Júst henda dagin, tá Sosialurin fær fatur á henni, arbeiðir hon mest inni, tí veðrið er illfýsið. Annars sigur hon, at veðrið hevur verið á einari leið hesa tíðina, hon hevur verið í Svínoy. Hon kendi Jaspur

ofta er merktur av gransking, pappírsarbeiði og fundum. - Eg royni at ganga, men eg tími illa út, um veðrið ikki er nøkunlundað gott. Ein gongutúrur tíðliga á morgni virkar onkursvegna sissandi, og gongur [...] tað tó nakað, sum fekk hann at vera minni glaðan fyri sítt arbeiði í eina lítla løtu: - Herfyri, tá veðrið var framúr gott, skuldi eg í onkran fjølmiðil at ávara fólk móti sólini, og eg má siga sum er, at

vøddasvinni. Hann heldur, at nátúran í Føroyum er stórsligin og avbera flott at síggja. - Tað skiftandi veðrið og so eisini skiftið í millum ljós og myrkur kann ein samanbera við sálina, heldur Tom og leggur

fótbólti í sjónvarpi, men eg plagi at fylgja við EM og HM. Um veðrið Eg eri nokk so veðursjúkur. Eg royni at lata verða við at hugsa ov nógv um veðrið og siga við meg sjálvan, at vit búgva í Føroyum, men eg

komandi árini. Persónliga gleðir hann seg til náttúruna, til fuglalívið og at sleppa at fiska. Sjálvt veðrið gleðir hann seg til at uppliva. Ja, í nógvar mátar passa Føroyar perfekt til mín, sigur nýggi íslendski

Tað er sunnudagur. Hetta er ikki ein vanligur sunnudagur. Veðrið er óvanliga gott, og klokkan er flutt ein tíma fram. Og tá gongur mestsum alt bara av sær sjálvum. Eg eri á veg at gera eina samrøðu við

rútman kemur honum til góðar, tá ið illveður er, og hann skal út at súkkla. Tað er líkamikið, hvussu veðrið er, tí áðrenn hann veit av, stendur hann og letur seg í súkkluklæðini, og uttandura er hann. ? Tú

høvdu plátuspælaran og útvarpið. Tí spældu vit næstan altíð úti, eisini tey myrku vetrarkvøldini. Veðrið var ikki av­gerandi, tí vit lagaðu tey nógvu goymi- og leitispølini eftir tí. Eg haldi, hetta er [...] og var sannførdur um, at í øðrum lond­um gingu fólk á gullgøtum. Hetta kom serliga til sjóndar, tá veðrið leik­aði í. Tá bannaði og blótaði eg mangan um hesar klettar og siteraði tvøra­mannin, Pól í Føroyum [...] á. Eg royndi at búgva bæði í Norra og Danmark, men var ikki eydnuríkari har. Tað segði mær so, at veðrið er ikki tann týdningarmesti faktorurin í mín­um trivnaði. Tolir tú mjørka? Eg bart út sagt elski

og eg kenni ikki sjálvur til at hava morgungron. Eg eri glaður fyri hvønn dag, eg vakni, og hóast veðrið ikki altíð er tað besta, so takki eg Gudi fyri hvønn dag, eg fái, sigur Elis Poulsen. Fólk hava stundum

so fóru vit oman til Øravíkar, har vit settu upp. Har vóru tey í nakrar tímar, tá hevði hann makað veðrið nakað og so løgdu tey á aftur, og tá komu tey fram til húsar í øllum góðum. - Men tað var bara suður [...] m, tí eg helt, at tað vóru óráð at koyra og Landsverk var eisini í ferð við at stongja vegin, tí veðrið var so ringt. Men bussurin kom heldur ikki oman til Porkeris, tí hann var fullur av fólki frammanundan