læraraskúla í 1911, og um summarið 1914 fekk hann prógv. Meðan hann er í Havn, kennir hann seg kallaðan av Gudi og fer at ganga á møti í Meinigheitshúsinum. Hann sigur sjálvur soleiðis frá: “Um heystið 1913 [...] ungur sum hann var, kendi hann seg óbúnan at tala. Men skjótt byrjaði hann at prædika sjálvur. Røringur kom í, fleiri fólk vórðu umvend, og tá ið Victor ikki slapp at nýta skúlan longur, fór hann at halda [...] halda møti í dansistovuni. Hann gavst við lærarastarvi sínum, tí hann kendi, at Gud kallaði hann til eitt verk fyri seg, og hann fór so við og við at virka sum trúboðari innan fyri brøðrasamkomurnar. Øll
greiddi frá, at hann hevði einans nortið við elstu systrina, tí hon hevði biðið hann kanna lukt úr undirlívinum, so segði hann einki við foreldrini um tað, tá tey komu at konfrontera hann. Tá hann í rættinum [...] rættinum varð spurdur, hví hann ikki hevði gjørt tað, svaraði hann, at hann gjørdi tað fyri at verja gentuna, tí hann vildi ikki, at hon kom í trupulleikar við foreldrunum. Av tí, at 23 ár eru liðin, síðan ágangurin [...] niður í buksurnar til undirlívið og sagt, at har luktaði. Hon vildi hava hann at vita, um tað luktaði, og hann hevði játtað. Hann hevði síðani stungið hondina niður í undirbuksirnar hjá henni og hevði sagt
til løgmenn. Hann hevur annars arbeitt undir 10 løgmonnum. Men hansara 80 ár tykjast ikki at tyngja hann nakað sum helst. Hann er tann sami prátingarsami og fyrikomandi Sofus sum altíð. Hann er eisini ein [...] stjúkpápan. Tá fór hann fyrst í kommunuskúlan og síðan í realskúlan. Hann minnist til dømis, tá ið Lincoln City varð bumbaður á Havnarvág. Hesa tíðina var hann eisini býdrongur hjá Hans Joensen, sum tá var [...] góður sonur. Hann hevur verið har, tað hevur staðið á, og hann hevur gjørt mun, har hann hevur verið. Tað sum kann rúmast í eini slíkari heilsan er bert ein brotspartur av øllum tí, sum hann hevur verið
Mitt í 60’unum søkti hann tó heimligi leiðirnar og sigldi við Jóannis Paturson, umframt at hann royndi ymiskt annað. Eitt skifti var hann við hvalabátinum Sumba, men so fór hann aftur í langfararsigling [...] fegin um, at hann, tá ið hann var farin í land av Nónhamri, kundi halda fram sum vaktsmaður á skipunum hjá Kjølbro. Her fekk hann sum eyka viðbót ein túr við Skálabergi til Grimsby í 1994, har hann fekk vitjað [...] meðan hann sigldi úti í verðini, tók Nancy sær av húsi og dreingjum. Í 1954 byrjaði langfarartíðarskeiðið hjá Steingrími, tá ið hann fyrstu ferð mynstraði hjá Mærsk, og tann 3. december 1956 fer hann við
André. Eins egin hann var, eins samanrunnin var hann við síni kæru. Eins dogmatiskur og óvikiligur hann kundi tykjast í síni politisku hugsan, líka so opin og fjøltáttaður var hann í veruleikanum, tá [...] prátaði við hann um samfelagsviðurskifti. Hann var kosmopolittur og samstundis bygdasligur og kjølfestur í heimligum siðvenjum. Og líka so hvassur, speiskur og náðileyst satiriskur hann kundi vera í [...] og langabbabørnini. André hvíldi í sær sjálvum. Nú hvílir hann í hjørtum og minnum. Og hann livir víðari í sínum verkum og øllum tí, sum hann gav. Tá ið vit fara at síggja ein Lada-bil; eina týska ella
