hanus á Gørðum prestur, sum prædikar, men Døgg Nónsgjógv fer eisini at syngja og spæla. Minningarhaldið verður sum ein vanliga

summri í 1942 var støðan so álvarslig, at teir jødar, ið eftir vóru, máttu fara undir jørð. Ein prestur í Enschede og nakrir hjálparar hansara hjálpti teimum at finna eitt goymistað. Kitty og tey skuldu

Minnisgudstænasta fyri børn og ung, ið farin eru, verður í Vágs kirkju mikudagin 23. november kl 19.00 Prestur er Patrick de Neergaard. Ein drekkamunnur verður at fáa aftaná minnisguðdtænastuna, upplýsir kirkjuráðið

ein varði um Gudmund. Men Gudmund var sjálvandi so nógv annað enn arkitektur, hann var sum Heri prestur segði í vøkru prædikuni, maður, pápi, verpápi, abbi og eisini langabbi. Eg kann so leggja afturat

persónurin sum vit kundu lata okkum upp fyri, sum vit kundu tosa um alt við. Omman var tíðarleys - prestur segði tað so vakurt til jarðarferðina, har hann segði frá um hana, at hon var persónurin, sum kundi