Vit síggja djór, sum doyðu í ístíðini, eins og vit á einari aðrari framsýning síggja hundar hestar, seyð, kangaroo og onnur súgdjór. Eisini koma vit til eina sera áhugaverda framsýning um mannalívið. Men [...] hevppur í beinunum, halanum og hálsinum á dripna dinosaurinum, júst sum vit kenna tað frá, tá vit drepa seyð. Meðan eg standi og eygleiði sárini á tí dripna, leggi eg til merkis, at tann øgiligi Tyrannusaurus
siðvenju innan ull og spuna og í øðrum gomlum arbeiðsháttum. Áhugin fyri øllum, sum hevur við ull og seyð at gera, hevur leitt hana á kunningarferðir í flestu Norðurlondum. Nicolina hevur millum annað saman
roynt eitt sindur av hvørjum, tá ið tað snýr seg um seyð. Longu sum lítil smádrongur fekk hann sítt fyrsta lamb, og síðani tá hevur hann altíð havt seyð. Pápin, sum var postmeistari í Havn, hevði eisini [...] starv í Sjóvinnubankanum á Kongabrúnni. Honum dámdi ógvuliga væl í bankanum, og í frítíðini hevði hann seyð á einari trøð úti í Vika, beint sunnan fyri nýggja kirkjugarðin í Havn. Hesa trøð hevur hann enn tann [...] Rólant Thomsen og seinni í samfull 17 ár hjá Einar Mikkelsen. Miðskeiðis í nítiárunum vann hugurin til seyð aftur á føroyska pengaheiminum, og tá ið tann yngsta av teimum trimum døtrunum hjá Lis og Bjarna fekk
hildin til arbeiðið, tí tað var neyðugt. Menninir, sum vetrarmánaðirnar høvdu róð út, velt, fingist við seyð og neyt og tykist við annað fyrifallandi arbeiði, og sum illveðursdagar og um kvøldarnar høvdu savnast
elvt til, at jørðin ikki megnar at breyðføða allan heimin. Tær sjúkur, sum í hesi løtu herja neyt og seyð í Evropa eru tekin um, at trároynd menniskjans av náttúrutilfeinginum kann hava óhugnaligar fylgjur
hon ikki, sigur landsdjóralæknin. Munn- og kleyvsjúka er ein virussjúka, sum rakar kríatur. Neyt, seyð og svín er tað vanliga. Eisini kunnu eitt nú ross fáa sjúkuna. Tað sjúka kríatúrið fer at sleva og
stórt sæð allur landbúnaður, byggjur á ?sjálvrekrut-terðandi? skipanir. Vit hava okkara egna føroyska seyð, sum hevur tillaga seg okkara veðurlag og viðurskiftir. Hartil byggir seyðahaldið á aldar gamlar siðir
hábærsligt ein góðan summardag. Áhugin Kristmar er eingin ársungi, tá tað kemur til seyð og seyðahald. ? Eg havi fingist við seyð, síðani eg var smádrongur. Eg fekk góða vegleiðing frá abba mínum og mammubeiggja [...] sjálvandi er neyðugt at fara onkur ørindi við hvørt, sigur Kristmar. Tá prátið skal snúgva seg um seyð, heldur Kristmar, at best er at fara út í seyðahúsið. Tykkara útsendu og røktingarmaðurin leggja til
at gera væl við seyðin og uttan at hava orðið á teimum má ásannast, at tey hava vanliga sera góðan seyð. Tann, sum vil hava hetta váttað, kann minna seg aftur á seyðasýningar, sum hava verið, tí har haðani
Klæmint á sama hátt sum tey, ið nú eru gott og væl tilkomin. Tey seinastu árini tókst hann mest við seyð og tað, sum hoyrir til í tí sambandinum. Náttúruni hevði hann altíð stóran áhuga fyri, og við sínum