Virðisbrævamarknaður
Umframt at geva gjøgnumskygni, so er virðisbrævamarknaðurin eisini ein marknaður, sum gevur smærri íleggjarum møguleika at sleppa framat marknaðinum. T.v.s., at tær nýtist ikki neyðturvuliga at leggja milliónir á borðið, skalt tú verða medeigari av eini stórari fyritøku. Í veruleikanum kanst tú keypa eittans partabræv í virkjum, um ráðini ikki eru til meira, og júst hesar smáu íleggjarar legði Frank Moxon sera stóran dent á.
- Tað er ofta so, at ein eigaraskarði í einum noteraðum virki er skipaður so, at stórur partur av partabrøvunum verða keypt av nøkrum stórum keyparum. Hesir hava ofta ein tíðarhorisont upp á eini 3-5 ár, og tí er avmarkað, hvussu nógv hesi partabrøv verða handlað.
- Hinvegin eru so nakrir smáir, sum gjarna keypa og selja nógv. Fyri prísáseting og fínjustering av virðisbrøvunum, eru hesir smærri handlarnir ómetaliga týdningarmiklir, staðfesti Moxon.
Júst tann parturin kann kanska gerast ein trupulleiki í einum avmarkaðum føroyskum virðisbrævamarknaði, men íløgustjórin í Kaupthing, Jan Otto S. Holm, tykist ikki vera heilt so sannførdur um, at smærru íleggjararnir hava so stóran týdning, sum bretin leggur upp til.
- Tað veldst sjálvandi um støðuna í og skipanina av einum eigaraskarða. Tað týdningarmesta er, at tað er gongd í virðisbrævahandlinum. Um íleggjaranir so eru stórir ella smáir, er fyri sovítt líkamikið.
- Hinvegin kann tað sjálvandi verða ein vandi, um nakrir fáir stórir íleggjarar keypa stórar klumpar, og at hesir so bara liggja passivt eftir einum avkasti. Tað er ein støða, sum kann forða fyri prísdannilsi, men tað er nokk meira ein hypotetiskur spurningur, heldur Jan Otto S. Holm.
