So varð Berith flutt um ta sýn, haðani eingin kemur aftur. Hon var ikki mett av døgum, men herviliga sjúkan vann at enda og køvdi hennara lívsljós. Hóast vit vistu, hvønn veg tað bar, so kendu vit henda [...] ára gomul, ja fyri alla familjuna vað hetta ein dyggur smeitur. Men Berith so líkt, so fall hon ikki í fátt. Hon bretti upp um armar og átók sær einsamøll allar skyldur við uppaling og húsum, sum hon megnaði [...] kunnu tykjast so fátøk í slíkari støðu. Men orðini er hóast alt tað, sum vit mugu brúka fyri at seta orð á okkara kenslur og okkara samkenslur. Sum prestur so væl segði tað í kirkjuni, so vóni eg eisini

hvørja ferð hann umrøddi teg. Eisini vísti hann sína stóru umsorgan við mongu biltúrunum, tit bæði vóru saman kring um í Evropa. Orð eru fátæk, men lat meg enda við orðunum hjá vágaskaldinum: “Tíðin var tíðin [...] var sonur Ellen og Ian Petersen. Ellen, sum er donsk, giftist við Ian, ættaður úr Sørvági, og tey fingu tvey børn, Benna og systrina Annu Poulinu. Tey búsettust í Havn, fyrst í Eysturbýnum og síðani í [...] okkara kennskapi, sum gjøgnum árini vaks seg til eitt rættiligt vinaband. Umframt bátaferðir kring um í Føroyum vóru vit eisini á bátaferð saman í Noregi í 2000, 2004, 2006 og seinastu ferð í 2008. Serliga

radiatorinum, áðrenn tey fóru til songar o.s.fr. Eisini vóru tit ofta í Havn og passaðu ommubørnini, um vit høvdu tørv á tí. At tit vóru so nógv um tey, viðførdi eitt tætt forhold tykkara millum, til gleði [...] skuldi verða verandi, men so møtti tú pabba. Á føðingardegi hansara 18. Jan. 1948 giftust tit og fingu okkum báðar, fyrst Jacob í 1949 og síðan Jørgen í 1951. Tú og pabba fingu nógv góð ár saman, og pabba [...] pabba doyði bert 6 mðr áðrenn tit kundu halda gullbrúdleyp. Ommubørnini elskaðu at koma suður at vitja teg og pabba. Har vóru tey forkelað við morgunmati uppá songina, te við sukur í, tú hitaði teimum dýnu

ikki eitt ting tú ikki kundi umrøða, so var Arne sum eitt umvandrandi leksikon og visti eina rúgvu um tað, mann umrøddi. Hann var ein persónur, sum ikki gjørdi nógv um seg, men fór stillisliga við hurðunum [...] til og tosa við alla tíð á døgninum og sum altíð hevði svar upp á tað, tú spurdi um ella leveraði tað, mann bað um. Vit fingu eitt sera gott vinalag eftir tíðina í landsstýrinum og høvdu javnan samband, og [...] vinur. Góðu Sedea, Bjarni, Svend, Elin og øll tit avvarðandi, má Harrin styrkja tykkum í stóru sorg tykkara. Við hesum fátæku orðum lýsi eg frið yvir minnið um vinin og álitismannin Arna Poulsen.

fluttu tit aftur til Danmarkar, og nøkur ár seinni fingu tit børnini Thor, Liv og Mei. Tú arbeiddi sum korrespondentur tey fyrstu árini, ein part av tíðini í kendu fyritøkuni Berlitz. Men tá børnini so komu [...] minnast. Vit avgjørdu, at hvar enn í heiminum, vit fóru at festa búgv, so skuldu vit skriva til hvørja aðra í hvussu so er einaferð um árið, nevniliga á jólum. Og vit hildu orð. Eftir lokna útbúgving sum [...] tú heima eitt skifti, og fór so at arbeiða á skrivstovuni í einum skúla. Vit báðar hava altíð dámt væl at skriva brøv, og vit høvdu pennavinir víða um í Europa. Tú dugdi so sera væl at skriva, og tín áhugi

