Richard Danielsen: Mørkini eru flutt

Nú er aftur ein øgilig øsing um tey homosexuellu og tey, sum hava eina aðra meining enn tey.
Aftur verður lagt eftir teim­um, sum vísa á at slík­ur liviháttur er skeivur, sam­bært skriftirnar.

Sagt verður, at fólk langa út við skriftstøðum. Und­ir­tónin í tí er at tey, sum gera tað, hava ongan rætt at taka til einkult skriftstøð, tí at tað er ikki tað, ið skriftin vil siga, sum heild.
Fyrst skal eg vísa á, at Jes­us, tá ið Hann varð álopin av djevulinum, vardi seg við stuttum setningum frá skriftini. Hygg t.d. at Matt­eus 4, vers 1-10.

Jesus talar eisini um at »ikki minsti bókstavur ella prikk­ur av lógini forganga, fyrrenn tað alt hevur hent«. Matt. 5,18. Hann sigur eisini hetta: »skriftin vikast ikki«. Jóhannes ev. 10,35.
Men vit eru keypt leys und-an lógini og eru ikki undir lóg­ini longur, so satt sum vit hava tikið ímóti Honum, sum okkara frelsara.
Men hvat sigur so nýggja testamenti um hesi við­ur­skifti. Er tað nú loyvt hjá tí, sum játtaar Jesus, sum sín frelsara at ikki bara at liva í slíkum syndum, men eisini at forsvara livimátan, sum nakað sum Gud góðtekur. Nei als iki. Tað er eingin ivi um hvat ápostlar Harrans læra um hetta. Tann, sum sig­ur nakað annað, kennir ikki bíblu sína.
Eg skal enda við nøkrum ó­met­a­liga alvorligum orðum frá Rómbrævinum 1. kap. Har tosar ella skrivar Paulus um menniskju sum, hóast tey kendu Gud ikki ærdu Hann, sum tey áttu og hann sig­ur hetta: »Gud gav tey upp«. Her vil eg leggja vekt á at eg ikki ynski at skjóta eft­ir einstaklingum ella at nið­ur­gera nakran. Tað, sum Paul­us skrivar um her, er til heildina.
Men eg spyrji meg sjálvan, er Gud við at geva føroyingar upp og vesturheimin sum heild.
Synd hevur altíð verið í Føroyum. Siðloysi hevur al­tíð verið, men tað, sum nú gong­ur fyri seg í Føroyum og í Vesturheiminum, hevur ikki ver­ið altíð. Siðloysi hevur ti­k­ið yvirhond, her meini eg ikki við eina ávísa synd, enn minni ávís menniskju, men mørkini eru broytt. Hegn­ini verða laksa niður av pen­ingagjarnum fólki, sum sita og bryggja ósømiligar filmar saman og hetta verður sáða niður í børn og ung, just sum tey eru í ringasta aldri. Og ávøksturin sæst aftur við brotnum hjúnaløgum, lóg­loys­i og frekleika, sum ong­a­stað­ni hoyra heima. Okk­ara egna sjónvarp er ikki und­antikið.
(Lesarabrævið er skrivað 6. oktober 2006, men av misgávum bleiv tað burturlagt. Vit biðja orsakað mistakið. Red.)