Vatnsdal trívist væl umborð á línuskipi og soleiðis, sum árini eru gingin, hevur hetta verið hansara lív í eini 15 ár tilsamans. - Einastu ferð, eg havi verið til skips og ikki havi verið við línu, var tveir

komnir víð í eina mentorskipan undir Almannaráðnum og tað eru tey spent upp á, tí skal flokkinum verða lív lagað, skulu helst ikki fleiri fella frá. - Hetta vísir bara, at skal ein slík verkætlan eydnast, mugu

dregur fólk í hópatali til Havnar. Um vit lata hesa verkætlan byr í seglini, ivist eg onga løtu í, at lív kemur aftur í býin og at trivnaðurin millum tey ungu fer at eksplodera. Vónandi spyrst eitt sakligt

kravið hjá okkum, sum virka á sjónum, har dygdin í eftirlitinum lætt kann gerast ein spurningur um lív ella deyð, má vera, at ein djúptgangandi kanning verður sett í verk av sjálvum eftirlitsmyndugleikunum

Kringvarpið og vil ikki geva niðurbarda stóvninum fleiri pengar, men við lýsingarpengunum halda teir lív í Kringvarpinum, fyri síðani at týna hinar fjølmiðlarnar, sum veruliga liva av lýsingarpengum. Atlantic

árini er tað farið at ganga fram á aftur. Tó heldur hann, at nakrar broytingar høvdu fingið enn meiri lív í kappróðurin. Tí skjýtur hann upp, at kappróðrarárið verður longt, so at tað verða fleiri róðrar.

fólk í hópatali til Havnar. - Um vit lata hesa verkætlan fáa vind í seglini, ivist eg onga løtu í, at lív kemur aftur í býin og at trivnaðurin millum tey ungu fer at eksplodera. Og vónandi spyrst eitt sakligt

høvdu fest búgv í Sandoynni um Sand­oyar­tunn­ilin gerst veru­leiki. Men tað skal tað verða Sand­oynni lív lagað, so skal tað verða her og nú. Í hesum døgum er Sand­oyar­tunnilin við at kval­ast í vælvild,

høvdu fest búgv í Sandoynni um Sandoyartunnilin gerst veruleiki. Men tað skal tað verða Sandoynni lív lagað, so skal tað verða her og nú. Í hesum døgum er Sandoyartunnilin við at kvalast í vælvild, frá

so øll fáa eitt nøktandi heim í mun til teirra tørv. Vakra ynski er tó í dag bókstavir, sum tørva lív. Ynski um egnan bústað eigur at gerast veruleiki, tí hvat ger tað við sjálvvirði títt, at tú ikki kanst