Kommuna vil nú hava Løgtingið til at seta pengar av fyri at bøta um trygdina á vegastrekkinum ímillum Leynar og Skæling. Nú Løgtingið viðger fíggjarlógina fyri næsta ár hevur kommunan tískil heitt á Løgtingið
frá einum hundi, sum var á veg í undirsjóvartunnilin til Vágar. Hann varð tikin upp og koyrdur til Leynar, tí roknað varð við, at onkur har átti hann. Seinni var hann aftur farin á tunnilsferð, tí hesaferð
við, at verður loyvi givið til slíka veiku á føroyskum firðum, t.d. í Vestmannasundi og serliga við Leynar og Saksun, eru vit fullvísir í, at allur laksur, felag okkara hevur sett út endar í gørnunum og eingin
gingu burtur, fiskimið oyddust, Kirkjubøhólmur skrædnaði frá landi, sandurin í Saksun syftist til Leynar og sundið inn í pollin í Saksun fyltist við sandi, soleiðis at skip ikki longur kundu sigla inn har
Kommunusamstarv Leynar: Tað er neyvan á hvørjum degi at borgarafundur verður hildin í Leynum. Tá so fundur endiliga verður hildin er uttan iva talan um eitt mál, sum upptekur fólk. Tað gjørdi tað so sanniliga [...] Soffi Egholm hevur búð í Danmark í nógv ár. Men tá hon fyri nøkrum árum síðani flutti aftur til Leynar gjørdist hon stórliga bilsin. - Øll hesi árini meðan eg búði í Danmark var einki hent í Leynum. Tað
bussleið; men hetta man ikki kosta so nógv meira enn nú. Frá kommunumarkinum (ella Effostøðini) til Leynar-Kvívíkar tekur 5-10 minuttir at koyra og til Vestmanna 15-20 minuttir. Nýtast skulu 2-3 bussar aftur
– Tað er fantastiskt, at vit fáa Koks til Leynar. Tað heldur Heri Müller, borgarstjóri í Kvívík, nú okkara fyrsta og einasta matstova við eini Michelinstjørnu, hevur gjørt av at lata matstovu upp í í sermerktu
Leynar: Í dag verður arbeiðsøkið, har byrjast skal at bora Vágatunnilin Streymoyarmegin, alment handað arbeiðstakaranum NCC Vágakonsortiinum. Farið verður so undir sjálvt boriarbeiðið, tá allar fyrire
Føroysk kvøld á Hotel Vágum? Hevur tú sæð Enniberg? Kennir tú Havnina? - og hvat við at ríða til Leynar? Ella hvat við einum kampingtúri á Munkinum? Hesar og fleiri aðrir spurningar verða settir í faldaranum
var ikki hvør sum helst. Fyrst eg minnist Lütja, var sum smádrongur, tá hann kom úr Norðradali til Leynar á hestbaki, steðgaði altíð á, at heilsa uppá vinir og kenningar, altíð væl til passar, hóast hann