kreativitetin hjá høvuðskokkinum, Poul Andrias Ziska í sambandi við bókina, sum onglendingurin Tim Ecott hevur skrivað. Tim Ecott, sum er breti, hevur vitjað nógvar ferðir í Føroyum, síðani [...] føroyingar, og eg vóni, at teksturin kann fáa tað út í øll herðashorn í samfelagnum, at maturin, sum Poul Andrias ger, og at matstovurnar, sum Johannes hevur gjørt, kann skapa ein nýggjan
fiskurin av landinum. Mene skal hetta gagna føroyska sam felagnum, so er tað umráðandi, at hesin fiskurin verður virkaður í Føroyum. Tað hevði giviðeina veruliga virðisøking, sigur Jens MartinKnudsen, annar
føroyska stavraðið, modernaða latínska stavraðið, t.e. enska stavraðið. Harumframt verður bókstavurin å í donskum, norskum og svenskum orðum settur á aftasta pláss, og bókstavurin þ í eitt nú norrønum
lívið nakað um. Nýggja dagsskráin legði dent á heilsubøtandi mat, venjing, hvíld og avstreingjan. Maturin varð broyttur til ymsar fiskarættir, grovan heilkornskost og plantugrundaða føði. Sum ískoyti
fulla mannagenomið var skrásett fyrstu ferð. Hendan ráðstevna, sum løgmaður og landsstýrismaðurin í heilsumálum bjóðaðu vælkomin í nýtum orðum, hevði umboð fyri ílegugransking á altjóða stigi
fór herfrá. Hon var drívmegin, har hon var. Tað seinasta, vit løgdu til rættis saman, var túrurin til Mykinesar, har vit ætlaðu at fara fáar dagar eftir, hon fór herfrá. Hesum stóð hon eisini á
urin at sidde på hænderne. Det er svært at frigøre sig fra en oplevelse af, at Fíggingargrunnurin blev grebet af politisk behagesyge. Det må forekomme, at et aktivt engagement i Eik Banki ville
Kanada í 2009, 2011 og so í fjør í Kiruna. Væl dokumenterað trýst Politiski/diplomatiski tvídrátturin millum ES og Kanada um eygleiðarasessin í Arktiska Ráðnum er væl kendur. Hann er eisini væl do
bóltin í málið. Stórur fagnaður millum ikki serliga mongu Víkinga áskoðararnar, og sum hálvleikurin leið, kendist tað, at um eitt mál skuldi koma aftrat, so varð tað heldur tvífalding av leiðsluni
EB/Streymi, eigur ikki at vera tengd at so fáum spælarum. Serliga um vit eisini hava í huga, at verjuparturin eisini hevur haltað bæði áðrenn og eftir, at Egil á Bø vísti seg á vøllinum aftur í nakrar dystir
