ferðast í ferðsluni. So ferðsluvanlukkur kunnu raka øll í samfelagnum. Faktist rakar ein álvarsom ferðsluvanlukka okkum øll í einum lítlum samfelað sum okkara, her vísir Eyðun til, at øll hoyra ella lesa um

vit kundu leggja okkum inn undir Skriðuna undir Lambareiði og lýsa upp á land. Ein álvarslig ferðsluvanlukka var hend. Rúni sigur, at bæði skipini løgdu seg inn undir land, og umborð skiltu teir, at nøkur

broyta mannagongdir, sigur Jóna Guttesen. Tey sótu júst á leiðslufundi, tá boðini komu um, at ein ferðsluvanlukka var hend, og at seks børn vóru komin til skaða, og varaleiðari á stovninum er Hildur Samuelsen

fekk Adolf kjans sum stýrimaður umborð á ferju. Men tey høvdu ikki búð leingi niðri, tá ið ein ferðsluvanlukka broytti alt lívið hjá familjuni. Vanlukkan hendi, meðan Adolf sjálvur koyrdi, og konan sat við

FERÐSLUDEYÐI Vit steðga øll á, hvørja ferð vit hoyra tíðindini, at nú hevur aftur ein ferðsluvanlukka kravt mannalív. Spurningarnir eru teir somu hvørja ferð. Og svarini somuleiðis. Aftaná koma ymisk [...] tiltøk muna, er ferðslulógin nóg góð og so framvegis. Eftir eina tíð er aftur tøgn. Til aftur ein ferðsluvanlukka tekur okkum á bóli. Eingin einføld loysn er og eingi munadygg tiltøk finnast, sum kunnu basa

stóð í nánd, hvat var hent, men hann visti ikki at siga mær beinleiðis, uttan at ein álvarslig ferðsluvanlukka hevði verið. Óviðkomandi skulu halda seg burtur, tá ið vanlukkur henda, men av tí, at dótturin

leita vit okkum mangan fram í blindum. Sum dømi kann verða nevnt, at hvørja ferð ein álvarslig ferðsluvanlukka hendir, er alt á gosi, øll skelkað og kjakið gongur heitt í einar tvær vikur. So er alt gloymt

maðurin fara ein túr norður eftir, tá ein vinkona ringir og biður tey ikki fara, tí ein stór ferðsluvanlukka var hend noðran fyri Hvítanes, og tað fór at taka eina løtu, áðrenn koyrandi var aftur. Vinkonan

Bjargingarroynd ?Tað er hend ein ferðsluvanlukka í Suðuroynni. Tað eru tveir bilar, ein bussur og ein persónbilar, sum hava rent á hvønn annan beint við munnan Trongisvágsmegin á tunlinum ímillum Trongisvág

sum fær fólk at hugsa, tí blomutyssini framvið vegnum eru ein áminning um, at her hevur ein ferðsluvanlukka kravt mannalív. - Tað er ein óhugnalig at verða mintur um tað og vónandi ger tað sítt til, at