álvarsligt stórmál fyri eitt fólk, sum so fegin vil kalla seg serstaka tjóð! Í staðin verður ein dekans orka løgd í at jagstra ein pinkalítlan minniluta, sum næstan ikki er til í Føroyum. Hesin minniluti

mótið, og eftir steðgin gekk mest sum bara ein veg. Sumba hevði nøkur álop, tá KÍ-kvinnurnar vóru dekan ov altráðar eftir at koma fram á vøllin, og einu ferðina gav tað mál. Men KÍ sat á dystinum, og tær

spældi prestur væl og somuleiðis Barbara. Men eg skal annars viðganga, at fyri mær tóktist hann dekan ov langrøkjutur viðhvørt. Tað er kanska heldur ov sterkt at brúka orðið keðiligt, men tað liggur harum

hann samanum, hvussu Estrid hevur ávirkað hann og bókina: »Nei, mínum mozartska lívssýni skalt tú dekan fari einki stúra fyri. Eitt gamalt egocentriskt konsoliderð firma í anda, hugflogi og søgu fer ikki

hann samanum, hvussu Estrid hevur ávirkað hann og bókina: »Nei, mínum mozartska lívssýni skalt tú dekan fari einki stúra fyri. Eitt gamalt egocentriskt konsoliderð firma í anda, hugflogi og søgu fer ikki

hann samanum, hvussu Estrid hevur ávirkað hann og bókina: »Nei, mínum mozartska lívssýni skalt tú dekan fari einki stúra fyri. Eitt gamalt egocentriskt konsoliderð firma í anda, hugflogi og søgu fer ikki

hann samanum, hvussu Estrid hevur ávirkað hann og bókina: »Nei, mínum mozartska lívssýni skalt tú dekan fari einki stúra fyri. Eitt gamalt egocentriskt konsoliderð firma í anda, hugflogi og søgu fer ikki

hann samanum, hvussu Estrid hevur ávirkað hann og bókina: »Nei, mínum mozartska lívssýni skalt tú dekan fari einki stúra fyri. Eitt gamalt egocentriskt konsoliderð firma í anda, hugflogi og søgu fer ikki

hann samanum, hvussu Estrid hevur ávirkað hann og bókina: »Nei, mínum mozartska lívssýni skalt tú dekan fari einki stúra fyri. Eitt gamalt egocentriskt konsoliderð firma í anda, hugflogi og søgu fer ikki

smábannaði. Maðurin, ið lá á knæ við síðuna av henni í skugganum, segði vrantin: ?Arh! Og so kom tað dekan fari ein nekari, ein gýðingur og eitt fult svín!? Teir tríggir menninir, ið stóðu sum lavnar hønur [...] dintilin. Spruttið frá honum var so øgiligt. Næstan sum brim við sjóvarstrond á vetrardegi. ?Puha, dekan í fari ikki!? brast út úr honum. ?Hetta er sum ein gløtt skoytibreyt!? Kvinnan Anna lá í skellilátri