dugi ikki ordiliga at seta orð á, hvat tað er, sum hendan myndin vekir innan í mær. Hendan myndin virkar ótømandi uppá meg. Eg síggi eina aðra mynd. Seglbátar. Fólk rógva og havið er í ógvusligari rørslu [...] Mánasjúkan. Mánin hevur stóra ávirkan á havið og eisini psykist á menniskju. Sjálvandi. Hendan myndin virkar ræðandi uppá meg. Vekir ræðslu og myrkur innan í mær og far meg til at spyrja: ræðist eg mína egnu [...] r og vakur ? hví kunnu myrkur og skuggar ikki vera vøkur? Sjálvandi kunnu tey tað. Hendan myndin virkar eisini sera sterkt uppá meg. Á ein mildan og eyðmjúkan hátt. Men eg dugi ikki at seta orð á tað.

Høgni, hóast alt var gjørt fyri at bjarga honum, ikki slapp livandi frá tí. Tá man hugsar um tað, virkar tað so óveruligt, næstan surrealistiskt, men vit mugu ásanna, at hann er farin. Vit minnist hendan

púra rætt at gera. Eg unni øllum teimum, sum fáa stuðul til mentanarligt arbeiði, pengarnar, men tað virkar eitt sindur løgið, at filmar fyri børn, sum vit hava so lítið av í Føroyum, ikki kunnu verða stuðlaðir

sigast á annan hátt enn við hesari royndini at skriva poetiskt í støvum. Tí hon er bæði poetisk og virkar sum í einum transi á pallinum. Sangirnar eru allir ógvuliga livandi, hóast eg ikki skilji eitt orð [...] sigur Mari Boine, sum í fleiri førum leggur fleiri týdningar í sínar sangir ? alt eftir hvussu lyndi virkar. Vinnarin av tónleikavirðislønini hjá Norðurlandaráðnum fekk eftir fleiri eykaløg blómur fyri Sunleifi

Motorurin liggur oman á bakakslinum, og bilurin er bakhjólsdrivin. Hóast Smart er ein minibilur, virkar hann ikki so lítil, tá man koyrir hann. Bilurin verður nógv brúktur í teimum stóru býunum í Evropa

bonusskipanir eru galdandi á somu fráferðum, sum vit síggja tað her, heldur Magni Arge. Skipanin virkar soleiðis, at tá ferðafólkini veðra innskrivað í Vágum, fáa tey eitt sonenvt súlustempul á eitt súlukort

umboð fyri ein stóran part av fjømiðlunum í Danmark til staðar. Atli sigur í hesum sambandi, at tað virkar, sum úlendingar hava haft størri áhuga í teirra ferð. Tá vit spyrja Atla, um hann heldur, at føroysku

sum koma og fara, sigur Sofus Poulsen at enda. Tveir triðingar av rækjunum, sum Rækjuvirkið á Oyri virkar og selir, fara til Onglands. Restin fer eitt nú til Fraklands og Danmarkar. Øll framleiðslan fer

ósemjur í einum sáttmálaskeiði. Vit hava slíka skipan sum er, og hon kann møguliga víðkast, so hon virkar skjótari enn í dag. Men vit hava ikki brúk fyri einum Arbeiðsrætti, sum kann steðga og kriminalisera

tænastur av slíkum slagi eiga rós uppiborið. Og eisini tá tað kemur til at fáa eitt skip til kei. Tað virkar alt, sum tað skal, so vit kunnu ikki siga annað enn, at Føroyar hava nógvar veldugar møguleikar til