? Arbeiðið hjá Altjóða Barnalegum er enn sum áður eitt neyðugt klípi í tí garði, sum fleiri og fleiri menniskju um allan heim royna at byggja um eina friðarliga og mannsømiliga framtíð hjá heimsins fólki
Ein kaldan hósmorgun var eg á veg niðan til salong "Røktan", sum Elsa í Garði eigur. Eg skuldi spyrja ein næming, sum hevði verið í starvsvenjing har í fýra dagar, nakrar fáar spurningar. Tá taxa-bilurin
mjólka, sópa, hoyggja og slakta. Bóndalívið inniheldur so nógv annað. At vera bóndi á einum so stórum garði, sum tí í Kirkjubø, kann metast sum at vera stjóri á egnum virki. Jóannes skal leggja framtíðarætlanir
til Noregs Í 1938 fór Dánjal á háskúla í Noregi. Aftaná háskúlan gjørdist hann húskallur á einum garði í Olden. Men ófriðarligt var í Europa, og 2. veraldarbardagi byrjaði í september í 1939. Dánjal helt [...] ”Lyru”. Dánjal og Elsa, sum eisini var úr Kvívík, vóru tá blivin trúlovað. Elsa var eisini á einum garði. Hon vildi eisini sleppa heim, men vildi fara heim úr Danmark. Elsa fór fyrst til Falster at vera
eftir gingu skrúðgongu við merkinum til studentagarðin, Regensen, sum millum føroyingar varð kallað á Garði og so oman í Holmens Kirkju, har guðstænasta var. Serliga hátíðarlig gjørdist løtan, tá vit komu inn [...] heiðurs. Eg var ovfarin av, hvussu nógv fólk møttu upp alla staðni. Hópur av fólki var til samkomuna á Garði, har flaggið varð stungið út ígjøgnum sama vindeyga, sum upprunaflaggið varð á sinni, og har eftirkomarar
vanliga nevndur Petur á Garði, sigldi við Edmundi tey flestu árini, hann førdi skip. Teir vóru vinir, og teirra vinskapur vardi lívið út. Vit vóru tríggir brøður, sum vuksu upp á Garði. Allir byrjaðu vit okkara
Abbin í faðirætt var kallaður Jóannes í Gimbrunum. Omman var úr Oyndarfirði, Elsebeth undir Garði. Tey fingu seks børn, sum vóru: Hans Pauli f. 1891, giftist við Súsonnu Hansen av Viðareiði f. 1894 [...] tú vilt.« Tá var tað deyðsboðini hann kom við. Sofus f. 1897 giftist við Poulinu Joensen úr Hoygarðinum í Leirvík. Tey vóru foreldrini hjá Poul Johannes. Jovina Petra f. 1898 giftist við Jóan Karl Joensen
í fyrru helvt av september og sonurin Krisjan í Langagarði, hevði tikið eitt lamb uttanrætta til ervið. Hann fór oman á øskudungan undir Garði við vilum og øðrum, sum ikki varð brúkt av lambinum og
maðurin, sum hjálpti honum til skips, fortelur, at foreldrinum hjá honum hava arbeitt so hart við garði og jørð, at tað er ikki lívsmegi til annað. Tí skilja tey ikki, at sonurin vil lesa og læra. Bygdarfólkið [...] »Orsøkin er tann, at eg vil ikki peika beint á eitt vist hús í míni bygd. Nevndi eg støddina á hesum garði, var hann eitt eindømi í allari oynni«. Á annan bógvin liggur tað nær at gera ein samanburð millum
upprunaliga kosið sær franskt og latín sum lesnaðargreinir á universitetinum. Men tað, at hann á Garði (Regensen) kom at búgva saman við íslendingi, sum bæði lærdi hann íslendskt mál og kveikti í honum [...] askinum brotið, ei batnar brestr því benið er rotið, rotnað af rakstri í aldarflóð! Alin óks askr í garði Gors hitt aldna tré. Þótt nornin laust limin af viði Nors! Mun látin sé? Rætur ór greinunum ei megu
