skemti verða sagt um ein, ið so smátt er farin at kenna til fyri jól, t.d. ert tú longu jólaligur? Jólini vara til trettandadag, t.e. 6. januar. Tað verður eisini nevnt »gomlujól«, tí eftir gamla álmanakkanum [...] jóladagur«. Onnur orð og orðingar: Fyrr varð hildið vera skomm, um arbeiði ikki fekst liðugt fyri jól, t.d. bundið plagg. Tað varð rópt »jólatrøll«. Vit nýta orðið enn, hóast tað ikki longur er so skammiligt [...] Summarsligt veður um jóltíðir verður nevnt »jólasummar«. Gamalt var, at jólasummar verður páskavetur, t.e. er summarveður á jólum, kann vetrarveður væntast um páskirnar. Umframt at nýta orðið »jólaligur« um
skrivað "fegin" ella "glaður”. Tí bilsin merkir “undrandi, ovfarin, forfardur”, t.d. hann var púra bilsin, t. e. vildi gerast býttur. Hendir nakað, uttan at teg varir ella grunar, hendir tað “óvarandi” [...] so óvarandi ella óvæntað, at tú verður kløkkur ella illa við, t.d. tíðindini komu dátt við (óvæntað), og tað kom teimum ikki dátt við, t.e. tað kom ikki óvart á tey. [...] orðabókini "rask komme over en". So tað er nakað tað sama, sum at eitthvørt kemur óvart á, t.e. at okkurt hendir, ið tú ikki hevði roknað við. Ein orðing, ið er alsamt at hoyra, er at vera “positivt
er sjómaður »Sjógvur« er tilfarið, t. e. samfeld heild av søltum vatni, ið fevnir um jarðarknøttin, og tað stendur eisini sum mótsetningur til land, t.d. bæði á sjógv og landi. »Hav« er tað víða [...] ið fevnir landa millum og er uttansyndis. Ert tú úti á havinum, ert tú uttan fyri landoddarnar, t.d. kann ein grind fara til havs, ein bátur kann verða tikin til havs av vindi og eitt skip kann
ella spyr, dugir sítt móðurmál, t.e. hvørjar nætur meinast við. Næturnar eita altíð eftir degnum, sum kemur aftaná, so leygarnátt er náttin fyri leygardag á føroyskum, t.e. millum fríggjakvøld og leygarmorgun [...] leygarmorgun. Stundum siga fólk leygarnátt, tá ið tey meina sunnunátt, t.e. náttina fyri sunnudag, – við tí í huga, at leygardagur røkkur líka til sunnumorgun. Men so er ikki. Náttin fyri sunnudag nevnist sunnunátt [...] at vera “leygarnátt” og “sunnunátt”. Her loypir ávirkanin úr donskum fløkju í, tí á donskum merkir t.d. “fredag nat” náttin fyri fríggjadag o.s.fr. Í føroyskum er tað ikki so. Tað eru mong, ið ikki eru greið
sms til nummar 1940 og skriva mal og síðani upphæddina, t.d. mal 1000. Tey, sum kanska heldur vilja geva eitt boð um teldupost, kunnu senda e-post til marknaðarleiðaran á Rás2, Birgir W. Høgnesen, birgir@ras2
grava undan, t.e. at máa støðið undan einumhvørjum, so at tað dettur. Mælt verður tí frá at nýta ?undirgrava? og ?undirgravandi virksemi? og tílíkt og heldur málbera seg á annan hátt, t.d. grava (burtur) [...] gongst? kundi verið sagt ?Ið hvussu gongst?. ?undirgrava? er vanligt at hoyra í tíðindum. Sagt verður t.d., at ?hann undirgravar fólkaræðið?. Vit geva gætur, at veiki nútíðarformurin ?gravar? er vanligur nú
færie ljóðaðu sum frá leið: [m ? ù « n ] og [f E ù « ], og av tí kom óvissa í stavsetingina, og orð, sum søguliga høvdu rj, vórðu skrivað við rg, sum t.d. færge. Eingi uttan vit føroyingar hava sagt hetta [...] og orð við -tíð sum seinna liði, kvennkynsorð. Ein góð máltíð. Hvør kundi fingið seg til at sagt t.d. ?eitt búrmáltíð?! Ferja Tó hevur borið rættiliga væl til at fáa undirtøku fyri orðinum ferja í staðin [...] sum aldri hevur verið til í donskum uttan á pappírinum og í vissum lesiframburði. Føroyingar hava t.d eisini tosað um at ?avverga? okkurt fyri at verja fyri onkrum, og at vera ?hergaður? í andliti, og hvørt
tx_fsmediagallery_mediagallery%5Bcontroller%5D=MediaAlbum&tx_fsmediagallery_mediagallery%5BmediaAlbum%5D=8840&cHash=e33c13eee8205bd6e776bef51cb6ca8e ##med2## ##med3## ##med4## ##med5## ##med6##
##med3## ##med4## ##med5## ##med6## ##med7## ##med8## ##med9## ##med10## ##med11## ##med12## Myndir: D.O., E.S, og F.J.
ida?tx_fsmediagallery_mediagallery%5Bcontroller%5D=MediaAlbum&tx_fsmediagallery_mediagallery%5BmediaAlbum%5D=8860&cHash=6c4e63be2f90c7a35bd1d84ce681c8d4 ##med2## ##med3## ##med4## ##med5## ##med5## ##med7##
