<InvalidTag content="" name="Title" />
<InvalidTag content="" name="Keywords" />
<InvalidTag content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type" />
<InvalidTag content="Word.Document" name="ProgId" />
<InvalidTag content="Microsoft Word 2008" name="Generator" />
<InvalidTag content="Microsoft Word 2008" name="Originator" />
<!--[if gte mso 9]><xml> <o:DocumentProperties> <o:Template>Normal.dotm</o:Template> <o:Revision>0</o:Revision> <o:TotalTime>0</o:TotalTime> <o:Pages>1</o:Pages> <o:Words>1602</o:Words> <o:Characters>9133</o:Characters> <o:Lines>76</o:Lines> <o:Paragraphs>18</o:Paragraphs> <o:CharactersWithSpaces>11215</o:CharactersWithSpaces> <o:Version>12.0</o:Version> </o:DocumentProperties> <o:OfficeDocumentSettings> <o:AllowPNG /> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves>false</w:TrackMoves> <w:TrackFormatting /> <w:PunctuationKerning /> <w:DrawingGridHorizontalSpacing>18 pt</w:DrawingGridHorizontalSpacing> <w:DrawingGridVerticalSpacing>18 pt</w:DrawingGridVerticalSpacing> <w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery>0</w:DisplayHorizontalDrawingGridEvery> <w:DisplayVerticalDrawingGridEvery>0</w:DisplayVerticalDrawingGridEvery> <w:ValidateAgainstSchemas /> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables /> <w:DontGrowAutofit /> <w:DontAutofitConstrainedTables /> <w:DontVertAlignInTxbx /> </w:Compatibility> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="276"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--> <style type="text/css"> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA;} h1 {mso-style-link:"Heading 1 Char"; mso-style-next:Normal; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; line-height:150%; mso-pagination:widow-orphan; page-break-after:avoid; mso-outline-level:1; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-font-kerning:0pt; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA;} p.MsoTitle, li.MsoTitle, div.MsoTitle {mso-style-link:"Title Char"; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:center; mso-pagination:widow-orphan; font-size:16.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA; font-weight:bold; mso-bidi-font-weight:normal;} p.MsoBodyText, li.MsoBodyText, div.MsoBodyText {mso-style-link:"Body Text Char"; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; line-height:150%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA; font-weight:bold; mso-bidi-font-weight:normal;} p.MsoBodyText2, li.MsoBodyText2, div.MsoBodyText2 {mso-style-link:"Body Text 2 Char"; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; line-height:150%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA;} span.Heading1Char {mso-style-name:"Heading 1 Char"; mso-style-locked:yes; mso-style-link:"Heading 1"; mso-ansi-font-size:12.0pt; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA; font-weight:bold; mso-bidi-font-weight:normal;} span.TitleChar {mso-style-name:"Title Char"; mso-style-locked:yes; mso-style-link:Title; mso-ansi-font-size:16.0pt; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA; font-weight:bold; mso-bidi-font-weight:normal;} span.BodyTextChar {mso-style-name:"Body Text Char"; mso-style-locked:yes; mso-style-link:"Body Text"; mso-ansi-font-size:12.0pt; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA; font-weight:bold; mso-bidi-font-weight:normal;} span.BodyText2Char {mso-style-name:"Body Text 2 Char"; mso-style-locked:yes; mso-style-link:"Body Text 2"; mso-ansi-font-size:12.0pt; mso-ansi-language:FO; mso-fareast-language:DA;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style> <!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ascii-font-family:Cambria; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Cambria; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} </style> <![endif]--> <!