Petersen, sum setir spurningin um, hvat hevði hent, um ein hagi varð friðaður í 12 ár. - Hvat hevði hent? spyr hann. Ein annar skipari, sum viðmerkir, er Hjaltur Poulsen, sum hevur gjørt royndir á Føroyabanka
við søguligu gongdini, sum er orsøk til ta stýrisskipanarligu støðuna, sum vit eru í. Millum annað spyr hon meg, um eg ynski, at Føroyar skulu lata tey yvirtiknu málsøkini frá sær aftur. Tað er heilt týðiligt
rák. Fyrilestrahaldarin fer at seta -ismur og tíðarskeið í ein samfelagsligan samanhang. Harumframt spyr hon: Hví sær listin soleiðis út í hesum og hasum tíðarskeiðinum? Somuleiðis fer hon at seta fokus
l, sum higartil hava ligið hjá Landsskrivstovuni.? ?Nær fór kostnaðurin av umsitingini at vaksa?? spyr Kjartan Hoydal. Við tí talmanipulatión, sum hann nýtir, er ikki ringt at gita, at Edmund Joensen fær
skumpar Don Regan undir forsetan og biður hann skunda sær. Hvør biður amerikanska forsetan skunda sær, spyr Michael Moore speiskliga, og svarið er sjálvandi, at tað gera tey stóru kapitaláhugamálini. Frá
menningarliga ábyrgd av økinum. Men hvør hevur so skyldina, tá eg ikki havi røkt starvið nóg væl, spyr hon. Tá er lætt hjá mær at tveita ábyrgdina á eindarleiðarin, sum gav mær boðini. Tá ábyrgd verður
flakavinnan og aðrar vinnur ikki hava borið seg væl ella eru farnar av knóranum, og Magni Laksáfoss spyr retoriskt, hvussu nógvar vit hava fingið ístaðin? Svarið er onga, og tí metir hann, at um verandi [...] hevði verið lættari at gjørt tað longu í 70 unum, men hugsunarhátturin tá var, at hví skuldi man tað, spyr Magni Laksáfoss og fýlist á handafaringina ab vinnustýringini. Hann nevnir eisini, at tað sálarliga [...] og bedingar bygdar, og í fiskivinnusamfelagnum eru bryggjur og havnir bygdar, men Magni Laksáfoss spyr, hvat bygt verður til komandi vinnur. - Vit hava 1000-1500 sjómenn í dag í mun til 3-4000 sjómenn
nevndin, skal oyðilegja sær motorin av øllum hesum smáu túrunum, har motorurin ongantíð verður heitur, spyr Eyðfinn Petersen. Tí sær hann framvegis skutaran um eitt neyðugt, og sera hent arbeiðsamboð, tí tað
veruleikanum eitt fantastiskt til-boð, um fosturtøku, føroyskar kvinnur, hava fingið, frá teimum donsku, spyr Øssur Winthereig í kjaksendingini týskvøldið 19.10 Jú, avgjørt, er mítt svar til spurningin. Tað var
skúlamassakrir! Simple—fáa vit at vita frá konservativa vinstravonginum. Men, passar hetta? Ella, spyr teg sjálvan: “Hóast mítt hús var pinnpakkað við revolvarum og riflum, hevði eg tá myrt mammu, skotið
