fløgu út við tveimum sangum á, og varð hon væl móttikin. Ovin sigur, at í hesum tíðum, har fólk frá hond taka sangirnar niður av alnótini, er tað alt annað enn lætt at selja plátur. Tí er tað av alstórum

er eitt gott hugskot. Óluva lurtar eftir Eyðuni, meðan hon sveiggjar brillurnar í kring við høgru hond. Og so fer hon til næstu mappu, sum er um Óla K. Larsen: - Hann hevur verið til fótarøkt í dag, sigur [...] Eirargarði. Hann noyðist inn á skrivstovuna eftir eldi, hvørja ferð hann fer at festa sær í. Eyðun situr hond upp undir høku, og nýbyrjaða Jóhanna lenar seg forvitin inn yvir borðið, tá ið Óluva kunnar um Anniku

Hvørki í Suður­oy, tíansheldur aðrastaðir í landinum. Símun H. Jens­en, Tvøroyri, stendur skrivað við hond undir sjálv­um tekstinum, ímeð­an brævbjálvin er post­stemp­lað­ur í Vági. Man tað rætt­ara ikki heldur

Stefan eru sum ikki einaferð á varðhaldi eftir gátum at loysa, og ein dagin sær Hugo í gamla býi eina hond koma út ígjøgnum eitt hurðarglopp, leggja ein ruskposa frá sær, og hvørva aftur. Seinni rennur tað

vinna, tí at ein grannin er sjálvur Gulfinnur Gorront ? og hann plagar jú at vinna uttan at rætta hond frá síðu. Men so kemur gívurin Glantra at vitja, hon ætlar sær á ólavsøku, men hevur mist dagaskil

Rheumatologiskt ambulatorium Urologiskt ambulatorium Diabetes ambulatorium Anestesi ambulatorium Hond kirurgiskt ambulatorium Lungaambulatorium Framtíðin Tað sum tykist at verða grundleggjandi tá politikar [...] og eftirfylgjandi skurðviðgerðum. Ein stór sparing fyri landsbúskapin Reglulig vitjan av serlækna í hond skurðviðgerðum seinastu 15 árini hevur lyft støði á hesum øki munandi, samstundis sum tað er tíðandi

iftunum. Formaður og næstformaður verða valdir fyri eitt ár í senn. Vit ynskja kirkjuráðnum hepna hond og Guðs signing við arbeiðnum, skrivar Hoyvíkar kirkja.

og meðan teir kvóðu ímyndaðu teir sær, at tað vóru teir, sum høvdu svørðið í hond og riðu í bardaga og høgdu niður frá hond. Blóðið fleyt út um vøllin, og mannfallið var stórt. Sjálvir mistu teir ongan [...] foreldur tíni at siga, at vit hittast?" spyr Jóan. "Hvat skulu tey siga?" svaraði Duruta og tók um hond hansara. "Tú ert bóndadóttur," segði Jóan. "Ja, tað eri eg; og tú ert bóndasonur," segði Duruta. "Faðir [...] trappa uppá. Heldur myrkligt durunum, og áðrenn Durutu vardi, stóð Jóan framman fyri henni og tók í hond hennara og bað góðan dag. Hon kvakk við. Kendi hvussu hjarta hennara fór at sláa, men skjótt fekk

Dimmu, síðani hon var talgildað, og tað eru ikki pinkugreinar. Og tað ger mun, tá hann tekur penn í hond. Tá Sofus í lesarabrævi gav ilt av sær, tí minnisvarðin yvir Hammersheimb á gamla landsbókasavninum

eitt nú í Suðuroy og Sandoy. - Eg veit um virkir í eitt nú Bretlandi, har makrelur verður skorin við hond, leggur Jóhan aftrat. Hann sigur, at í Noregi veiða smærri fiskifør meiri enn 20.000 tons við dorg