--StartFragment--> <p class="MsoBodyText2">Serliga tað síðsta árið hevur internetsíðan Facebook veruliga tikið dik á seg í Føroyum. Summi halda, at tað er nakað fjas, meðan onnur ikki kunnu liva Facebook fyriuttan. Ein av teimum, sum dúgliga brúkar Facebook, er Randi Thorsteinsson í Havn. Í fjør upplivdi hon nakað heilt serligt, sum hon á ongan hátt hevði havt møguleika fyri at uppliva uttan Facebook: Hon fekk nevniliga samband við ættarfólk yviri í USA.</span> <p style="text-align: justify; line-height: 150%;" class="MsoNormal">“Facebook er ótrúligt. Summum dáma tað ikki, men eg haldi, at tað er virkuliga gott,” sigur Randi og heldur fram: “Alt hetta familjusambandið byrjaði fyri sløkum einum ári síðani. Eg hevði nýliga stovnað mær ein profil og royndi at finna útav, hvussu alt virkaði har inni. So ein dagin sat eg og royndi teir ymisku møguleikarnar, ið eru. Knappliga heilt av tilvild renni eg meg framá ein bólk, sum kallaðist <i style="">Thorsteinsson trippy name</i>. Á føroyskum merkir hetta <i style="">Thorsteinsson stuttligt navn</i>. Tá eg nú sjálv eiti Thorsteinsson, varð eg eitt sindur forvitin. Eg klikti inná hetta, og har kom ein listi fram við eini rúgvu av øðrum brúkarum, sum høvdu meldað seg inn í hendan bólkin. Sum eg hyggi gjøgnum listan, síggi eg, at har er ein, har tað stendur <i style="">Stephen Thorsteinsson, Tórshavn</i>. Samstundis var tað upplýst, at hann var amerikanari, og at hann var 18 ára gamal. <o:p></o:p> <p style="text-align: justify; line-height: 150%;" class="MsoNormal"> </span>Hetta var heilt ótrúligt, at eg heilt soleiðis uttan víðari skuldi renna meg fram á ein amerikanara við eins egna eftirnavni og við sambandi til Føroya. Eg visti bert, at eg hevði onkra ætt í Amerika, men visti púrt einki um tey. Mítt forvitni var við at bresta, og sendi eg Stephen ein teldupost umvegis Facebook og spurdi hann á hvønn hátt, hann hevði samband við Føroyar. Hann var skjótur at svara, og gav hann mær alla sína familjusøgu. <o:p></o:p> <p style="text-align: justify; line-height: 150%;" class="MsoNormal"> </span>Tá vísti tað seg, at eg var trímenningur við pápa Stephen,” sigur Randi stórsmílandi.<o:p></o:p> <p style="text-align: justify; line-height: 150%;" class="MsoNormal"><o:p> </o:p> <h1>Peter Ejling fór til Amerika og kom ongantíð aftur</span> <p class="MsoBodyText2">Stephen er systkinabarn við Lucie, 21 ár, og John Michael, 19 ár. Abbi teirra var Peter Ejling Thorsteinsson sáli, sum var føddur og uppvaksin í Trongisvági. Sum 24 ára gamal avgjørdi Peter Ejling í 1951 at siga Trongisvági farvæl og valdi at flyta til USA. Tað var síðstu ferð, at hann gekk á føroyskari jørð, tí Peter kom ongantíð aftur til Føroya. Hetta var júst um tað mundið, tá tað harða Koreakríggið, har yvir milliónin lótu lív, leikaði á. Peter Ejling avgjørdi at melda seg í herin og var útsendur til Korea, har hann var umborð á einum bumbuflogfari. Hann kom tó frá krígnum í øllum góðum, og komin aftur til USA fór Peter Ejling at arbeiða í Pentagon, amerikanska verjumálaráðnum. Men eingin fekk at vita, hvørjum hann arbeiddi við. </span> <p class="MsoBodyText2"> </span>Eftir Koreakríggið fann Peter Ejling sær amerikanska konu og festi búgv har. Peter Ejling gjørdist ikki gamal, og andaðist hann í 1984, bert 57 ára gamal. Hesi 33 árini sendi hann postkort til Føroya við jøvnum millumbilum.</span> <p class="MsoBodyText2"> </span> <p class="MsoBodyText2">Vistu um føroyska familjuna<o:p></o:p> <p class="MsoBodyText2">“Ja, vit vistu, at vit høvdu onkra familju í einum pinkalítlum landi, sum eitur Føroyar,” sigur Lucie á enskum við eini sera amerikanskari accent. Hon og John koma frá statinum North Carolina, miðskeiðis við eysturstrondina í USA.