Sosialurin ikki veita tykkum - royndarlesarum - eina fullfíggjaða útgávu av blaðnum, tí at vit sum fanar hava roynt at fingið samband gjøgnum tfl. Í kvøld ringdi eg til telefonverkið og gjørdi vrøvl - 10
illum at rætta tær ringastu av tínum villum. Óteljandi keðiligar óvanar, ja, hesar lítlu stingandi fanar, ið bróta fyri seg og oyðileggja teg. Men lívið lær so hart eftir tær, tí hvat nyttar at slíta, at
grópa í skjøl upp til 50 ár aftur í tíðina verður lætt at finna prógv fyri, at ?danir hava verið fanar? í Grønlandi, um tað bert verða tikin tey ?prógv? sum hóska endamálinum. Men ein skal nærum vera
er nevndarlimur. Her var als onki at lesa skeivt. Í hesi lýsingini vóru týskarar nakrir helvitis fanar, sum ikki bara hava dripið jødar, men sum oman á halda seg kunna fortelja okkum, at vit ikki skulu
Persónar, tú hevur brúkt fleiri hundrað síður uppá at taka synd í, vísa seg knappliga sum reinir fanar, sum ikki hava uppborið betri viðferð, enn teirra plágarar. - Eg havi ongantíð trúð uppá hesar annars
at líta, og eyðsæð var, at nógv stóð á, meðan orð sum rossahandlar, neyðsemjur, hyklarar og feikir fanar flákraðu sum fjálturstungnar flugur í føgru vársólini. Eitt var í øllum førum vist í tinginum í dag
tí ónda. Batman hevur sín Jokara. Daredevil sín Bullseye. Superman sínar »larger than life«-óndu fanar at berjast við, serliga Lex Luthor. Pínan skapar óttaleys folk Nógvar av hesum superhetjum eru genialar
ráastu býum. Batman hevur sín Jokara. Daredevil sín Bullseye. Superman sínar ”larger than life”-óndu fanar at berjast við. Spider-Man sínar egnu fíggidnar sum Sandman, men mest seg sjálvan. Nógvar av hesum
var gentan ófantalig í munninum, og kallaði báðar sjúkrarøktarfrøðingarnar fyri »mer« og »helvitis fanar«. Og orðalagið versnaði bara, tá hon kemur saman við vinkonunum. Fleiri ferðir rópti gentan inn eftir
sítt korn. Tær brúka skitin tricks og pikka hvørja aðra. Serliga eru tær størru dúgvurnar nakrir fanar og leggja á allar dúgvurnar sum nærkast. Haldi dúgvurnar í Barcelona lýsa “veruliga frælsið” rættiliga
