loysnir. Einki skjalatilfar fyriliggur, um hví so er. Tí eigur Løgtingið at umhugsa at raðfesta øðrvísi, minka um vágan og gera eina høvuðsfarleið okkum øllum føroyingum til góðar! Keldur: 1: “Eysturoyarleiðin [...] (1). • at loysnin tryggjar “...framkomuleika, ferðslutrygd og umhvørvi” (1). • at høvuðsfarleiðin uppfyllur kravið um, “ .. at leggja landsveg út um bygt øki, hava so fá vegamót sum til ber og at økja [...] Vinnumálaráðnum ikki kann gerast tey komandi 30 árini. • at valda loysnin í síðsta enda, um hugt verður at yvirskipaðu samferðsluætlanini hjá Landsverk og Vinnumálaráðnum, fer at kosta 700-1
bardagin um búkfyllu bæði so ella so gjørdist tað týdningarmesta. Ja, munnu ikki flestu ósemjur millum menniskju í dag vera tengdur at hesum um búkfylluna. Heilar tjóðir eru farnar í kríggj um hetta, so langt [...] gerandisdegi. Og við eitt eru vit greið yvir, at um allan heim, har tíðartonnin ikki hevur gnagað ov harðliga, koma vit fram á tekin um, at vit saman við bardaganum um dagligu mettuna í skiftum og við hvørt í [...] tora at leggja fram tað, hendur megnaðu at skapa av sovorðnum, sum hugur teirra fleyt yvir við, til fólk at meta um, hóast ongin vinningur mangan kundi vera í vænti uttan onkur glósan um heldur at gera
sum, at flokkurin sjálvur kom fram um verulig úrslit og fram um tað, sum var besta fyri landið. Tað var ikki ein nóg sterkur vilji í Tjóðveldi til at geva eitt sindur, so tað bar til at føra veruligan [...] eisini var ein partur, gjørdist so stór, at Sjúrður Skaale fór úr Tjóðveldi. Hann hevði eina hugsan um stjórnarskipanina, sum flokkurin ikki vildi taka undir við. Og so tók Sjúrður avleiðingarnar av hesum [...] vit gjørdu, so er tað ein erlig søk. Men í miðlunum og millum mannað bleiv tað kanska gjørt til eitt meira persónligt stríð millum okkum, og tað eri eg harmur um. Tað vóru onkrir pástandir um lygnir førdir
hvønn sylindara sær, so um ein av teimum ikki gevur so nógv, sum hann skal, so verður automatiskt meira lagt á hann. Á sama hátt verður turbinutrykkið alla tíðina kontrollerað, so brenningin altíð er optimal [...] lastbilahøpi er talan um ein nýggjan motor, hóast hann er eitt ára gamal, tí lastbilar skifta ikki eins ofta motorsnið, sum persónbilar. ? Motorurin er allur elektroniskt stýrdur, so brenningin altíð er [...] streymlinjað, nakað vit ikki eru von við at síggja hjá lastbilum. Talan er kortini um eitt design, sum Scania kom fram við fyri einum trimum árum síðani, og sum tá fekk nógva teigabreidd í motorfjølmiðlum
Nybo rogvi@sosialurin.fo Síðan kavin legðist um hálvan desember hevur hitin ligið niðanfyri frostmarkið at kalla alla tíðina. Ber onkra løtu er hitin farin upp um frostmarkið, fyri síðani at frysta aftur. [...] formaður í Eldraráðnum í Havn, sigur at tey hava heitt á kommununa um at siga frá, hvar fólk kunnu fáa fatur á salti. - Tað eru so nógvar brekkur, og gomul fólk sleppa ikki út. Høvuðsvegirnir eru saltaðir [...] røktir. Kavin hevur ligið so leingi, og hann kemur at liggja nakrar dagar afurat. Og undir kavanum er blankur ísur, vísir Mortan Rasmussen á. Hann greiðir frá, at tey royna at hugsa um tey gomlu, og tí eru