tá tú hugsaði um børnini, ið bert vóru 7, 9, 12 og 22 ára gomul. Tú greiddi mær eisini frá, hvussu gott samband tú hevði við prest, ið vitjaði teg dúgliga, og at tit báðar fingu tosað um øll lívsins v [...] møguleika at vitja teg, tær tríggjar vikurnar eg var í Keypmannahavn, í mars 2005. Vit fingu tosað um mangt - eisini um sjúkuna, børnini og nomið var eisini við evnið "deyðan". Tá var tað umráðandi fyri teg [...] vistu ikki, um hetta varð tað seinasta, ið tað tíverri gjørdist. Síðan mars 2005 tosaðu vit báðar bert í telefon og eg minnist, hvussu glað eg varð í oktobur, tí tú hevði tað so gott. Tit skuldu halda

og tað var av tí, vit fingu ta stóru gleði at kenna teg. Hóast títt stóra brek vart tú altíð lívsglað og hevði gott mót uppá lívið. Vit eru sera takksamar fyri ta tíð, ið vit fingu saman við tær, og alt [...] og elskaði hann yvir alt. Stuttligt var at síggja hvussu væl tit skiltu hvørt annað á ein serstakan hátt, ið ongin annar skilti. Nú eru tit saman aftur, og gleðin er stór heima í Himli hjá Jesuspápa, har [...] ringt at skilja, at tú einans skuldi blíva 9 ár. Vit standa spyrjandi eftir og hugsa; hví skuldi tú so knappliga fara frá okkum. Hendan spurningin fáa vit ikki svar uppá her á foldum, men bílian sigur,

okkum, bæði sum børn og ikki minst eftir at vit vóru vaksin og sjálvi fingu børn. Sjálvt um foreldur okkara vóru sera ymisk, so vóru tey so serliga góð hvørt við annað. Hettar vístu tey eisini, heilt til tey [...] orðinum. Mamma hevði eina stóra vitan. Spurdi tú hana um okkurt, ja so hevði hon oftast lisið tað onkustaðni! Hugsi ofta hvussu hon hevði tíð at lesa so nógv, samstundis sum hon eisini seymaði klæðir, gjørdi [...] eini lítlari bygd í Føroyum, fingu á henda hátt mangar upplivingar og fingu víðkað okkara sjónarring, og hevur tað eisini verið við at sett sín dám á okkum øll. Sjálvt um tað ofta var smátt við pengum

samfelagnum. Sjálvt um tað fyri onnur og samfelagið sum heild ikki tykist um meira enn ein lítil dropi, so var tað fyri okkum, ið nutu gott av hennara avriki, sum eitt heilt hav. Ærað veri minnið um mammu mína [...] hann ofta út øll árini til hann gjørdist lamin. Mia var um hann tey nærum tíggju næstu árini – eins og hon áður hevði verið um pápa sín – til tey um 90 ára aldur sum tey fyrstu fluttu á Tjarnargarð. Andrew [...] var natúrliga kynsuppbýtt og siðbundi fyri tíðina, so Mia mest hevði ábyrgd innanveggja, meðan Andrew mest hevði ábyrgd uttanveggja, men tað sýntist sum um, at tey vildu kappast at geva hinum partinum tað

stórari sorg og sakni at eg skrivi minningarorð um mína elskaðu systir Minnu, sum doyði bert 58 ára gomul. Vit báðar vóru nógv saman. Um vit ikki sóust, so var tað telefonin. Vit gleddu okkum til hvørt mánakvøld [...] høvdu tað altíð so stuttligt. Tú hevði ofta onkrar viðmerkingar, men tær vóru altíð so stuttligar og rólig vart tú eisini. Í mong ár vart tú sjúk, var niðri á Ríkissjúkrahúsinum fýra ferðir um árið til kanningar [...] og Finn var við tær hvørja ferð, hann var ein góður maður og stuðul fyri teg. Men so í mai mánað, tá tit vóru niðri, fingu vit tey tungu boð, at tú hevði fingið lungakrabba, og har kundi einki gerast. Men