tjaldrinum, vælkomnum. Vanliga siga vit, at nú gongur ímóti ljósari tíðum, og vit ímynda okkum lýðku og sól. Ja, hagin vaknar, tá flytifuglurin byggir og fær ungar. Men í ár er støðan í Evropa døpur, og hon
tað er styrki. Jóhan Petur hevur eisini havt onnur álitisstørv, hann var arbeiðsformaður á Sólaris og seinni vrakari. Hann var kommunustýrislimur frá ’80-84, eisini var hann ein av teimum
tað er styrki. Jóhan Petur hevur eisini havt onnur álitisstørv, hann var arbeiðsformaður á Sólaris og seinni vrakari. Hann var kommunustýrislimur frá ’80-84, eisini var hann ein av teimum
1964-66. Eftir hetta fór hann umborð aftur á Hoyvíking, og var hann eisini onkran avloysaratúr við Sólborg. Jóhan tók skipsføraraprógv í 1970 og fór nakað eftir hetta við Fuglfirðingi, sum hann var stýrimaður
sum hava skrivað bíbliuna, hava endurgivið rætt, tá teir skriva á sólin ongartíð setir í paradísi.Tí sól altíð er einki at ynskja sær, men hevur tú myrkrið eisini, so fær sólin við og so fløvar hon langt
dag, har jóansøka verður hildin. Tá gongd varð fingin á, gekk væl at avgreiða kappróðurin. Løtur við sól, sirmi, vindi og stilli settu dám á leygardagin á jóansøku á Tvøroyri. Eitt, ið hoyrdist í práti manna
ikki annað frá. Farin er nú tíð á foldum, annað lív her liggur á. Deyðin viknar undir moldum, aðra sól skal sálin sjá. Hvíl í friði! ------ Hóri 16. juli 2012
F-dur (K 616) H. J. Højgaard (1904-1992):Á morgni árla vit Guði lova J. Waagstein (1879-1949)Signaða sól J. Waagstein:Vár við lýggjum vindi J. Waagstein:Tíðin rennur sum streymur á J. S. Bach (1685-1750)
vóru: Blóman drekkur kvøldardøggin, sól fer undir sjónarringin, komin er nú skýmingaløtan aftur yvir hálva kringin. Eg stóð á fjalli og hugdi um hav, skip sá eg sigla og sól fór í kav, kvøldreyða bylgjan móti
mai í ár til skammar við turrum tølum. Mai var ikki sólríkur í ár, slett ikki. Hann var næstan uttan sól, skulu vit meta saman við bara eitt heilt vanligt meðal ár. Tað vóru 65 sóltímar taldir í Havnini í [...] 125 í meðal seinastu 30 árini. Men juli, tá fittur partur av føroyingum leitaðu sær uttanlands eftir sól, hann lumpaði okkum so dyggiliga. Tí sólin skein nevniliga í juli, og hon skein munandi meira enn í
