stýrislimur í seinastu trý árini. Hann sigur, at uppgávan hjá Kommunufelagnum verður enn sum áður, at tala søk kommunurnar og at verða við í arbeiðnum, sum fer fram á lógarøkinum, tá ið kommunupolitikkur er á skránni

ósannindir og persónsálop, heldur enn sakligar grundgevingar í sjálvstýrismálinum. Tað er ein erlig søk at vera ímóti, at føroyingar gerast sjálvstøðug tjóð. Um ein vil vera partur av danska ríkinum og lata

men tað kann so ikki vera einasta frágreiðingin. Hugburðurin at stríðast og berjast fyri eini felags søk tóktist heldur ikki at vera til staðar. Júst hesin stríðsviljin var annars hornasteinurin í teimum

Sørensen áherðslu á, at sendingin er donsk. ? Hetta er ikki ein sending, sum skal tala eina føroyska søk. Men tað er eingin ivi um, at tá vit nú fáa tveir tímar at greiða frá um Føroyar, so hava vit møguleikan

er løgið, at landsstýrismaðurin í arbeiðsmarknaðarmálum bíleggur eitt notat, sum talar fyri hansara søk, tá ið eitt notat er til frammanundan, sum sigur nakað annað, segði Hans Pauli Strøm, framsøgufólk

eingin rossahandil var farin fram. Hann var lopin fram av, og hetta viðgekk hann. Tað er ein erlig søk at viðganga eitt mistak. Hesin tátturin í útvarpssamrøðuni kom at skugga fyri hinum partinum í samrøðuni [...] at hann tók ikki undir við politikki Javnaðarfloksins í sjálvstýrismálinum. Tað er eisini ein erlig søk, og tað er ein demokratiskur rættur at kunna bera fram sína áskoðan og sínar serligu meiningar, líka

greitt við undirlutan, so gav føroyska liðið ongantíð skarvin yvir, men stríddust teir allir fyri somu søk. Fyrstu løtuna settu rumenar øgiliga ferð á, men sum hálvleikurin leið, fingu føroyingar nógv betri

Krisjan var farin í aðra oyggj at tæna sum húskallur, og hon var á Norðastustovugarðinum av somu søk. Tænastutíðin var 4 ár. Enn var skeiðið ikki hálvrunnið, men ein var fátækur og hevði lært at bíða

Millum teirra, ið lótu við seg koma eftir at eg í morgunrásini í útvarpi Føroya týsmorgunin hevði talað søk teirra sálarsjúku, var tað ein klaksvíksingur, sum sendi mær eitt telefax. Hann skrivaði: ?Kanska kundu

lítið hent í bygdini og tí halda tey, at tað er neyðugt, at fáa eina rødd í bygdaráðið at tala teirra søk. Annars vórðu tveir aðrir sandvíkingar uppstillaðir, men tað var á øðrum listum. Tilsamans vóru fýra