Skúlabygging Tann nýggi studentakúlin í Suðuroynni, skal byggjast í Hovi. Tað heldur Hovs Kommuna fast um. Nú tað er komið fram, at ætlanin er at byggja nýggjan studentaskúla í Vági, hevur bygdarráðið

Kristian. Ikki tí, tað vóru fleiri sum høvdu sunnar og góðar støður í miðspælinum, men eingin helt fast um vónina uttan kollfirðingurin. Í endatalvinum hevði Hans Kristian avgerandi fyrimun, og lat hann

ferðir millum Vágar, Stansted og Vágar. Og verður rutan væl móttikin, væntar Atlantsflog at kunna veita fast ferðasamband við London alt árið. Kent Christensen, marknaðarleiðari hjá Atlantsflog, ásannar, at

maktskipan. Her má eingin røringur koma í, tí so verði eg ikki valdur aftur. At verða miðsavnandi og halda fast við tað handilsliga klóka, tað verandi og trygga. Tað er aðalhugsanin. Ein hugsan, sum liggur so fjart

er til, at kvinnuliðið hjá Kyndli er í svárari kreppu í løtuni. Liðið, sum seinnu árini hevur havt fast pláss á føroysku hondbóltstindunum tapti aftur sunnudagin, og VÍf fór ikki fram við mýkindum, tá tær

er tað nú einaferð soleiðis at fólk ringja áðrenn tey koma framvið. So tosar man saman um leyst og fast, áðrenn man saman finnur eitt passanði tíðspunkt sum passar. »Det er en aftale. Vi snakkes ved«. Og

framvegis á niðasta sessi, har tær enn eiga fyrsta sigurin til góðar, meðan VB hinvegin framvegis heldur fast í Stjørnuni í dystinum um silvurmerkini. Gullmerkini kunnu sjálvsagt røkkast enn, men hetta krevur

øðrvísi. Stjørnan hevði framvegis tørv á einum sigri, men nú var hesin alneyðugur, til tess at halda fast um silvurplássið, eftir at kvinnurnar hjá VÍF mest sum hava tryggjað sær gullmerkini. Harumframt mundi

veit eg væl, Hvat neyðugt er. 5. Ei sæst mítt dýra føðiland Sum heimsins lond, men tó er knýtt so fast eitt band Av Harrans hond Ímillum hendan ljósa stað Og hjarta mítt, Og fyrst tá har eg komi, tað Kann

løtuna. Nakað inn í dystin fingu teir tó opna nøkur mál niður til Neistan, men ístaðin fyri at halda fast um og útbýggja hesa leiðslu, fóru teir brádliga at taka sær av løttum. Verjan tóktist als ikki nóg