tað verða so, eingin veit.... men tú góða Sólbjørg var farin um sýnuna henda vakra páskamorgun. Hjá mær var tað, sum ein bumba brast. Vit standa spyrjandi, finna ikki orð, hví tú, sum var so lívsglað og [...] systrar, Edith og Fríðbjørg, sum tú vitjaði hvørja ferð, tú var niðri. Tú giftist við Hartley, og fingu tit tveir synir, Jóanes og Jákup, ið høvdu alt at týða fyri teg. Sum ung var tú djørv og røsk, tað stóð [...] manga stuttliga løtu, tá tú kom til Havnar, ella eg kom suður, vit báðar høvdu so nógv felags. Tú var ein sólstrála uttan líka, so ótrúliga gevandi, tú hevði eina útstráling, sum vermdi hvørt hjarta, tín kærleiki

æviga kærleika. Tú leið nógv av at tú ikki sá so væl longur, men álíkavæl royndi tú at binda, so tað vóru ikki so fá hosupør tilsamans. Fleiri vóru tey, ið fingu eitt par frá tær. Tað vóru ríkar løtur í tykkara [...] at royna at skriva nøkur orð um teg, góða Mása. Deyðin er hin síðsti fíggindini er sagt, og so er. Tú hevði verið sjúk eina tíð, men tað mundi fara at verða betur. Men so var ikki. Lívið var liðugt. Jógvan [...] práti. Tú var eisini so gávumild, skuldi altíð okkurt. Tú fórst ongantíð út aftur við ongum. Gud elskar ein glaðan gevara. Deyðin kemur altíð óvæntað, halda vit. Men gott at sleppa so stillisliga heim til

og góvu okkum far um klassiskan tónleik. Torkil og Inga mostir vóru so góð við okkum børn. Ikki sørt, at vit vórðu forkelaðar, tá vit vitjaðu. Um ein okkara ikki dámdi okkurt, ja, so hevði Inga skjótt [...] Tordis, Heina og Johan og familjum tykkara. Tó, tit kunnu gleðast um ta tíð, ið tykkum varð lutað at vera saman við honum. Tit eiga nógv góð minnir um ein góðan mann, pápa, verpápa, abba og langabba. [...] og hann húsini. Kanska høvdu tey eina ætlan um at flyta suður aftur á ellisárum, men tá bæði Tordis og Heini settu búgv í Fuglafirði og Johan á Kambsdali, so var ikki løgi, at tey bygdu sær hús í bygdini

Gud gav tykkum eitt lyfti um, at tit skuldu fáa ein son. At tit so stutta tíð eftir eisini fingu lítla Sigurd, var ein líka stór gleði. Vit standa spyrjandi hví tú skuldi fáa so stutta tíð saman við teimum [...] barnavælsignast. Vit vóru báðar so stoltar, eg av barninum og tú av kjólanum. Ein tann størsta løtan í tínum og Dánjalsa lívi varð tá tit fingu Sámuel, Lyftis sonin. Tit ynsktu tykkum so nógv eitt barn, og Gud [...] september, var tað síðsta eg væntaði, at fáa boð um at tú vart farin. Tú hevði verið sjúk leingi, men tað gekk so væl og tú skuldi koma heim um 4 vikur. Eg var so smátt byrjað at hugsa, hvat ein skuldi fyrireika

góðu vinmonnum her í bólki 3 á Virkni. Gott ár í millum, at tit sovnaðu burtur. Fyrst Búgvi, tær á mangan hátt so líkur, og síðani tú Trúgvi. Tit báðir vóru við at leggja grundarstøðið og megnaðu at ríka [...] annars tengdur at hjálp til alt. Men vit fingu annað at síggja og uppliva. Hvussu nógv ein kann siga/fortelja uttan orð, hvussu ótrúliga væl tú dugdi at brúka alt uttan um teg, ið eygað bar við fyri at beina [...] talsfólk fyri onnur búfólk, ið ikki so væl kundu svara fyri seg. Títt ótrúliga lætta lívslyndi og tín humor, ”svartur” við hvørt eisini, megnaði tú sum fáur at breiða uttan um teg. Ja óiva tín stóra yvirlivilsis

