menn og kvinnur minkaði í grundini heilt nógv, eftir at plógvin var uppfunnin. Áðrenn hetta vóru maður og kona tætt knýtt hvør at øðrum og tørvaðu hvønn annan fyri at yvirliva. Men nú var ikki longur [...] (Elizabeth Abbott, A History of Marriage, 2010). Í Eyptalandi varð eitt hjúnaband góðkent, ”tá ein maður hevði stovnað eitt heim saman við eini kvinnu”. Henda rættiliga óneyva allýsingin av hjúnabandinum
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Tað sigst, at einaferð ein maður spurdi Jóhan Hendrik Winther Poulsen, professara í málfrøði, hvat hann tókst við, svaraði professarin »Eg eri málmaður« »Ja so. Og hvørjum máli stendur tú í?«, spurdi maðurin [...] Útvarpið sigur frá tilburðum av "svínakrími"«, lesur hann úr bókini og blaðar longur aftur - »Ein maður tosar um eina 'tøku'.«, stendur her. Helst man tað merkja ein jarðamóður, men tað stendur neyvan í
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			ngur hevur annars malið í klingur um hvussu hvør einstakur kann gera mun. Á so? Skift tá bústað, maður! Um ikki annað, tá vegna signalvirðið... sovorðið sum at vera ein fyrimynd. Og hvat kjarnorkuni viðvíkur [...] fjølmiðlum og stjórnarleiðarum—og verður hann sjálvsagt dyggiliga løntur fyri at gera tað. Hinvegin, ein maður sum Bogi Hansen, «okkara egni Bogi Hansen«, er vísindafólk tilhoyrandi náttúruvísindina, men hann
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Koma herðindini í høgru síðu? - Ja, svarar sjúklingurin og leggur so afturat, nøgdur sum bara ein maður við uppgangandi kenning kann vera: - Nei, tað var ikki lív við Reyða Krossi! Petur tekur kjansin og [...] skuldi fara at svimja í morgun, men so fór alt at sigla fyri mær. - Góðan morgun, tit! Her er ein maður til tykkara! - Fínt, Niels! Koyr hann bara innar á stovu eitt! - Ókey, sigur Niels og gevur sjúkr
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Kristinn varð verandi hjá ommuni og abbanum í Neskaupstaði, har hann býr enn. Hann gjørdist trolaramaður eins og pápin og hevur verið fiskimaður alt lívið. Síðan var tað beiggi skiparan Birgir Sigurðsson [...] sum Hjalmar var við. Teir tóku tveir mans upp, og annar av teimum var fjarritarin, sum var seinasti maður av skipinum í lívi, og hin var føroyingurin Andreas Hilduberg. Ein annar bátur tók hinar tríggjar
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			baksararnir. Spentir eru teir at vita, hvussu til stendur. Teir eldru smæða seg ikki burtur heldur, Elsti maður í ferðini er 75 ár, og kortini millum teir løttu á føti. Her eru, sum vera man, flestir eigarar við [...]  og tað verður borið skjótt at, tá komið er at rættini í gjónni, sum skilir skorarnar báðar. Ein maður verður eftir at ansa eftir, at seyðirnir ikki fara upp í gjónna, men beint í rættina. Hinir fara um
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Orðið eldri klingar positivt, meðan orðið gamal klingar heldur negativt. Ein eldri maður er yngri enn ein gamal maður. Skulu vit vera kurteislig, so siga vit ikki við eina konu, at nú et tú vorðin gomul
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			takast. So tað gongur ein løta, áðrenn farið verður oman. Niðri við portrið situr ein einsamallur maður, sum heilsar: »Guten Tag«. Enn ein týskur ferðamaður. Hesin fryntligi maðurin, sum man vera einastaðni [...] hornasteinur í einum húsum í Gásadali. Gráisteinur var íbygdur, sum ikki var so óvanligt í Føroyum fyrr. Maður ætlaði at byggja og vildi sprongja steinin, sum var í vegin. Hann var eisini byrjaður at bora, og
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			til Danmarkar at fremja málið, sigur Sámal Petur í Grund. Hann heldur lítið um, at landsins hægsti maður, skuldi blanda seg í málið, tá hansara uppgáva var at virka sum leiðari í Landsstýrinum. Fjølmiðlarnir [...] til Danmarkar at fremja málið, sigur Sámal Petur í Grund. Hann heldur lítið um, at landsins hægsti maður, skuldi blanda seg í málið, tá hansara uppgáva var at virka sum leiðari í Landsstýrinum. Fjølmiðlarnir
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			uppum, og hoppa niður hinumegin. – Hovsa, hvem kommer der bagfra og forskrækker mig? Segði ein maður, sum stóð har við hamara og meitli í hond. Jens hevði sæð hann fyrr, tá hann plagdi at koma rennandi [...] dreingirnar, sum hann spældi við úti í Hornabø følt at danskt var forboðið. So var. Men her stóð ein maður og segði nakað á donskum. So hann royndi seg á donskum. – Hvad er det du laver? – Ja, det kan du