fólki, og vit løgdu til merkis hvussu nógv tú hugsaði um tey. Hóast vit vita, at okkara tíð her á fold ikki er ævig, so eru vit ongantíð nóg væl fyrireikaði tá skilnaðarløtan kemur. Vit fingu hóast alt
so nógv um í tí dagliga, hesaferð tankar um ein góðan vin, ið man ongantíð skal síggja aftur her á fold. Ja, lívið er undarligt, og deyðin hevur sína orsøk, men at tað skuldi verða seinastu ferð eg sá teg [...] takksemi á tann møguleika eg fekk, at koma at kenna teg, og hevur tú ríkað manga kvinnu og mann her á fold. Tín verumáti var nakað heilt serligt, tú var ein orginalur – bert ein av slagnum, takk skal tú hava
Stórstur er tó saknurin hjá konu tínari , børnum og øllum tínum kæru, sum tú elskaði fram um alt her á fold! Hóast sakn og sorg so veit eg, at tey hava tikið hesi lívsjáttandi orð til sín: ”Aldri tey,sum Harran
Benne var illa sjúkur seinastu tíðina, væntaðu tey fæstu , at hann bara átti fáar dagar eftir her á fold. Men soleiðis er tað væl ivaleyst altíð, deyðin spyr ikki eftir tíð og stað. Benne var sonur Ellen
Almannastovan og Nærverkið skal verða einglavaktin hjá teimum, sum hava brúk fyri hjálp og umsorgan her á fold, so tey kunnu kenna seg trygg og í góðum hondum. Vít mugu síggja til, at allar játtanir fyrst og fremst
epla-sløgunum í ár Mette, sum tey longu nú hava fingið góðar royndir av. Í ár hevur Mette givið heili 17 fold. Enn er sjálvandi stutt fráliðið. Men seinni kemur ein meiri nágreinilig frágreiðing um eplatøkuna
Mohr, Lamba, Wenzel Olsen, Toftir, Sigga Óladóttir Joensen, Fuglafjørður og Hans Mourits Foldbo, Norðragøta.
útistovum, og eisini í aldingørðunum kring landið, fegnast tey, ið hava grønar fingrar, tí nú sprettir á fold og spírar.
býr ein álvarsamur sannleiki. Dinosaururin – hitt forna dýrið, sum einaferð var einaráðandi her á fold – er ikki til longur. Hví? Jú, hitt risastóra og sterka djórið megnaði ikki at laga seg til nýggjar
sum tú var, tað prógvar eisini tann stóri skarin, ið nú fylgdi tær til títt seinasta hvíldarstað á fold. Tú dugdi so sera væl at venda myrkur til ljós, altíð at finna tað positiva fram, óansæð hvat og hvussu
