samskipast betur, heldur nývalda forkvinnan í Javna, Helena F. Jørmundsson Lesið eisni • Um at tað nú beit á hjá føroyingum í fiskikapping á Bornholm • Um at Jóan Símun Edmundson nærkast tindunum í Norðurmakedonia

orkaði ikki at gera nakað. Bara tað, at koma upp úr seingini og lata meg í, var ein fyritøka. Men eg beit tennirnar saman, tí eg noyddist jú til arbeiðis. Hon heldur, at tað ikki er av tilvild, at tað verður

seinnu helvt av 1800-talinum og veiðan vaks eisini. Í 1898 var hon 4600 tons, men árini vóru misjøvn og beit undan aldarskiftnumi fall samlaða veiðan niður undir 3000 tons. Veiðan vaks nakað aftur, tá motorbátarnir

ordiligan egningarskúr at finna lívd henda tíman? Nei "taveiden", eg tumlaði heldur. Trý korter seinni beit á. Ein lærari úr Norðdepli var tann hepni at fáa skítfullan bil. Vit kundu havt valt eina triðju loysn

starvslýsing eftir løgfrøðingi í grønlendska Fiskimálaráðnum, og hon var so mikið væl seld, at eg “beit á” – tað havi eg ikki angrað! Hvat dámar tær         í Grønlandi? - Grønland er lætt at dáma. Hettar

vika til hon kom og tá var gassið farið av og tá sat óttin fyri at eta laks longu so fastur, at hitt beit ikki reiðiliga á. Sosatt er tað ivingarsamt um fráboðanin úr Føroyum hevur gjørt ta stóru ávirkanina

út­búgv­ing úr spar­i­kassa, hev­ur eina HD í org­a­n­i­sa­ti­ón, kre­d­itt og fígg­ing. Hann hev­ur ar­beitt í Bonde­stands Spar­e­kas­se, Spar­e­kas­sen SDS sum und­ir­stjóri, var­a­stjóri og økis­stjóri. Í

journ­alistur, bæði her hjá okk­um í Miðla­hús­i­num og í Kring­varp­i­num. Hann hevur eisini ar­beitt við politikki áður, fyrst á skrivstovuni hjá Javn­að­ar­flokkinum á Christ­i­ans­borg fyri Sjúrð Skaale [...] at loysa hjá Klaks­víkar kommunu. – Mær hevur dámt sera væl hjá Klaksvíkar komm­unu, og eg havi ar­beitt væl saman við bý­ráðslimum, bæði fyri og eft­ir kommunuvalið, sigur Eirik­ur í Jákupsstovu. Hann heldur

Wycombe Wanderers, og eg má siga, at okkara lið spældi væl. Teir vunnu 2-0, og tað, sum eg serliga beit merki í, var at leikferðin var sera høg. - Enn havi eg ikki sjálvur roynt meg í dysti, men væntandi

sovorðnan dag, sum hann hevði mikudagin, gerst lívið ofta súrt hjá mótstøðumonnunum. Einastu løtuna VÍF beit frá sær hetta umfarið, var tá Ingi brádliga fór at hugsa meira um at skjóta mál enn at spæla viðleikarar