</span> <p class="MsoBodyText2">“Vit vistu stórt sæð einki um Føroyar ella ta føroysku familjuna, men áhugin fyri at læra okkara føroysku røtur at kenna hevur tó altíð verið til staðar. Tað er bara ikki so lætt og líkatil, tá man yvirhøvur einki kennir til familjuna,” er John Michael skjótur at svara til.</span> <p class="MsoBodyText2">“Tá ið Stephen kom í samband við Randi, gekk tað ikki leingi, fyrr enn øll familjan hevði fingið samband við hana. Omma okkara, Wanda, einkjan eftir Peter Ejling, varð ordiliga spent og fegin yvir at hava fingið samband við familjuna hjá abba. Hóast hon er komin nakað upp í árini, fekk hon sær Facebook dagin eftir einans fyri at koma í samband við Randi,” sigur Lucie smílandi.</span> <p class="MsoBodyText2"><o:p> </o:p> <p class="MsoBodyText2">Valdu bara at fara<o:p></o:p> <p class="MsoBodyText2">Eitt er at fáa samband við familju hinumegin Atlantshavið, annað er at taka stigið at fara eysturum at vitja.</span> <p class="MsoBodyText2">Líka síðan Randi fekk samband við Stephen á fyrsta sinni, hevur hon víst stóran áhuga fyri familjuni í USA.</span> <p class="MsoBodyText2">“Randi gav okkum øllum eina<span style=""> </span>innbjóðing at koma at vitja seg. Eg hugsaði, at tað kundi verið stuttligt at farið ein túr yvir, men lat so tankan fara framvið. So fyri nøkrum mánaðum síðani valdi eg at spyrja Lucie, um hon ikki hevði hug kortini,” sigur John Michael róliga.</span> <p class="MsoBodyText2">“Ja,” er Lucie skjót at svara til, “eingin annar í familjuni hevði møguleika at fara nú, og eg var satt at siga heldur ikki so øgiliga trygg við tankan. Vit hava til dømis ongantíð verið uttanfyri USA fyrr, so tað var ikki bara bara. Men tað tók John Michael minni enn trý sekund at yvirtala meg, og tað var so tað,” sigur Lucie við einum smíli, sum útstrálar, at hetta var ein røtt avgerð at taka.</span> <p class="MsoBodyText2">“Eg ornaði alt tað praktiska við at keypa billet og skaffa okkum pass,” sigur John Michael.</span> <p class="MsoBodyText2">“Hini, sum eru eftir heima, eru eitt lítið sindur øvundsjúk inn á okkum, tí vit sleppa at uppliva føðilandið hjá abba,” sigur Lucie smáflennandi, “men tey eru sjálvsagt glað okkara vegna. Mamma, sum er dóttir Peter Ejling, hevði ógvuliga gjarna viljað verið við, og ætlar hon sær kanska at koma næsta ár.”</span> <p class="MsoBodyText2">“Men tað er mest okkara lítlasystir, sum hevði viljað komið við. Hon er tó ov lítil til at ferðast útum USA, so hon má bíða, til hon verður eitt sindur eldri,” skoytir John Michael uppí.</span> <p class="MsoBodyText2"><o:p> </o:p> <p class="MsoBodyText2">Skulu duga føroyskt áðrenn næstu vitjan<o:p></o:p> <p class="MsoBodyText2">Lucie og John Michael eru á einum máli um, at hetta hevur verið ein frálíka góður túrur í Føroyum. “Eitt er at síggja, hvar okkara røtur stava frá, men allar upplivingarnar her í Føroyum hava verið heilt ótrúligar,” sigur John Michael.</span> <p class="MsoBodyText2">“Ein av teimum mongu ríku upplivingunum, vit hava havt her í Føroyum, var tá vit vóru á floti í Sørvági. Heimafturkomin stoktu vit fiskin, sum vit høvdu fingið. Tað var stuttligt og nógv øðrvísi enn tað, sum vit uppliva har heima,” sigur Lucie.</span> <p class="MsoBodyText2">“Av øðrum upplivilsum, vit hava havt, er eitt nú ein túrur til Saksunar, har vit vassaðu í pollinum. Eisini hava vit verið ein túr við Gjógv og sóu ta vøkru og djúpu gjónna har. Ein dagin gingu vit frá Havnini til Kirkjubøar. Hetta hevur alt verið sera stuttligt og áhugavert,” sigur John Michael.</span> <p class="MsoBodyText2">Tá tað kemur til føroyskan mat, er tað ikki alt, sum tey munga eftir. “Teimum dámar turran fisk, men skerpikjøt leggja tey einki serligt í,” sigur Randi skemtandi.</span> <p class="MsoBodyText2">Meðan Lucie og John Michael hava verið í Føroyum, hava tey roynt saman við Randi at fingið samband við so nógva av tí føroysku familjuni sum gjørligt – ikki minst tað yngra ættarliðið.