eftir. Mundi hava so frægt álit á okkum, at hann helt hetta vera rímilig ófarligt, sum her kom brestandi framvið. So kom mjørkin Vit halda so leiðini víðari um oynna norður. Sigla enn fram við landi og skoða [...] eru farnar um brúnna út í Hólmin, sum nú stendur tóm og gleivar tvørtur um sundið. Tosa um, hvussu brattar skorarnar norðan fyri eru. Her man neyvan verða nógv fólk, ið gongur, semjast vit um. Tað síður [...] ein vón um, at hann kanska kann takast aftur í heyst. Og vit hoyra søgur úr fornu tíð, meðan vit sigla suður við landinum. Fara inn á Seyðaskorargjógv og halda so fram suðureftir. Fara inn um Dunnesdrangar
framman undan hevur verið tosað nógv um, hvussu stórur hann er, var ilt at meta um støddina, tá hann í myrkrinum kom glíðandi inn eftir Klaksvíkini. Hann kom spakuliga fram við Kósabrúnni, har alt fleiri fólk [...] vágni. Sjóðið frá bógskrúvum hoyrdist fram um bilmotorar og fólkatos á brúnni, har mett varð um, hvussu nógv dekk hann mundi hava, og hvussu høgur hann var. Men ivaleyst var, at skipið var hægri enn Kósavirkið [...] og tollarin so dánt var sloppin umborð, tusti allur flokkurin upp á skipið. Eitt kavaæl stóð so hóttandi har úti í myrkrinum og fekk mannamúgvuna á bryggjuni at krúpa enn meira saman. So best var helst
mosa, urðargrót, eftir seyðarásum og um brattar hamrar. Heim eftir Skælingsgøtu Leitingin eftir gjólingunum fær tó ein bráan, ella kanska heldur ein gráan enda. Um miðdagsleitið hvørvur Sornfelli í døkkum [...] fyri vestan úr Norðadals bygd. Um illa vil til, eru teir kanska farnir heilt norður undir Sornfelli. Tað er umráðandi at fáa gjólingarnar heim. Hesa ársins tíð eru teir so illa pøstir og ússaligir av b [...] dyr og til fjalls. Skarpa andlitið á tí 57 ára gamla uppistovubóndanum tykist veðurbart. So hvørt sum hann rodnar um kjálkar og enni, tá vit koma í mótbrekkuna, sæst kortini, at smílikullurnar vinna á ve
einaferð sagt, at Levi hevur mangan tikið brattar avgerðir og soleiðis eisini hesuferð. Hetta var lagt fram fyri Harran um at Hann í ríku náði síni mátti síggja fram til tað tey ætlaðu. Avgerðin var ikki løtt [...] fylla so nógv, bæði ein og annan veg, har tey eru. Eitt tað fyrsta eg minnist sum smádrongur var, at teir beiggjarnir plagdu at koma út til okkara og seta seg rundan um køksborðið og syngja og tosa um tað [...] øll hesi árini hevur verið Greta. Hon hevur verið sum ein bøga sum fjálgar um ungarnar, fyrst upp um morgunin og síðst til køjs um kvøldið. Levi, Greta og børnini, eg síggið stórt í at hava kent tykkum, síðan
svangur, so fór man inn. Var eingin inni, so varð farið í næsta hús. Eg minnist tað bleiv kallað í Skorti. Har plagdi eg at biðja um eina breyðflís, so fór eg undir kranan, gjørdi hana váta, so sukur upp [...] stova og gongd, so køkur og spísikamar, einar smalar og brattar kjallaratrappur upp til miðhæddina. Har húsaðist svigermor. Og so aftur trappur upp á loft. Har vóru trý kømur og wc. So hon hevur gingið [...] vóru ikki heima, vóru farin til Danmarkar í konfirmatión. So mín kjera fastir, nú má eg steðga. Tað er so nógv, so nógv, sum eg kundi fortalt, um at tað dýrabærasta, tú átti, var tíni børn, og tú visti,
