barn við autismu, sigur Eyðvør Mortensen. Jørmund Foldbo: Yvirlýsingin fær eitt stórt pláss í mínum hjarta Ein grundtanki í tilmælinum er at skipa eitt vælvirkandi toymi um hvørt einstakt barn við autismu
í seinastu greinini stendur yvirfyri Boga, sum tárar undan allar seinasta sprellinum – hevur hann hjarta at vinna á Boga? - Tú mást gera tað, sum tú mást gera. So kann eg turka tárini hjá honum aftaná,
í bløðum, í útvarpi og sjónvarpi, og til teir mongu sponsorarnar, stórar sum smáar, sum geva av hjarta, fyri at ítróttinum skal vera lív lagað. Vit gleða okkum til komandi árið. Føroyskur ítróttur er
uml. Kl 19:30. Takk fyri tú gav mær vegleiðing/hjálp. Tú kundi bara latið sum luft. Men títt góða hjarta vildi hjálpa. Ynski tær ein hugnaligan desembermánað og gleðilig jól til tín og annars allar vinir
dóttur. Eg fari altíð at goyma mammu í hjartanum og minnast hana sum eina sterka, kærleiksfulla og hjartagóða kvinnu. Hon er mín fyrimynd. Eg trúgvi fult og heilt uppá, at mamma nú er heima hjá Gudi og
okkum um ljósglottar í trongdarløtum og um gleðina, sum styrkti, tá hon hevði viðgongd. Hon lat sítt hjarta upp og legði alt hetta so inniliga í okkum. Eg haldi hon gjørdi tað tilvitað, fyri at rudda okkum
Brasilia. Vit skilja millum tjóðskaparrørslu íblást við lýggjum, mergjaðum kenslum. ”Hvat kann røra hjartastreingir”, yrkti Fríðrik Petersen í 1878, 25 ára gamal. Hann yrkti eisini ”Eg oyggjar veit”, sum
sigast upp á ein annan máta, at tað snýr seg um at síggja, um hetta samfelag hevur eitt bankandi hjarta á rætta stað. Eisini ber til at siga, at tað ræður um at finna sosiala medvitið í samfelagnum, áðrenn
Tað var ein flógv og hjartalig løta, tá ið eini 100 fólk møttu í Skúlanum við Ósánna at heiðra og minnast Fridu Zachariassen og list hennara, nú hon 24. september hevði kunnað hildið sín 100 ára føðingardag
1998, tá hon fór at starvast sum freelance skrivandi fólk. Dagny hevði eitt serligt pláss í hjartanum hjá okkum, sum hava starvast saman við henni. Hon segði sína meining, sum kundi vera bæði hørð
