hansara var 300 krónur um árið umframt seks prosent av vinningsbýtinum. Blaðstjórar á Dimmalætting hava veri seinastu 125 árini: Lütje Lützen 1878-80 O. P. Effersøe 1880-82 og 1892-93 Louis Berg 1882-83 H [...] Dagurin í morgin, tann 5. januar, er ein rundur dagur í føroyskari blaðsøgu. Tá eru liðin 125 ár síðani at Føroya elsta núlivandi ávís, Dimmalætting, alment kom út á fyrsta sinni. Tó so kom eitt royndarprent [...] desember í 1877 ? men Dimmalætting nr. 1 árg. 1 kom út 5. januar 1878. Menninir aftan fyri Dimmalætting tá vóru danskir embætismennin í Havn og aðrir borgarar. Millum føroyingarnar, ið við vóru, kunnu nevnast

framtíðini kemur at hava ein ógvuliga týðandi leiklut – ikki minst, tá ræður um tilfeingi. Íslendski fíggjarmálaráðharrin, ið vísti seg at skilja rímiliga væl føroyskt, helt fyri, at tá tað ræður um frælsi [...] ongantíð at vera trupult at gera tað, sum tú heldur vera rætt og neyðugt. Gera vit ikki tingini nú, hava vit onga sosiala vælferð um fimm ár, segði hann. Steingrímur J. Sigfusson segði, at hansara uppgáva [...] tilfeingi – ikki bara til okkum sjálvi, men eisini til onnur. Vit hava so nógv av tí, sum øðrum vantar úti í heimi. Eg haldi, at londini í útnorði hava eitt gott grundarlag at byggja sína tilveru á, legði hann

eisini. Vit drivu nokk so nógv eftir sild. Pápi hevði nøkur sildagørn. Vit royndu bæði á Gøtuvík og á Skálafjørðinum. Vit høvdu eitt stórt neyst undir Gøtueiði. Har høvdu vit bát og gørn. So vit kundu altíð [...] morgunin. Tá ið vit royndu á Skálafjørðinum um veturin, plagdu vit at fara heim til Gøtu at sova, men um summarið gistu vit har yviri. Náttin var so stutt, at tað loysti seg ikki at fara til hús. Vit høvdu [...] lomviga á víkini. Nú sær man ikki eina ta einastu. Vit høvdu torv á Lambadali og plagdu at fara við báti hagar um morgnarnar. Vit plagdu at hava byrsu við, og vit fingu altíð eitt gótt kók av fugli heimaftur

ábyrgd og minkandi avlaging frá blokkinum fer at gera, at vit fara at húsast betur við tí tilfeingi, vit hava. Vit fara at ansa betur eftir pengunum, vit fara at fáa meira burtur úr náttúrutilfeingi og fólk [...] okkara sýnir, at vit hvørki í virðisskapan ella kappingarføri eru ájavnt við hini. Vit eru undir trýsti. Megna vit at venda hetta til okkara besta? Skulu vit klára okkum í kappingin mugu vit taka ábyrgdina [...] væntaður, um lítil stødd er ein vansi, og vøksturin í nógvum stórum londum er verri enn væntaður, um at størra støddin fremur búskaparligan vøkstur. Vit kunnu bert forklára hetta, tá vit leggja dent á týdningin

sprottin úr. Vit hava lívað í tíðarskeið, tá samfelagið støðugt var í framgongd. Tá vit fóru úr skúlanum fingu vit arbeiði, lærupláss ella útbúgving, og arbeiði var til øll í tíðini, tá vit stovnaðu familju [...] urin úti í heimi kom nærri, tá sjófólkið fór út í heimin at sigla. Tá var plátuspælarin komin, og sjófólkið keyptu plátur heimaftur við sær. Tónleikurin uttan úr heimi Vit vistu um jazztónleikin og ro [...] taka av. Soleiðis var tá. Vit fingu ringa samvitsku, hóast eingin hevði sagt okkum við orðum, at hetta var bannað. Foreldrini órógvaðust heldur ikki, tí tey ímyndaðu sær neyvan, at vit gjørdu slíkt. Ája,

