eiga. Sjálvur barnsburðurin gekk heldur striltið, men kl 03.11 í nátt átti hon ein vælskaptan drong. Og hvussu gekk við próvtøkuni? Hon fekk eitt 11-tal og kann í dag kalla seg bachelor í samfelagsfrøði [...] lættari sagt enn gjørt, tí týsmorgunin, áðrenn hon skuldi út á Fróðskaparsetrið, byrjaðu verkirnir. Men sum sagt, hon hevði sett sær fyri, at hon skuldi til próvtøku fyrst. Rakul var heppin og fekk framskunda

skera og turka torvið var jú eisini eisini stórarbeiði í sjálvum sær. Tað snúði seg ikki um at liva, men at yvirliva. Eitt stríggið lív við nógvum fólki at taka sær av, og lítið av tíð til teg sjálva. Minnist [...] var bert í bygdini fjórðu hvørja viku. Hetta var, áðrenn nakar tunnil yvirhøvur hevði verið uppá tal, og tí var skúlagongdin eisini treytað av veðrinum. Um Skorin ikki var gangandi, varð undirvísingin [...] aftur kom. Í dag eri eg greið um, at skúlaleysa tíðin als ikki hevur verið tað bera spæl hjá tykkum, men at tit vóru noydd at taka tykkara stóra part av gerandisstríðnum. Hóast bóndadóttir á Trøllanesi, vildi

eitt ella annað. Hendan dagin vóru tit farnir suður til Sands at kava og hugna tykkum har suðuri, men at lagnan skuldi verða tann, sum hon bleiv, vardi ongan. Ein skal leita leingi fyri at finna eitt menniskja [...] deiliga familiju, og ikki minst eina sera góða verfamilju. Vinfólk hevði tú so nógv, at fáur man hava tal á tí. Tú vart altíð vældámdur av øllum. Tað sást eisini til jarðarferð tína. Ongantíð áður havi eg

orkaði tú ikki meira, tú var troyttur og forpíndur. Men nú hevur tú fingið frið, har ongin pína er, heima í himmalinum. Pabba var ein maður av fáum orðum, men tú visti altíð hvar tú hevði hann, sum prestur [...] kravdi serkøna hjálp og mátti á Røktarheim, men har untist honum ikki leingi at verða. Pabba var sjómaður heila sítt lív, har hann var raskur og avhildin. Men nú orkaði pabba ikki at rógva meira, og bað [...] »Der findes mennesker, der kan i tavsheden give omverden ligeså megen kærlighed som os andre, der taler hele tiden«. »Vi husker, elsker og kommer til at savne de tavse mennesker i ligeså høj grad som de

størstu gávum kærleikans - tína tíð. Tú var gubbi at fýra børnum, Djóna, Súna, Ragnhild og Andras, men hóast tú ikki var skrivaður gubbi hjá øllum børnunum í nærumhvørvinum, so virkaði tú eisini sum gubbi [...] eina framtíð uttan teg. Sum við børnunum, gavst tú eisini okkum vaksnu tína tíð. Havi til dømis ikki tal á hvussu nógvar útvarps- ella sjónvarpssendingar, ið tú legði oyrur ella eygur til, tá ið tú visti

Ongantíð, ikki einaferð, kom tað upp á tal í samrøðum okkara millum, um tú bleiv frískur aftur ella ikki. Mær vitandi var tú ongantíð í iva, sum tað jaliga menniskja tú var. Men sjúkan hjá tær var long, hon var [...] hvat var áfatt, men aftan á nýggjár gekk ómetaliga skjótt niður á bakka. Seinastu ferð eg var inni á gólvinum hjá tær inni á Gøtu, og vit báðir vóru eina í húsi, gekk tú illa um gólvi, men tók sum altíð [...] Mong orð havi eg skrivað fyri at nevna talað í mínum knøppu fýrati árum, men hetta eru tey tyngstu nakrantið. Tá vit báðir, bróðir og eg, saman við pápa og systir okkara, sótu hjá mammu, tá hon sløkknaði

fyrr. Men Petur var ein maður, man lætt gjørdist góður við, tí vóru boðini tung. Nógv kallaðu Petur fyri Føroya besta sølumann. Og teimum kann eg bara taka undir við ! Tær gávurnar vóru viðføddar, men tær [...] í nevndini - Hann spurdi javnan hvussu gekk, og um hvat gekk fyri seg í Havnardali. Men tað kom tó ongantíð uppá tal hjá honum, at hansara ross skuldi út í Havnardal, tey vildi hann hava við hús. Tá f [...] spurdi hann ikki kundarnar um teir skuldi hava okkurt. Hann spurdi hvussu nógv teir skuldi hava. Men hann gjørdi hetta á ein hátt, har eingin føldi seg snýttan, og øll gjørdist í góðum lag tá Petur kom

gjøgnum lívið, men hann gav fleirfalt aftur. Tí fremsti eginleikin var júst hansara gávumildni; hann lat gleðiliga av sínum menniskjaligu og tímiligu gávum. Tá lá til hansara at stýra og stjórna, men hann gav [...] gjøgnum nógv áratíggju við fastari, men rættvísari hond, leiddi og baksaðist við. Ísland stóð hansara hjarta nær, hann var íslendskur konsul í eitt mannaminni. Men fremst í hjartanum var alskurin til [...] arga okkum ungu. Men hoylønin var góð - ríðitúrar, stórfamilju-útferðir í hagan og við Pressaranum út á Hósmøl og hugnaligar løtur á Trøðni, har Anna borðreiddi við te og pannukøkum. Men størsta lønin er

Skemtingarsamur og orðkringur, men eisini álvarsamur, tá skil og umhugsni kravdust. Ein hvøkk fekk hann tá hann við stuttum millumbili fyrst misti ommu og síðan móðurbróður. Men eingin livir sjálvur eitt langt [...] visti abbi. Men vit halda ikki, at abbi føldi seg einsamallan – hann nevndi tað ið hvussu er ikki – tí hann dugdi so væl at liva millum síni medmenniskju og hevði ikki trupult at geva seg í tal við fólk, [...] røddin viknaði. Tú fór á eldrasambýli, fyrst í Vági, síðan á Tvøroyri, har góðar hendur vóru um teg. Men tá so hervilig sjúka afturat ellisbreki tók at níva, bleiv tað uppihald á Tvøroyrar sjúkrahúsi, og

Horn ein dagin, á kaiini í Vági, meðan menn riggaðu skipini til, bað Paula koma við sum messudrongur við Skt. Jacques til Grønlands. Fyri Paula var tað einki ivamál, men foreldrini og fosturforeldrini høvdu [...] høvdu ein trupulleika, Pauli var bara trettan ára gamal, men tey kláraðu ikki at halda honum aftur. Pauli fór við sum messudrongur. Men messudrongur var Pauli ikki leingi, tí tá Skt. Jacques kom á fiskileið [...] orðum. Tað eru ikki nógv ár síðan, at hann fór fyri borð á Lopransfirði, men tá var hann ikki einsamallur, og bjargaður varð hann. Men seinast hann var í lívsvanda og ikki ivaðist í, at nú var stundin komin