Vit sótu lið um lið øll árini í fólkaskúlanum, studentaskúlanum og kvøldskúlanum. Vit sótu lið um lið heima hjá tær og teknaðu, spældu kort, lurtaðu eftir tónleiki ella gjørdu mat. Lið um lið við láturkrampa [...] láturkrampa í Glyvra Bio, lið um lið á bókasavninum og lósu bøkur. Vit spældu lið um lið á fótbólts- og hondbóltsliðnum hjá NSÍ og á hondbóltslandsliðnum. Vit svóvu lið um lið í telti í haganum, í Skálabotni [...] byrjaði við sorgarboðum úr Ikast um, at tú, kæra vinkona, var farin foldum frá bert 47 ára gomul. Boðini komu ikki heilt óvæntað, tí síðst í november fekk tú boðini um, at nú var eingin viðgerð at taka

samdøgurði. Fyri at lætta um hjá foreldrum tínum, fekk tú stuðulshjálp og á hendan hátt fingu vit tað gleði at kenna teg. Eftir førimuni royndu vit, at gera tín gerandisdag so innihaldsríkan sum møguligt [...] varð nívdur av líknandi breki. Vit halda, at hesin sangur eisini so væl hóskar til tín, elskaða Turið: Lítla lívið, bjarta blóma, gleði inn um hurðar bar. Ikki kundu vit hóma, at tú ikki fullment var. Lítla [...] okkar skattur-, boð tú vilt oss bera nú. Grátið ei – eg vakni aftur, so frísk í Guðs himnabú. Grát ei mamma. Pápi, systkin, omma, abbi og tit øll. Tí eg eri ferðabúgvin, - trína inn í himnahøll. Har ei neyð

víða um og kundi tosa við um alt, sum frammi var. Ikki minst kunnaði hann seg væl um hvat hendi heima á landi og hann hevði ofta forkunnug tíðindi at bera. Tórálvur var ikki bert evnaríkur tá um útbúgving [...] einaferð um árið møttust og fingu lírar úr Skúvoy og nú seinastu árini Seniorklubburin, har vit saman við fleiri øðrum einaferð um mánaðin hittust til eitthvørt mentatiltak og samstundis kundu tosa um viðurskifti [...] rógvin Tórálvur giftist í 1961 við Rigmor, f. Dahl, úr Vági, og fingu tey í hjúnarlagnum børnini Regin, Elin og Jan. Vit vinir tykkara vóna at tit fáa styrki at koma yvir sorgina og saknin. At hann var ein

Ullu á lívi. Helt, at hon sá so mikið væl fyri út, at nú kundi tað bara ganga tann rætta vegin. Men so var ikki. Okkara vegir eru ikki Guds vegir. Saknurin er stórur. Hon fylti so nógv í okkara lívi, og tað [...] Leygarmorgunin 5. november fingu vit tey tungu boðini, at Ulla var farin, bert 70 ára gomul. Ulla og Svend hava altíð verið so ótrúliga góð við okkum, og síðan omma í Funningsfirði doyði, hevur Ulla verið [...] og Emma, tit sita við tí størstu sorgini. Mátti Jesus pápi hjálpt og styrkt tykkum í komandi tíðum. Góða Ulla! Takk fyri alt tú hevur verið fyri Karl Høgna og meg. Friður verið við minninum um Ullu. Fríðhild

umfavnan og titt positiva lyndi er enn so tætt uppá og so allíkavæl ert tú so langt vekk, og tað følist enn sum ein ringur dreymur, at tú so brádliga bleiv sjúkur og tikin burtur frá okkum. Tú fylti so nógv i [...] hjálp frá Beintu og Emil fingu tit koyrt alt út. So ringt at síggja har tú hevur slept, man veit at tú hevur lagt alt í fyri seinastu ferð, og hevur tú havt so gott skil á øllum, so sum kassar við knívum [...] verði hesuferð, tí veðrurin sum tú vart so spentur uppá vigaði heili 100 pund. Altíð so umhugsin um djórini, og nú várið hevur verið - tann tíðin sum tú elskaði so nógv, har øll lombini og gásarungarnir