debat í Danmark, har tær siga frá, at tær ikki orka at síggja hesi livandi fostur verða tveitt í skrell í skolirúminum. Menniskjan er jú skapt við eini samvitsku, sum ein ikki kann renna undan, uttan at

okkurt gongur fyri hjá teimum, fái eg tað. Men tá ið eg havi pilkað við tað eina tíð, so fer tað í skrell... Lærarin: Tímir ikki at terpa ? Tommy er ein eygagóður og fittur drongur. Men eisini ein næmingur

bankastjóranum í Tjaldursbankanum, sum býr hinumegin vegin. Kona bankastjóran tveitir vanliga skógvar í skrell og tá ið systurin kemur við skrelliposanum, finna tey umframt skógvar, tveir avskornar føtur. Tey

okkum avkristna Føroyar! Hesin søguligi persónurin - Gud - er ótíðarhóskandi, so vit koyra Hann í skrell. Hann er avoldaður! Inn við humanismuni. Inn við liberalismuni. Lat okkum gloyma Gud, Hansara boð

gjørdist hann heimamaður, fór at koyra lasbil. Mangt tungt lessið hevur hann knossað, bæði av frakt og skrell gjøgnum árini. Eisini hevði hann starvið sum kranaførari á kajuni líka til fyri fáum árum síðan.

í landsfelagnum ikki verða fylgdar. Vit kunnu eisini staðfesta, at uppskot okkara verða »koyrd í skrell«, sambært formanninum í landsfelagnum. Ikki øll fáa orðið á landsfelagsfundum. Einki verður skrivað

mánaðin luktaði búrið so illa, at eg vaskaði tað, og tá fóru stórir partar av hamstraða matinum í skrell. Hvat feilar fólki, spurdi eg fryntligu donsku krambakonuna hjá Frantz. Hon svaraði blíðmælt: "de [...] vognin við vørum og keypa breyð til restina av árinum, og um nakrar vikur, so fer breyðið og mjólkin í skrell, tí tey lukta so illa. Eg hoyrdi um eina konu, eina gamla kona, sum ræddist verkfallið so illa, at

sambært Jógvani brátt, tá Dimmalætting mátti blaka eina heila prentaða útgávu av ungdómsílegginum í skrell, tí tekning hansara í blaðnum vísti seg at vera ov grov. Teknirøðirnar vóru bæði langt úti og langt

fløgur um onkur gav mær pengar afturfyri. Var hon so andstyggilig kundi eg jú bara blakað hana í skrell (og behildið pengarnar) Har er ongin fløga eg ikki vildi givið ein møguleika. Hvør sangur skuldi

heimaftur í einum vanligum brævbjálva. Abra kadabra. Ella fari eg at biðja handilin í Danmark koyra tær í skrell og so keypa mær einar nýggjar hjá Poul Einar. Haldi, at eg fari at gera tað. Keypa mær einar frá