Yvirskriftin ljóðar nakað tvískild. Og tað er hon eisini, tí eg sipi til vínmarkirnar bæði eystan og vestan fyri Andes-fjøllini í Suðuramerika. Hesin fjalla-ryggur, ið fer næstan 7.000 metrar upp í hi
g og Útvarp Føroya er manipulerandi og kann hava avlagað úrslitið av kanningini. Spurningurin, eg sipi til, er hesin: Ert tú fyri víðkaðum sjálvstýri innan fyri ríkisfelagsskapin og undir donsku grundlógini
samgongu- og floksfelagar brádliga teljast millum teirra, ið rópa harðast, verður tað mær ovboðið! Her sipi eg til Henrik Old og Bjarna Hammer, ið báðir umboða Javnaðarflokkin á tingi og tí eru partur av p
tørvurin á ávísum útbúgvingum í føroyska samfelagnum er størri enn á øðrum útbúgvingum. Ítøkiliga sipi eg til valfundin í miðnámsskúlanum í Vestmanna í dag, har ið evnið m.a. var akademiskar ella yrki
við, er slíkt sum er fitt og elskuligt og uppbyggjandi, stutt sagt ein “skýmingarløtu-mentan”. Her sipi eg til tær elskuligu, uppbyggiligu søgurnar í bókunum “Skýmingarløtan”, ið helst standa sum tann
dagsljósi og føra seg fram í almenna rúminum parallelt við sínum korridorpolitikki. Men tey fólkini, eg sipi til, taka sær vald umvegis umsitandi valdið og virka í tí fjalda, sigur Jógvan Mørkøre. Hann sipar
má vera medvitandi um, at tað, sum við tógvi stríð er bygt upp, skjótt kann fara fyri bakka. - Nú sipi eg ikki til nakran ávísan umsøkjara her, men aðrastaðni hava vit sæð, at almennu rásirnar hava fingið
einasta orð, sum hann segði í nógv umrødda lesarabrævinum. ? Eg hugsi, at tey flestu vita, hvat eg sipi til. Viðvíkjandi Jørgen Niclasen eru tað bara fá ár síðani, at tað var á hvørs mans varrum. Og hjá
at "Che Tobbi" og "Pinochet Óli" eru blivnir vinir. Kanska havi eg misskilt, hvør Tobbi er. Tað, eg sipi til, er sjálvandi fyrst og fremst tað, at teir herfyri saman komu við eini inniligari áheitan um at
hesum sambandi eitt nú nevna ta fronsku kollveltingina í 1789 og ta russisku í 1917. Tað rák, eg her sipi til, er av lutvís øðrum slag. Tað rekur ósætt, at kalla í loyndum, uttan harðskap, yvirlýsingar ella
