annað enn at geva tol. - At viðgerin tekur tíð, mugu vit bara taka við, tí vit hava ikki annað í at velja, tí tað ber ikki til at fara undir útbyggingina, fyrrenn øll loyvi eru fingin til vega, sigur hann

fáa ikki uppskipað fiskin hjá sær í Føroyum, tí hann verður vrakaður av starvsstovuni. Hesi skip velja tí at sigla allan vegin til Hollands at landa fiskin, og har vísir tað seg ikki at verða nakar trupulleiki

gamalt sjónvarpstilfar skal finnast. Tú skalt kenna røttu miðini at leita, og so er eisini at duga at velja, hvørjar myndir møguliga rigga. Alt skal eisini yvirspælast til talgildar miðlar, og tað tekur sanniliga

gamalt sjónvarpstilfar skal finnast. Tú skalt kenna røttu miðini at leita, og so er eisini at duga at velja, hvørjar myndir møguliga rigga. Alt skal eisini yvirspælast til talgildar miðlar, og tað tekur sanniliga

sita tungir á øllum leiðandi sessum av týdningi, eisini í politikki, og tí aftra fólk seg við at velja kvinnur. Veljarin veit, at kvinnur fáa ikki vald, hóast tær verða valdar. Hygg bara at teimum fólkavaldu [...] verið minni, um vit til dømis søgdu, at helvtin av løgtinginum skal vera kvinnur, og at veljarin skal velja ein mann og eina kvinnu á løgtings- og kommunuvali. Hví finna vit okkum í grundini í, at kvinnurnar

sjálvstøðug kommuna. Hetta er enn ein heilt absurd staðfesting. Kommunurnar høvdu ikki møguleika at velja, hvussu arbeiðast skuldi á eldraøkium. Kravið frá landsins mynduleikum var samstarv, og enntá var

tjóðskaparkenslur og tí betur, kunnu vit svara, lív okkara er fult av øllum møguligum øðrum enn tí.« Vit velja okkum symbol upp á tjóðina og útnevna ymisk ting og fyribrigdi at vera serføroyskar ímyndir, visti

átti eg í øllum førum at havt skotið eitt mál, men tók tíverri ta skeivu avgerðina, tá eg skuldi velja, hvat eg skuldi gera, sigur Jónstein. - Men nú er so aftur ein nýggjur dystur og vónandi aftur nýggir

lættari at fremja telefonterror av ymsum slagi, vísir hann á og leggur afturat, at tey allarflestu velja at skráseta seg.

er tað vorðið truplari at vera neutral og vinir við øll, og heimurin tvingar okkum í størri mun at velja síðu, heldur Heini í Skorini, granskari, ið fer at greina viðurskiftini millum Føroyar og Russland