trupulleiki hjá Mjølni hevur verið, at liðið ikki tolir mótgongd serliga væl. Fer tað at ganga illa eina løtu, hava menn lyndi til at fara niður við høvdinum og brúka ov langa tíð til at koma fyri seg aftur.

Sólsker verður venjari hjá føroyska kvinnulandsliðnum í hondbólti, og nýggi venjarin hevur ikki ligið á løtu síðuni, síðani hendan avgerð varð tikin. Hann hevur verið trúgvur gestur til fleiri landskappingardystir

stigið, sum spælt verður um, so skerst ikki burtur, at hetta væl kann verða dysturin, sum í evstu løtu avgerð spurningin um upp- og niðurflyting. Sum vit áður hava nevnt, so hevur dysturin tvær reisur

n var samtykt, hevur landsstýrið ásannað, at sjálvandi skulu pensjónirnar hækka. Og eg ivist onga løtu í, at uppskotið verður samtykt. Hugsa vit okkum, at einki uppskot um at hækka pensjónirnar var samtykt

má skriva undir sannleikan í fyrru helvt av hesum ørindi: Vit hava her ikki verðandi stað. Hvørja løtu, sum fer, hvørja ferð sekundvísarin flytur seg, andast ein mongd av menniskjum kring heimin. Og ein

Tá klokkan var farin eitt sindur av 15, hoyrdust fyrsti trummuslátturin. Bumm, bumm, bumm! Og lítla løtu seinni sást tú, hvat var á vási. Ein lang skrúðgonga, við nøkrum skótum á odda við Merkinum uppi í

rúmligaru hølini, so umstøðurnar verða góðar hjá fólki at hittast, um farið verður niður úr ringinum eina løtu. Móti morgni veðru morgunmatur, smurt breyð, at fáa í Sjónleikarhúsinum. Stevnan er skipað á tann

Aftur til býráðið! Tit hava víst, at tit vilja gera nakað. Enn er ikki komið á mál, men eg ivist onga løtu í, at tit halda fram at bøta um. Munur er á ?monnum". Enn einaferð takk! Tað skal vera gott at verða

bjóðar áskoðaranum av, tí góðskan er ikki at fara skeivur av. Jóansøkugestir kunnu avgjørt njóta eina løtu í Cafe Art, í aldingarðinum ella bara við at spáka sær millum listaverkini. Er veðrið til vildar,

mesta er mannaður við teimum sum í fjør vunnu allar róðrarnar við Tjaldrinum, fylgdu væl við. Eina løtu tóktist tað, sum um Strálan hevði eitt sindur ilt við at halda ferðini, men teir fótaðu sær aftur