sum sigur: ”Lat ikki kærleika og trúfesti víkja frá tær, bind tær tey um halsin, skriva tey á talvu hjarta tíns. So skal tú finna náði og fáa yndi, í eygum Guðs og manna” Eg haldi hetta sigur so nógv um hvussu
køldu náttarvakt, har eingi altarljós til gudar brenna, har hvør ein vón av fannkava varð takt, og hjarta ongan hita meir kann kenna; (………..) Sjónleikurin EN FOLKEFIENDE hjá Henrik Ibsen endar við, at Dokter
Tað er gongd í, merkir Samson. Babba kennir, at húðin á hondini á mammu er heit og vát. Hann hoyrir hjarta mítt duka, og í nasum hansara kennist eitt angabland millum sprittaðar hendur inni og tey trý rossini [...] Hann hyggur, meðan Samson spennir eitt lurtibelti upp á mammu og smyr ultraljóðsalvu upp á búkin. Hjarta mítt dukar enn sum áður. – Vilt tú hava kodda, spyr Samson. – Tað hevði ikki verið so galið, svarar
skipunum, eru frískir, áðrenn teir leggja frá landi, sigur Jenis av Rana, kommunulækni. Blóðtrýst, hjarta og lungu verða kannað, eins og ryggur og magi. Tað er eyðsæð, at eingin ivi má vera um, at sjómenn
Odvør í huga at røkja, men hon hevur sanniliga mann, familju og heim, sum eisini stendur hennara hjarta næst. Jógvan á Lakjuni, tingformaður, og Odvør blivu góð 1974 og giftust 6. august 1976. Tey eiga
har politiskir og sosialir mótsetningar spæla ein týðandi leiklut. Við innlivan, humor og heitum hjarta sigur høvundurin eina søgu um kærleika og um menniskju, sum við sínum skapandi evnum vinna fram,
verið og tosað um bøkur sínar, um tað at skriva, yrkja ella eitthvørt annað, sum liggur teimum á hjarta. Hesi tiltøk hava verið hildin nøkur mánakvøld í fjørheyst, og hava kvøldini verið sera hugnalig
útbyggja vælferðarsamfelagið Føroyar. Ella, sum onkur segði, Sambandsflokkurin hevur ikki nógv "upp á hjarta". Fyri Javnaðarflokkin er avgerandi at fáa fólk at skilja, at hvørki samband ella fullveldi er nøkur
eisini við manglandi orku, sum ger, at hjartað veksur og verður ovbyrjað, so tey í veruleikanum eru hjarta-sjúklingar. Í báðum førum kunnu sjúklingarnir doyggja, um teir skulu brúka eyka orku, til dømis í
besta, sum kann henda, tí teir hava sum Jákup á Dul Jacobsen nevndi á tíðindafundi - bæði heila og hjarta við. Fyri føroyingar eigur tað at verða gott, at onkur er fúsur til at gera eina privata íløgu og
