ein spaka fyri ein spaka, og tað sóu eg og mong við mær stórt virði í, tú var erligur sum fáur, ein visti altíð hvar ein hevði teg. Vit øll, sum kendu teg, eru vorðin fátækari, nú tú ikki er millum okkum

Av góðari og professionellari tænastu. Annika var errin av sínum arbeiði, og hitti tú hana umborð, visti tú beinanvegin, at tú vart í góðum hondum. Flestu ferðafólk, sum hava flogið við Atlantic Airways

tú fingið frið, har ongin pína er, heima í himmalinum. Pabba var ein maður av fáum orðum, men tú visti altíð hvar tú hevði hann, sum prestur so gott segði tað í prædiku síni. »Der findes mennesker, der

beinanvegin. Læknin segði, at tú vart tvør og harðfør og soleiðis var eisini. Sjálvt um tú ikki altíð visti, hvat tú lá inni fyri og hví tú hevði so ilt, so legði tú teg ikki bara í eina song, men tú skuldi [...] so friðfull út, og fyri mær sá tað út sum um, at tú sá øll tíni kæru standa og bíða eftir tær. Tá visti eg beinanvegin, at tað var ikki ein sorgarløta, men ein gleðiløta fyri teg at sleppa burtur. Tú ert

hjá okkum byrjaði sum vanligt, men tín var longu liðugur. Tú hevði alt lívið framman fyri tær, og visti hvat tú skuldi brúka tað til. Tú gekk í handilsskúla og hevði eitt ár eftir. Eisini ætlaði tú í b

tal á hvussu nógvar útvarps- ella sjónvarpssendingar, ið tú legði oyrur ella eygur til, tá ið tú visti at evni í sendingini nam eitthvørt áhugamál hjá onkrum av tínum nærmastu. Lættisoppaprát var ikki

øllum sínum. At vera omma var nakað henni dámdi væl. Tá ommubørnini vóru lítil, var hon væl fyri. Hon visti so væl hvat børnunum dámdu. Hon plagdi at hava nýbakaðir bollar, heitt kakao og róma standandi á borðinum [...] tykkum og takk fyri alt. Ringið tá ið tit eru komin heim«. Hon hevði ongan frið á sær, fyrrenn hon visti, at vit vóru komin heim í øllum góðum. Hesi orð segði hon líka til tað síðsta. Soleiðis var hon. Hennara

ella fortelja mær frá, tá hann var ungur o.s.fr. Hevði eg trupulleikar, visti eg at eg altíð kundi fara til hansara, eg visti, at hann fór at skilja meg, og at hann kundi geva mær góð ráð. Hevði eg eitt

Tú var vitandi, visti um alt. Og tað serliga forvitni, tú átti, gjørdi, at tú var áhugaður í øllum, bæði tí, sum hendi her á landi og runt í heiminum. Tað var ikki tað evni, tú ikki visti um. Harafturat

bíðirøðini til Norrønu fekk deyðsboðini um Petur Nolsø. Ikki tað, Petur var eingin ársungi, og man visti, at hann seinnu árini ikki var heilt so birgur sum fyrr. Men Petur var ein maður, man lætt gjørdist