hava bjargingarmyndugleikarnir í Grønlandi fleiri ferðir leitað eftir smábátum, sum eru komnir í neyð, tí brennievnið er gingið undan. Tað hevur nú fingið Grønlands Kommando og grønlendsku løgregluna

stundir og hugna sær við kortspæli og práti. Men hóast allan hugna og vælvild, so eru vit komnir í neyð av ótangum (størri smádreingjum), sum gera herverk bæði á bryggjuna og sjálvt skipið. Hetta óskil

Um 01.25-tíðina í nátt ringdu fólk úr Miðvági til løgregluna og kærdu sína neyð um, at tey fingu ikki sovið fyri larmandi prutlum. - Vit fingu at vita, at prutlini larmaðu illa og koyrdu skjótt, visti

einfalt at lagt rør/smátunlar í øll tey økini har fólk van-liga fara yvirum vegin. Ringvegurin er neyð-ugur, men tá hann bleiv gjørdur, bleiv bert hugsa um bilar. Býarpartarnir høvdu verið nógv tryggari

r. Tí nyttar lítið hjá grannunum hjá mongu skeinkistøðunum at ringja á politistøðina at kæra sína neyð, um lív er í á skeinkistøðunum, hóast farið er um midnáttina.

skuldsetingini um hóttanir, men viðgongur, at hann lutvíst er sekur í at hava stolið pengarnar - men av neyð, stendur í fráboðanini. /ritzau/Reuters

so? Hvussu definera vit, um fólk veruliga eru i neyð? Er ikki eitt hvørt menniskja, sum flýggjar undan kríggi, harðskapi og ræðuleikum í veruligari neyð? Hon sigur, at summi tosa um, hvørt tey skulu sleppa

gera bil­­­a­keyp til eina púra ó­neyð­uga stóra útreiðslu. Fyri at fremja veruligar ný­skip­anir av almenna geir­a­num – heldur Føroya Ar­beiðs­gev­ar­a­felag – er neyð­ugt yv­ir tíð at endurskoða alt al­menna

hetta ein mynd afturat av, hvussu vit í Evropa ikki hava megnað at hjálpa menniskjum í dýrastu neyð, sigur Amnesty í einum skrivi til landsstýrismannin. – Heimurin brennur hjá hesum 12.500 fólkunum [...] Føroyar eru komnar við at uppbyggja eina tilbúgving, soleiðis at vit eisini kunnu hjálpa fólkum í neyð. – Amnesty hevur í fleiri umførum víst á støðuna, og at vit í Føroyum mugu taka eina støðu. Vilja

skal hjálpa fólkum, ið flýggja undan neyð og kríggj. Men nú er støðan brádliga ein heilt onnur. - Nær fóru vit frá meginregluni um at hjálpa fólkum, ið flýggja undan neyð? Í staðin fyri sum áður at hjálpa