</span> <p class="MsoBodyText2">“Eitt, sum vit ógvuliga fegin vildu, áðrenn vit komu higar, var at koma í samband við tey ungu í Føroyum, og tað eru vit eisini sera takksom fyri at vera komin. Ein dagin vóru vit<span style=""> </span>átta ung, sum fóru í biograf. Helvtin var ættarfólk hjá okkum, meðan hin helvtin var vinfólk hjá teimum. Tað er ordiliga stuttligt, at tey ungu tíma so væl at taka sær av okkum,” sigur Lucie.</span> <p class="MsoBodyText2">Meðan Lucie og John Michael hava verið í Føroyum, hava tey verið í bókhandlinum og keypt sær bæði føroyskar fløgur og orðabøkur. “Næstu ferð vit koma til Føroya, ætla vit at kunna tosa føroyskt,” sigur John Michael smílandi, og er Lucie skjót at taka undir við honum</span> <p class="MsoBodyText2"><o:p> </o:p> <p class="MsoBodyText2">Heilsaðu uppá løgmann<o:p></o:p> <p class="MsoBodyText2">Tað eru nógv viðurskifti, sum eru sera ólík í USA og í Føroyum. Eitt, sum veruliga gjørdi Lucie og John Michael ovfarin, var, tá tey gingu ein túr í gomlu Havnini.</span> <p class="MsoBodyText2">“Randi vildi gjarna vísa okkum runt í Havnini, og vóru vit á veg út í Tinganes. Beint tá kemur ein maður ímóti okkum, og Randi fortelur, at hatta er løgmaðurin í Føroyum. Vit heilsaðu honum, og hann heilsaði fryntliga aftur. Tað var ein ótrúliga løgin kensla, sum eg fekk tá,” sigur John Michael og heldur fram “tí í USA hevði forsetin verið umgirdur av øllum møguligum trygdarfólki og lívverjum. Her var hann bara ein heilt vanligur maður.”</span> <p class="MsoBodyText2"><o:p> </o:p> <p class="MsoBodyText2">Fara kanska hinvegin<o:p></o:p> <p class="MsoBodyText2">Hóast Randi hevur verið ordiliga glað fyri vitjanina, so er hon ikki vís í, at hennara familja í Føroyum fer hinvegin í fyrsta umfari.</span> <p class="MsoBodyText2">“Eg eri sera glað fyri, at Lucie og John Michael tímdu at koma allan henda langa vegin fyri at síggja fosturlandið hjá abba sínum. Serliga tá hugsað verður um teirra unga aldur, og at tey sjálvi hava fyriskipað alt. Tó hava vit ikki gjørt nakrar tankar at fara hinvegin,” sigur Randi við einum smíli og leggur aftrat “men tað skuldi tó veri løgið, um vit ikki onkuntíð fóru yvir hagar eftir at hava havt hesa stuttligu vitjan.”</span> <p class="MsoBodyText2"> </span>Fyrst í august mánaði fóru Lucie og John Michael Watkin so aftur til North Carolina, har tey skulu<span style=""> </span>halda fram við sín gerandisdag - tó nógv minnir og nógvar upplivingar ríkari.</span>
<o:p> </o:p>
<o:p> </o:p>
Fyrsta brævasamskifti millum Randi og Stephen<o:p></o:p>
Tá Randi í oktober 2008 sá á Facebook, at Stephen hevði familju í Tórshavn, setti hon seg í samband við hann. Vit prenta her eina týdda versión av fyrsta brævasamskiftinum millum Randi og Stephen.<o:p></o:p>
<o:p>
</o:p>
<o:p></o:p>
Randi Viderø Thorsteinsson 22. oktober 2008<o:p></o:p>
Kanst tú fortelja mær meira um familjuna í Tórshavn?
<o:p></o:p>
Stephen Thorsteinsson 22. oktober 2008
Ja saktans. Eg veit ikki so nógv, men omma mín fæst nógv við ættargransking og fortaldi mær hetta:
Omma mín er Wanda Jean Arnold. Navnið hjá henni, áðrenn hon uppafturgiftist, var Wanda Jean Thorsteinsson, tí hon var gift við abba mínum, Peter Thorsteinsson, sum var komin til USA frá Føroyum.
<o:p> </o:p>
Abbi mín, Peter J. E. Thorsteinsson var føddur í Trongisvági. Pápi hansara var Thorstein Victor Thorsteinsson (á Brúgv), og mamma hansara var Anna Elisabeth Lindberg. Thorstein hevði 8 børn, einans eitt av teimum er enn á lívi: Hann býr í Íslandi, Andreas Edmund Thorsteinsson. Tvey av teimum fluttu til Keypmannahavnar, restin var verandi í Føroyum. Vit hava roynt at fingið samband við okkara systkinabørn, men vit hava einki hoyrt í seinastuni.
<o:p> </o:p>
Abbi mín doyði, áðrenn eg varð føddur, so eg veit ikki so nógv um hann. Eru vit í familju?
<o:p> </o:p>
<o:p> </o:p>