ávirka myndugleikarnar. Undir politisku apartheid skipanini, sum var galdandi frá 1948-1992, stríddust litt og svørt saman við politiska flokkinum ANC móti yvirvøldini, men nú stríðast stórir partar av ikki-hvítu
litur, sum gongur aftur, bara sami tóni. Fyrr gekk eg høgt uppí, at til dømis skógvarnir høvdu sama lit sum blusan og sovorðið, men eg eri meira avslappað í dag. Haldi, at eg eri vorðin nógv djarvari, sigur
s ríkidømi, tjóðin er menniskjans kollektivi persónleiki. Sjálvt tær allarminstu hava sín serliga lit og rúma í sjálvum sær eitt serligt frábrigdi í tí guddómliga stavnhaldinum. Tað er vælsignað at vera
óansæð politiskan lit, átrúnað ella annað. Hettar er eftir øllum at døma nakað, ið málgagn teim sokallaðu frælslyntu ikki rættiliga tekur undir við. Har verður mangan sipað til politiskan lit sum um tað ávirkaði
útlendskum umsøkjarum um arbeiðs- og uppihaldsloyvi, men framvegis fyriliggur einki savnað yvirlit um rættarstøðuna hjá útlendingum í Føroyum. Viðvíkjandi harðskapi móti kvinnum samstarvar Amnesty
rammuni, er at noyða blóðið úr kroppinum - úr rammuni. Men blóðið er altíð reytt. Hevur altíð blóðsins lit. Hevur litin av líðing og lívi. At liva lívið innan fyri rammuna, er tað sama sum at hugsa uttan hugflog
burt vit svann, og háborgir smullu, og barðlangt á grúgvu fall mangt húski; um stund skiftu fæhirðar lit. Mangan leik eigur tíðartalv; aftur skal rodna moyarkinnin í skemmu, fyrr bleik eins og strá; aftur
rammuni, er at noyða blóðið úr kroppinum ? úr rammuni. Men blóðið er altíð reytt. Hevur altíð blóðsins lit. Hevur litin av líðing og lívi. At liva lívið innan fyri rammuna, er tað sama sum at hugsa uttan hugflog
løgmaður hevur sagt ósatt um síni fíggjarligu viðurskifti eigur almenningurin at fáa fult innlit í, hvussu stór tap feløgini hjá løgmanni hava pádrigið øðrum – ikki minst landskassanum, sum
tiltaki. Eins og í fjør, so fer mannamúgvan at hoyrast og síggjast aftur, og ætlanin er at veruliga seta lit á Havnina henda seinnapartin í juli. Skrúðgongan er ikki einans ætla LGBT-limum, men øllum føroyingum