hava upplivað nógv keðiligt og mangla eina trúgv uppá framtíðina. Tey hava ongantíð ráð til meiri enn mat, bústað og møguliga skúlagjald hjá einum barni, so gerandisdagurin er mangan tungur. Tí blívur hetta

seinni. Italskur blíðskapur Komin aftur á gistingarhúsið fara spælararnir í holt við taktik, hvíld og mat. Tað er long tíð til dysturin byrjar, so ein túrur í býin tiltalar. Upplivingin higartil er, at tað

ger ikki mætari, enn at hon mynstrar sum kokkur við línubátinum Grana, hóast hon ikki dugir at gera mat og er einasta konufólk millum 14 mannfólk. Sjey mánaðir seinni og eina søgu í sjálvum sær ríkari -

náttarlívinum, og nógv søgdu seg hava verið í svimjihallunum. Høvuðsstaðarstovan fegnast eisini um, mat sambært hagtølunum hildu 86 prosent av teimum spurdu ferðafólkunum, at Reykjavík er ein tryggur býur

Føroyar hava at bjóða. Seinni í køvld er døgurði fyri luttakarunum, har tey sleppa at uppliva føroyskan mat- og tónleikamentan. Í morgin er útferð á skránni, og gestirnir fara avstað aftur sunnudagin. ##med3##

fer eisini at greiða frá kanningunum um árinið á nýføðingar og børn av, at foreldur teirra hava etið mat við nógvum kyksilvuri í. ­ Tey, sum halda seg hava etið serliga nógva grind, fáa høvið at lata inn

trupulleiki. Vit vóru á fínu matstovuna Perluni í Reykjavík og vóru tey alla tíðina um David og góvu honum mat fyrst, eftirsum vit søgdu at hann var svangur. Eykað glas varð borið út til hansara, og teir báðar [...] verða nøkur fet frammanfyri og leggja tilrættis, hvar hann skal eta, sova o.s.fr.. Gott er at hava mat í blikkum, sum bara skal takast fram, tá hungurin setur inn. Men hóast alt, so standi eg fast við avgerðina

kunnu býtast í fýra bólkar: a) flutning b) gisting og mat c) útferðir og framsýningar d) skipanin av øllum hesum1. Gamalt var at geva fólki innivist og mat, at koyra tey (ella ganga við teimum), um tey høvdu [...] at kappingaravlaðanin fer fram. Vanligir føroyingar halda fram at bjóða útlendsku gestunum gisting, mat, útferðir og so framvegis. At hetta er skeivt, tá vit tosa um javna kapping, sæst best, um vit hugsa

teimum nokso snópisligt. Tey fingu at vita, at við tað, at tey búðu í húsunum, kundu tey ikki gera mat til sølu, og at allur matur, sum tey borðreiddu við og seldu, mátti koma uttanífrá. Bjóða heimablídni

okkara er á mangar mátar serstak. Bara søgan um hvussu forfedrar okkara máttu stríðast fyri at fáa mat á borðið er ein rík søga. Eisini kundi hetta verið samantvunnið við søguna um útróðrin við árabáti