leggja til brots við skynsomum fíggjarpolitikki. Tí skynsamur fíggjarpolitikkur er fyritreyt fyri vælferð í allari kommununi. Tá ber til at fremja dreymar, so hvørt sum ráðini eru til tess. Eg havi eisini

býirnar. Bara sterkir býir kunnu tryggja almennu tænastuveitingarnar, sum eru neyðugar fyri vøkstri og vælferð í økinum. Hetta kann neyvan sigast greiðari. Og brúka vit hesa niðurstøðu fyri Føroyar, so eru vit

men eisini at trívast í. Verið eg vald, lovi eg, eftir bestu sannføring, at arbeiða fyri enn meira vælferð í kommununi, øllum borgarum at frama. Les meira um meg og míni sjónarmið á www.tjodveldi.fo/hallbjorg

At lesa ørgrynnuna av vallyftum í bløðum og á portalum er mangan skemtiligur lesnaður, og minnir ikki sørt um 80’ini. Hugsi at tað verður neyðugt at sløkkja ein part av hesum fýrverki. Tórshavnar Komm

av stóru vansunum fyri land og fólk. Ikki bert her hjá okkum, men í øllum heiminum í dag. Okkara vælferð er beinleiðis knýtt at, veitingini av bíligari orku. Tað er soleiðis, at fara vit nóg langt aftur

vøkstur og vælferð í hesum landi. Gaman í liva vit í løtuni av fiskinum fyri tað mesta, men tilfeingi sum fiskur, olja og jørð kunnu einans í avmarkaðan mun tryggja okkum vøkstur og vælferð í framtíðini [...] ikki rímur av landinum og at hesi ungu fólkini tryggja okkum gomlu ein góðan aldurdóm og vøkstur og vælferð til framtíðar ættarlið? Í mínum hugaheimi er bara eitt svar – vit skulu hava ein skúla í heimsflokki

almenna hjálp, gerst hon neyðug, og av tí sama er skattatrýstið millum heimsins hægstu. Skattatrýst og vælferð hanga óloysiliga saman í vælferðarsamfeløgunum, men samfeløgini broytast allatíðina. Verða færri

annað, nevniliga - tá ið vit høvdu ognast kapitalismunnar mongu, eiggiligu fruktir, teirra mill­­­um vælferð fyri øll - tá at fáa tam­ar­­hald á hesum okkara mefisto­fel­iska tænara og at fara undir at gróður­seta

reformi av væl­ferðar­­statinum eigur tí vera humanistisk — ein viður­­kenn­ing av, at intensiv væl­ferð, har ansandi staturin otar seg inn í títt privatlív, og serstakliga hjá teimum ‘ressursu­fátæku”