sum er bóndi í Lítlu Ásvík, gjørdi alt fyri eitt av at taka ærina og lombini inn, tí veðurmenninir siga frá høgætt og kava. Í Íslandi eins og í Føroyum lembir seyðurin um várið, og tað er sjáldsamt, at
Køld luft sunnaneftir hevur lagt stórar partar av Andesfjøllunum undir kava, og nógvastaðni í Kili siga fólk seg ikki hava sæð so nógvan kava tey seinastu 30 árini. Tað sama er í Argentina. Eitt nú hevur
himmalin. Tann 24. oktober var hon sera klár, men vísindin dugir ikki at siga, hví so var. Tey, sum hava skil fyri stjørnuhimmalinum, siga, at Edwin Jolmes-halastjørnan kann síggjast við at hyggja upp á luftina
beinleiðis og óbeinleiðis eigur lívið í føroyska samfelagnum. Henda vinna, sum Uni og hansara mongu líkar siga, gevur hall. Danski blokkurin, ikki at gloyma, eigur sín part. Hørð kapping uttanífrá Sjálvandi geva [...] Amerikansku úrmælingarnir Hickman og Silva, sum skrivaðu “Den dynamiske virksomhed”, kom út í 1984, siga m.a. at “Skapanar-inlit er ein treyt fyri nýggjum uppfinningum”. Vit eiga hóast alt ikki so fá hu
aftursvarið frá forkvinnuni í Sjúkrarøktarfrøðingafelagnum. Og tá hon haraftrat fer so langt sum at siga, at ”sjúkrarøktin á Landssjúkrahúsinum er í vanda”, haldi eg tað vera eina óumhugsaða og yvirspenta [...] starvsfólkaresursir í heilsuverkinum sum heild. Hetta krevur tó, at fakmørkini skulu flytast – og tað vil siga flytast uppeftir. Her hugsi eg millum annað um, at kvalifiseraðir sjúkrarøktarfrøðingar yvirtaka nakrar
vænta at síggja nakra broyting á føroysku vørulýsingunum, tá hann fer til handils, er sostatt ilt at siga. Fyribils mugu vit tískil bara taka til takka við eini kunngerð um merking av matvørum, sum í besta
ritum, álitum og ráðstevnum, so velja okkara skiftandi landsstýri at seta enn fleiri strategibólkar at siga tey somu tingini enn eina ferð. Formaðurin í Færøudvalget boðar nú frá, at Ísland fer við ferð framvið
hava møguleika fyri at leita sær í aðrar bankar. Tann møguleikin finst gott nokk í Føroyum, men so at siga bert á pappírinum. Havandi í huga at rentustøðið í Føroyum frammanundan er munandi hægri enn í Danmark [...] í Føroyum upp ímóti bankans uttanlandsævintýri, var ikki sørt margháttligt at hoyra – fyri ikki at siga láturligt – tá ein av stjórunum í Bank Nordik royndi at greiða frá, hví deildir í so stórum plássum
framman fyri okkum. Hví hann vildi hjálpa okkum, skiltu vit ikki. Eg helt, at vit tá til seinast skuldu siga honum, hvaðan vit vóru. Hann hevði hildið, vit vóru týskarar. Klokkan gekk til tvey um náttina. Okkara
greiða frá, hvussu støðan var í nátt, men hvussu tey skulu bera seg at, dugir hann ikki ordiliga at siga.