náast. Karmarnir á frítíðarskúlanum eru leysir og tó. Fastar karmar fyri hvørjar avtalur eru galdandi, mat-pakka siðir og sømuligur atburður eru har fyri at tryggja at ein tryggleiki kann ráða í Frítíðar-skúlanum
flest onnur fólk: - Eg eti allan vanligan mat, men hugsi um at eta ymsar matvørur, og at tað skal vera nøkunlunda heilsugott. Mær dámar væl at eta lættan mat, so um morgunin og dagin eti eg til dømis havragrýn [...] venjing eti eg tyngri mat og ofta okkurt kjøt, greiðir Fróði frá. Sjálvt um hann er tilvitaður um at eta heilsugóðan kost dagliga, so dylir hann ikki fyri, at honum eisini dámar ósunnan mat: - Mær dámar væl
flest onnur fólk: - Eg eti allan vanligan mat, men hugsi um at eta ymsar matvørur, og at tað skal vera nøkunlunda heilsugott. Mær dámar væl at eta lættan mat, so um morgunin og dagin eti eg til dømis havragrýn [...] venjing eti eg tyngri mat og ofta okkurt kjøt, greiðir Fróði frá. Sjálvt um hann er tilvitaður um at eta heilsugóðan kost dagliga, so dylir hann ikki fyri, at honum eisini dámar ósunnan mat: - Mær dámar væl
tí enn eitt høvi at koma saman, bæði leygardag og sunnudag, til jólahugna, livandi tónleik, góðan mat og gávukeyp. Góðu handlarnir hava leingi opið við framhaldandi góðum tilboðum leygardag, og í Ribarhúsi
gevur einar 15 litrar av vatni frá sær um samdøgri. Tey sveitta, anda, eru í bað, turka klæði og gera mat. Tá ið luftvætan er ov høg Støvmáttur fáa betri gróðrar- og livilíkindi, tá ið luftvætan er ov høg
av mati til brummuna í summar, og hann svaraði mær skemtiliga, at her í Føroyum fingu fangar ikki mat. Jú, tónin var góður, sigur Scott West. Átakið Men hóast ovastin fyri politiið í Føroyum hevur gjørt
síni skapandi evni, bæði tá tað snýr seg um mat og handverk. Á skúlanum verður hugsað grønt, burðardygt og heilsugott. ##med2## Næmingarnir læra eina rúgvu um mat, um føroyska matmentan, um okkara tilfeingi
til tey ævigu tingini. Jesus gav okkum sjálvur hetta fundamentið at byggja á. Hann sigur soleiðis í Matt. 7,24-27: Hvør tann, sum tí hoyrir hesi orð Míni og ger eftir teimum, verður líkur vitigum manni,
Hetta hevur alt verið sera stuttligt og áhugavert,” sigur John Michael. Tá tað kemur til føroyskan mat, er tað ikki alt, sum tey munga eftir. “Teimum dámar turran fisk, men skerpikjøt leggja tey einki serligt
Tað fyrsta eg segði við hann, tá hann bjóðaði sær sjálvum til døgurða, var ”skal eg veruliga gera mat til tín?”. Hinvegin so hugsaði eg eisini, at vit vóru væl og høvdu altíð okkurt at práta um, so eg