tað ljóðar, so eru tað mangir føroyingar, sum als ikki hava upplivað sítt egna land. Ja, fær út og spyr, hvussu mong hava verið í Mykinesi, Fugloy ella fyri tað í Suðuroy! Og tú vil gerast sera sera bilsin
av teirri orsøk. Á fiskivinnuøkinum er millum uppgávurnar eftirlit og bjarging. Fiskimálaráðharrin spyr eisini, hvussu vit kunnu gera eina føroyska skipan, sum vit meta er nøktandi í tænastu og í krónum
eisini skal gjalda heilt upp ímóti £30 fyri ein dyst, fullan av útlendingum, ja, hvar er sálin tá, spyr hann - Man brennir ikki líka nógv fyri liðnum, og man kanska gjørdi fyrr. Tað er alt so ókent og ósigandi
bein afturímóti tí, sum mest líkist eini sálarligari epidemi, meðan vit ganga við bindi fyri eyguni, spyr Magnus Hansen, sum áður hevur verið innlagdur millum annað á lukkaðu deild. Tá ið umræður betringar [...] hvat skal nýggi bygningurin vera karmur um? Hvat ynskir man at bjóða fólki, sum eru sálarliga sjúk?, spyr Magnus Hansen. Hann vísir á, at sjúkrahússtjórin ella leiðarin á psykiatrisku deild ikki einsamallir
gert tú, tá tey ikki kunnu hjálpa tær? Og hvønn tosar tú við, tá eingin bráðfeingis telefonhjálp er? spyr hann retoriskt Hann leggur dent á, at telefonhjálpin ikki neyðturviliga bara skal venda sær til fólk
lóggávusiður, at Løgtingið samtykkir eina lóg, sum er í ósamsvari við eina aðra lóg. Og somuleiðis spyr hann løgmann, um hann kann veita trygd fyri, at eitt borgarliga vígt par av sama kyni, ikki við h
Tá onkur spyr Drífu Hansen hvat hon ger til dagligt, er tað ikki hissini aftursvar ein fær. Hon er sølukvinna hjá Kósini. Tað vil siga, at hon hevur ábyrgdina av allari søluni av flakavirkinum á Kósini
angår Færøerne?« Skilur tjóðveldið veruliga ikki, hvussu vandamikið hetta er fyri sjálvstýrissakina, spyr løgmaður Í eini røð av lesarabrøvum undirgrevur Tjóðveldisflokkurin egna sak við aftur og aftur at
populerasti – ella kanska aftaná Heðini – næstpopulerasti borgarstjórin í Havn í nýggjari tíð, spyr hann. Sambært Bjørn á Heygum er vánaligur moralur lopfjøl til landsins hægdu sessir, sum hann í greinini
sum teimum tørvar á ellisárum, er nógv fyri, sigur Dinna, sum er líka við at geva upp í dag. Hon spyr eisini, hvat hevði hent við foreldrum hennara, um hon ikki var nóg frísk til at taka sær av teimum