g fyri bæði í Føroyum og uttanlands. Tað eru sum kunnugt hansara vatnlitamyndir, ið prýða okkara pengaseðlar og eisini eru hansara vatnlitamyndir umboðaðar í høgt virda pappírslistasavninum
sambandi við fund hjá Tingmannaráð Útnorðurs var inni á gólvinum í Miðlahúsinum, har hon greiddi okkum frá áhugaverdum uppskoti, sum hon, saman við sjey øðrum altingsfólkum, hevur lagt fyri
raðfest soleiðis, at í staðin fyri at skera øll yvir ein kamb, so velur hann at uppraðfesta okkurt og niðurraðfesta annað. Samtíðarlistin er tað, sum Bjørn Kalsø heldur vera
ungdómi okkara aftur. Í politikki eru fólk øgiliga ymisk og hava øll rætt til sínar meiningar, men okkara fólkavaldu eiga at standa til svars fyri gerðir sínar. Tey eiga at grundgeva fyri, hví tey atkvøða
við tíðini: »Okkara politikkur er, at karmarnir um ríkisfelagsskapin skulu standa. Vit síggja okkum ikki sum 48.000 fólk, sum eru før fyri at hava alt. Tað er ógjørligt at hava 80 sendistovur kring [...] Tórshavn. Ættarbondini knýta danir og føroyska fólkið saman. Tað er somuleiðis galdandi fyri okkara útflutning. Mest sum alt fer umvegis Danmark. Alt er bygt upp í Danmark viðvíkjandi vør [...] ráð«. Fólkaatkvøða Verður ein fólkaatkvøða í Føroyum? »Tað er neyðugt. Um vit fara undir at skipa okkara støðu av nýggjum í ríkisfelagsskapinum, so eru vit noydd at hava eina fólkaatkvøðu um rí
hesum misfostri. A,B,C flokkarnir vildu í 2005 vera við, at henda nýggja sambandslógin kom at vinna okkum ein munandi meira sjálvstøðugan og sjónligan leiklut á uttanríkispolitiska pallinum. Neyðugt
í hesum máli, men tá landsstýrismaðurin tosa um eina »heildarmeting«, so virkar tað, sum har er okkurt, hann ikki vil siga...
hjartalagið við - havt Jesu sinnalag - hevði mangan sæð øðrvísi út, og vit høvdu gramt okkum minni, um tað kostaði okkum nýtt innbúgv ella eina uttanlandsferð ella kostaði okkum nakað, so at tað veruliga [...] framvegis bert av tí, sum vit kunnu vera fyriuttan. Tey flestu av okkum kunnu framvegis halda fram í okkara marglæti og yvirflóð. Fátæka einkjan hevði kanska onkuntíð sjálv fingið úr hesi somu bússu,
løn fyri – so áttu tey í veruleikanum at takkað kringvarpsgjaldarunum hvørja ferð, tey senda okkurt úr Sortudíku. Tí eigur boðskapurin at vera hesin: »Sendingin er stuðlað av lurtarunum« ella
har teir sóu mest bulmiklir út. Málingin, teir nýttu, var m.a. tað svarta úr koli, tað reyða úr okker og tað hvíta av flintsteinum. Hetta varð bæði teknað, smurt uppá við hondunum og eisini blást uppá