morgni til myrkurs, sigur hann. Hann koyrir altíð sjálvur, og meðan hann er í Vík, tekur hann sær steðgir frá skrivingini, og ger sær túrar niðan í fjøllini, og hvønn dag gongur hann túrin til Tjørnuvíkar [...] Skrivingin er tíðarkrevjandi, og hann er ikki bangin fyri at seta seg inn í nýggj ting, ið krevja hansara uppmerksemi. Hann fer ikki av fetanum uttan sína fartelefon, og er hann eisini at finna á stóru net [...] av og á, sigur hann. Eilif er ein av teimum, ið sær stórar møguleikar í tøknini. Tíðliga 1980 árunum var hann á telduskeiði hjá Com-Data Klaksvík, og miðskeiðis í 1980 árunum keyti hann sær sína fyrstu
skal hann til »masterclass«, hesaferð við Tom Krause. Næstan lítillátin tosar hann um tey stóru verk, hann kundi hugsað sær at luttikið í á palli. So ljóðar hann droymandi og takksamur, sum hann, ið fann [...] koma í sementveggirnar. Hann syngur tittulpartin í Boris Godunov á russiskum, uttan at duga eitt einasta orð á russiskum, og nótarnar hjá Musorgskijs, dugir hann valla at lesa, so hann hevur lært seg alt uttanat [...] grannunum. Ungi føroyingurin fekk góð ummæli, tá hann eftir bert hálvt ára undirvísing, frumframførdi á palli i Orff operuni Die Kluge. Hann sang á tyskum, ið hann heldur ikki dugir. Men betri hóvar honum russiskt
bygdina fer ein maður gangandi. Við álvarsomum bragdi fer hann frá húsum og gongur norður gjøgnum bygdina. Hann veit hvat hann skal og hvar hann skal. Tað veit bygdarfólkið eisini: Hetta er Jørmundur. [...] í bløðini var pápin skjótur at ringja inn hagar. - Hann kom aftur og segði mær, at nú hevði hann keypt urguna. Og hann hevði keypt hana uttan at hann yvirhøvur hevði sæð hana ella hoyrt, hvussu hon ljóðaði [...] varð vígd, men síðani hann legði frá sær hevur Jørmund trúfastur røkt hesa tænastuna. - Tað var í roynd og veru Hans Edvard sum bað meg hjálpa sær at spæla til gudstænasturnar. Hann hevði henda dagin longu
stýrimaður í mong ár, men gavst við hesum í 1997. Tá hann var heima millum túrarnar, hevur hann havt fyri neyðini at klippa sær. Tá hevur hann altíð vitað, hvar hann skuldi fara fyri at fremja hesi ørindini. Fyrr [...] Grønlandi!, sigur hann við einum brosi. Klippir sum ein ynskir “Traditionen tro” var Djóni aftur og klipti sær hjá Eigili í morgun, nú bert 13 dagar eru til jólar. Kl. 9 hevði hann fingið tíð, og hann møtti stundisliga [...] kundarnar hjá Eigili. Tað harmast hann um. - Eg skilji á lagnum, at hann fer at gevast skjótt, - tja, eg veit ikki. Mær dámar tað lítið, skal eg siga tær, sigur Djóni. Hann leggur dent á, at 70 ára gamli
árum var hann kvikur og sterkur. Hann gjørdi sera fá mistøk, og íðni og vilji hansara til at vinna gjørdi, at hann nærum kundi verja ein og hvønn leikara mann til mann. Fram eftir vøllinum dugdi hann eisini [...] og tað var hann eisini seinastu árini á landsliðinum. Á hesum plássi hevur hann víst framúrskarandi leiðaraevni, og nú hann ikki er so kvikur longur, so eru tað hesi evni, sum gera, at hann framvegis – [...] bóli. Hann var fastur maður á landsliðinum frá fyrsta degi av og heilt fram til HM-endaspælið 2002, tá ið hann valdi at takka fyri seg á landsliðinum, hóast landsliðsvenjarin framvegis ynskti hann at spæla
