tá hann skuldi velja imillum hetta stóra harkaliðið av orginalum, sum skuldu ansa honum eftir Amaliu. Av tí gamla slagnum "Ansa mær eftir Amaliu" er ein farca av tí gamla slagnum, har fløkjur og misskiljingar [...] klaksvíksnostalgi, dugdi eg satt at siga ikki at skilja - tá. Men eftir at hava sæð nýggja leikin "Ansa mær eftir Amaliu" skilji eg ikki bara leikstjóran - eg ímyndi mær eisini, at hann hevur kent seg sum

enn fyri 30 árum síðan. Tí krevst, at kommunurnar ikki bert hugsa innstikaðar høsnargarðar fyri at ansa børnunum kvantitativt, tí foreldrini eru til arbeiðis, fyri at leggja eini 20 % av inntøkuni í ko

komnar upp í nýggju Sunda Kommunu. Hetta argar helst onkran á Eiði og hjá okkum her suðuri, sum skulu ansa eftir, ikki at verða burturgloymd, men verða eins viðfarnir borgarar í kommununi. Ja, slíkt mistak

tann góða búskaparvøksturin í Kina tey seinastu árini, men legði afturat, at myndugleikarnir eiga at ansa eftir, at vøksturin ikki verður ov stórur. Sambært myndugleikunum í Beijing verður kinesiski útfl

soleiðis at bilarnir meiri ella minni hava yvirtikið býin. Gongur tú ein túr í býnum, mást tú alla tíðina ansa eftir bilunum. Vit eiga eina sokallaða gongugøtu í Havn, ja, eg má kallað hana "sokallaða", tí fyri

val ímóti ætlanini viðv. røktarheiminum, hesum "serliga" tilboði frá landsstýrinum, men samstundis ansa eftir, at eldraøkið ikki verður so rakstrarkrevjandi, at kommunurnar ikki megnað uppgávuna, verður

til altíð at brúka teir. Teir eru góðir at hótta við. Í samband við samgongusamráðingarnar máttu vit ansa eftir ikki at gerast ov gramm, og tí var neyðugt við taktiskum snildni fyri at koma í meirilutan.

avgerandi leiðsluamboð á einum dagstovni, sum verður nýtt og tosað um í tí dagliga arbeiðinum. ? Vit ansa barninum í dagtímunum, eygleiða og royna at menna tað einstaka barnið, men tað eru foreldrini, sum [...] fram, at tað verður hugsað um tey við serligum tørvi, men vit sum pedagogar mugu so sanniliga eisini ansa eftir, at børnini við vanligum tørvi ikki detta burturmillum, vísir Randi á. Tær halda, at summi av [...] stovninum, sum so sanniliga gera sítt til at, at dygdin er so góð, sum hon er, so vit halda, at hann mátti ansa eftir sínum útsøgnum, tí hann eigur jú sum formaður felagsins eisini at tosa teirra ófaklærdu søk

norði, tí tit búgva beint við sandin og fjøruna. Tað er so gott og friðarligt, ikki nógvir bilar at ansa eftir. Tú hevur verið bóndi, men nú er mamma bóndi. Tú segði ikki festið frá tær, fyrr enn tú vart

ingum, so tú næstan fært ringa samvitsku, bara tú letur eitt øvut orð fella. ? Vit eiga eisini at ansa eftir, at vit ikki verða ov skjót til at gera av, hvat er "tað besta" at gera saman við børnunum.