avmarkaða stødd ger, at vit ikki uttan víðari kunnu kopiera tað onnur gera. Hinvegin so síggi eg fyri mær, at júst hesin leisturin kann mennast í øðrum ítróttargreinum. Við tíðini kunnu vit byggja eitt [...] tilboð til okkara næmingar, sum vit eru sera fegin um at vera við til at menna. Eg vænti eisini, at hetta royndarárið fer at peika at fleiri menningarmøguleikar, sum vit kanska ikki rættiliga síggja í dag [...] Skal tað eydnast er umráðandi við góðum trivnaði og arbeiðsgleði. Megna vit at skapa rúmd fyri serstøkum tørvum og áhuga, sum summi hava innan millum annað ítrótt og tónleiki, so fremur tað eisini hugin og

karrieru. Men tá eg havi verið í Føroyum, havi eg arbeitt og vunnið mær nøkur oyru. Framtíðin? At gerast modell hevur ongantíð verið ein stórur dreymur hjá Turið, men vinkonur hennara hava altíð eggjað [...] mín lívsleið, haldi eg tó, tað er vert at royna. So tá eg eri liðug við háskúlan, ætli eg mær at satsa 100% upp á modelllívið í eitt heilt ár, so fáa vit at síggja, hvussu langt eg komi. Hóast Turið ætlar [...] og halda, at ein kann liva av at vera modell restina av lívinum. Eg má eisini hava ein fastan grundarstein at liva av, tá eg ikki longur kann brúkast framman fyri myndalinsuna. Hørð verð Eingin ivi er

undir New York. Tá sigi eg við hann, at tíverri hava vit ongantíð fingið staðfest endaliga, at hann var føroyingur, sum vit hava hildið, tí onkur sigur nú, at hann kom úr Hollandi. Tá risti íslendingurin [...] søgu okkara. Vit hava nógv at takka tykkum fyri, sum hava virkað fyri at reisa minnisvarða yvir Trónd í Gøtu og síðani hava skipað fyri tróndardøgum, har ymiskir tættir í Føroya elstu søgu hava verið tiknir [...] nakað størri enn tað? Men øll hava ikki somu fatan av Tróndi. Minnini frá barnaskúlanum standa púra klár fyri mær, tá vit lærdu um føroyingasøgu, og hvussu skakkur eg var, tá Tróndur varð lýstur sum eitt

nógva tíð, eisini í vikuskiftini, og tí hava møguleikarnir fyri at ferðast verið avmarkaðir. - Higartil hava vit ikki sæð so nógv av landinum. Men vónandi fáa vit betri stundir til at ferðast í landinum [...] tey vistu at kalla einki um Bhutan, tá tey gjørdu av at fara avstað. - Men forvitni og ævintýrhugurin dróg, og tí fóru vit. Tey hava ikki gjørt av, hvar leiðin gongur, tá tíðin í Bhutan er av í summar. - [...] flogførini eru í ringum standi, at vit hava mekanikarar við á hvørjum túri. Men í byrjanini vóru tekniskir trupulleikar uttan fyri Bhutan, og flogførini komu tí at standa, til vit fingu sent mekanikarar avstað

hesi grein. Men tá ið teir komu til Oslo kom henda frágreiðing frá teimum: Síðani vit fóru frá Føroyum hava vit havt regn eina nátt, ta náttina, vit sigldu framvið Jæder­en og Lindesnæs, og tá var eisini heldur [...] leingi. Vit høvdu 32 samdøgur frá Bergen til Havnina, og tann dagin vit komu gjøgnum Nólsoyarfjørð, vildu fólk nærmast ikki vera við, at tað vóru vit, ið komu aftur. So vís vóru tey í, at vit vóru sjólátnir [...] bilsni og ræðslu. Hann var kokkur á einum stórum skipi, sum vit lógu uppá síðuna av, og tað vardi ikki leingi, til vit vóru bestu vinmenn. Tá Johanne kom heim aftur, mátti eg aftur í skúla, til eg var