Ein góður vinur og virkisfelagi, Dánjal á Kjalnesi, er farin. Ikki er tað mangan, at eg taki alment til pennin, heldur ikki tá ið tað snýr um týdningarmikil viðurskifti, sum at minnast góðar samstarvsfelagar
havi verið í Klaksvík í nakrar tímar á fundi. Komin til hús aftur, má eg leggja meg. Tá ið eg vakni, taki eg fartelefonina og síggi at fleiri hava ringt. Ímillum annað Niclas, bróðir. Tá eg eri í ferð við
trolara, slupp, línubáti, snellubáti og eisini var hann skilagóður útróðrarmaður, og eg haldi ikki eg taki munnin ov fullan um eg sigi, at hann kendi hvørt mið og hvønn streymkvarða rundan um Sandoynna, sum
Jógvan og Johannus í Lon vóru so fyrimyndarliga musikalskir. Altíð vóru teir í góðum hýri, og ikki taki eg munnin ov fullan, tá ið eg sigi, at teir sungu sum unglingar á ellisárum, tí væl minnist meg teir
ninar, so minkar møguleikin hjá okkum, tí so møðast vit skjótari. Men eg skilji væl sjónarmiði og taki undir við, at vit gera skjótari av, tá vit vinna bóltin frammarlaga.
tær fáa okkum at lata okkum upp sum menniskju. Eg havi til dømis verið við til at valt leikin, Eg taki tína hond í mína , sum vit spæla beint nú. Hetta er fyrst og fremst ein søga um eitt parlag, sum jú [...] so líka einaferð afturat. Tað blívir bara við ... Høvi er at uppliva Olaf Johannessen í leikinum Eg taki tína hond í mína á Meiarínum hósdag til sunnudag kl 20 fram til 16. juli
flóvur av mínari politisku sannføring. Eg eri samdur við pørtum av fasismuni. Rasistisku pørtunum taki eg ikki undir við, og eg eri ósamdur við samstarvinum við Hitler, sigur Christian Abbiati við blaðið
seg serliga væl til upptøkuroyndinar, kunnu fáa tað trupult eftir at hava verið í sjónvarpi. - Eg taki synd í teimum, tí meir enn ein millión fólk hava sæð tey lippað, øst seg og gjørt sær fyri skommum
atkvøður á seinasta kommunuvali, og ynskja veljarar, at eg framhaldandi skal vera partur av bygdarráðnum, taki eg eitt tørn aftrat, sigur Mikkjal Sørensen. Hann heldur, at bygdarráðsarbeiðið er áhugavert. Tað
spælarar. – Eg eri ein glaður persónur, og vil fegin ávirka onnur, soleiðis at tey eisini eru glað. Eg taki alt við mær, sum eg havi lært aðrastaðni. Her er ein rúgva av góðum, ungum leikarum, og vónandi fái