árini eru skrásett meira enn 10 ferðsluvanlukkur við fólkaskaða. Tað er ikki vist, at vit kunnu nýta somu orðing í Føroyum. Men greitt er, at skal bera til at skipa ferðsluumhvørvið eftir einari málrættaðari

Tað er longu eitt sindur síðani, at tað fór at ljóða, at teir skulu fáa tveir spælarar úr Brasilia í somu sending, sum toftamenn fáa sínar spælarar, og nú tykist, at teir endiliga fara at fáa bilbukt við

og á redini. Árni Dam sigur, at higartil í ár hevur Skipafelagið havt 30 fleiri útlendsk skip enn somu tíð í fjør. Á Havnini var Orcades Viking við teknisum umvælingum. Eitt russiskt farmaskip legði fisk

møguligum fullveldi verður goldið av dønum. Serliga aftaná, at man hevur fortalt fyri fólki, at hesir somu danir hava verið ein forðing fyri menning av Føroya landi. Hví føroyingar hava eitt tað hægsta livistøði

merkist, at tey koma skjótari víðari. Kanska er ein nýggj stjørna ímillum børnini í 4. a. Ein, ið heldur somu leið sum Kim. Ímeðan kunnu børnini gleðast um at hava ein kendan guitarlærara, og vit onnur kunnu

sigast at vera rættiliga viðkomandi fyri føroyingar, sum hava verið úti fyri tí sama, men ikki fingu somu lagnu. Torleif Sigurðsson er formaður í Fótbóltssambandi Føroya. Tá vit ringdu til hann mánadagin

fekk starvið tíðliga í februar, og avtalan gongur til 9. juni (í dag). Sosialurin: Fert tú at taka somu avgerð sum Keegan? Hadzibegic (flennir): Um eg hevði fingið tað sama sum hann í pengum, hevði eg ikki

kappingin skuldi vera fríggjadagin og leygardagin. Hóskvøldið fingu føroyingarnir høvi at venja í somu høllini, sum kappingin skuldi vera í dagin eftir. Vant varð saman við íslendingum undir fyrrverandi

sunna kapping millum Miklagarð og Bónus. Hann vísir á, at donsku handilsketurnar Netto og Bilka hava somu eigarar, men hóast hetta er kappingin millum tær báðar jarnhørð. Hann heldur, at keypið av Bónus fer

borgarunum. Typiska dømi er, at onkur frádráttur verður ikki góðtikin, og at inntøkan verður hækkað av somu orsøk. Tað góðtaka skattaborgararnir ikki uttan nakað, og so kæra teir, sigur Leif Madsen. Hinvegin