eitt og blivu so góðar við teg. Síðan fluttu tit til Sands, har tú vaks upp, men tú var ofta her norði í Skopun hjá ommuni og abbanum og øllum hinum, sum vóru so góð við teg. Tú var altíð so hjálpsom. Tú [...] øll, sum stóðu Heidi so nær, orð eru so fátæk í hesi stóru sorg, men ein dag skulu vit aftur møta Heidi handan sýn, har bara gleði er. Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir minnið um okkara Heidi. Fríðhild [...] Tað vóru tung boð, vit fingu 10. des. 2000, at tú, góða Heidi, var farin, bara 30 ára gomul. Tú, sum var mitt í lívsins blóma, hevði fingið mann og tvær deiligar gentur, sum tú var so góð við, og sum vóru

teg alt fyri eitt og blivu so góðar við teg. Síðan fluttu tit til Sands, har tú vaks upp, men túar ofta her norði í Skopun hjá ommuni og abbanum og øllum hinum, sum vóru so góð við teg. Altíð vildu tú [...] øll, sum stóðu Heidi so nær, orð eru so fátæk í hesi stóru sorg, men ein dag skulu vit aftur møta Heidi handan sýn, har bara gleði er. Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir minnið um okkara Heidi. Fríðhild [...] Tað vóru tung boð, vit fingu 10. des. 2000, at tú, góða Heidi, var farin, bara 30 ára gomul. Tú, sum var mitt í lívsins blóma, hevði fingið mann og tvær deiligar gentur, sum tú var so góð við, og sum vóru

Tit giftust í Sands kirkju 26. mars 1947, stórkavi lá um alt landið, so brúðurin vassaði í kavanum í gummistyvlum og brúðarstási út í kirkjuna. Tit búsettust í Mykinesi, tey fyrstu árini fingu tit tvær [...] bila og hon ikki sá at binda meir. Í 1967 fingu tit Jóhannes, tá var frøði, vit fingu øll ein lítlabeiggja, annars høvdu tit forkela mínar dreingir, sum um tit áttu teir sjálvi, teir vóru jú eisini góðir [...] stokkum. Tá Kristina og Bergit vóru lítlar, bleiv alt bundið, frá innast til uttast, ja um tað so vóru kavadraktirnar so blivu tær eisini bundnar, ja flottir vóru kjólarnir, ið hon bant teimum, og tað var

róligur sum hann var, á ein so virðiligan og opnan hátt, sum bert fá vildu gjørt tað. At hann visti hvagar leiðin gekk, fingu vit fatan av fyri mánaðum síðani, tá hann spurdur um heilsuna segði, at hann var [...] Hans Mortani og Johan Henrik við familjum teirra. Gævi tit fáa styrki til at koma yvir stóra saknin. Við hesum orðum vil eg lýsa frið yvir minnið um vinmannin og góða samstarvsfelagin Hans Peter. Tryggvi [...] longu frá 35 ára aldri við møtirætti til hægstarætt. Hans Peter var ein maður, sum fólk beinanvegin fingu virðing fyri. Hann var rættlinjaður sum fáur, lítillátin, arbeiðssamur, hóvligur og vinaligur. Og

at vera, aftaná at tit fingu tveir synir saman. Alt var gott. Góði Oddmar, hví skuldi tað blíva so, tað er so ófatuligt. Í løtuni eru orð alt ov fátøk. Góðu elskaðu Borgar og Eigil, tit hava ikki mist mammu [...] við. Tit høvdu tað so gott saman, fluttu saman í hús í Sandavági, hvar tú treivst og elskaði at hugna um í tykkara prýðiliga vakra húsið. Tað var tó ikki alt ein dansur á rósum hjá tykkum, men tit megnaðu [...] nakrantíð, fram til tann dagin. So komu Annfinn og eg í 1967, og so byrjaði barnatalið spakuliga at vaksa í Bø, og sjálvandi bleiv meira og meira lív í. Vit vuksu øll upp saman, lið um lið, sum systkin øll somul

Sumbiar dansifelag stórur, nú Gunnar ikki er meir. Tað er ikki so nemt at lýsa ein sum Gunnar. Hann fylti nógv, har hann var, bæði so og so, hann hoyrdist, harðmæltur sum hann var, og sást har hann var [...] Danmark í summarhúsi, ein ógloymandi túrur og ongin so spentur sum Gunnar og hansara partur lá ikki eftir at “orna og manerera” so alt skuldi klappa, og so seint sum í summar vóru vit ein frálíkan túr við [...] var stór hending, sum tað er fyri øll sum uppliva tað. Tit hava gingið upp í tað við lív og sál. Sera stolt bæði og eru nógvir túrar gjørdir norður um fjørð, at vitja tykkara børn og barnabørn og er tað ein

tú bar mær boðini um, at pápin var deyður. Tá var ongin sosialhjálp at heinta, so tá var eitt at gera og tað var at fara til verka, Eplini blivu goymd niðri í sandi um veturin, so tá ið farast skuldi [...] Malan. Tað gekk ikki so long tíð, til tit bæði, Maja og Gullbrand, tóku ta skilagóðu avgerð at kasta saman, og hava tit havt eitt fyrimyndarligt lív saman við børnum tykkara og so við svigarbørnum og ommu- [...] royndi at hjálpa uppá hann til tað seinasta. Tit hava mist ein góðan mann, pápa og abba, saknurin er stórur, men gott er at hava so góð minnir um hann, sum tit hava. Nú ið vit gleða okkum til føroyska summarið

ikki nógv um seg. Eg havi altið kent Guggu og Brynjolv, sum nú bæði eru farin heim til Harran. Eg má siga, at tey vóru góðir vinir at hava. Gigga segði kanska ikki so nógv, men hon dugdi so sanniliga at [...] giftust, tá stóð ein partur av brúdleypinum inni hjá Giggu og Brynjolv. Tit bæði ferðaðust nógv í Føroyum um sumrarnar, eg meini at tit bæði vóru í fleiri ár á rað norði í Hattarsvík. Áveg til hús aftur fekk [...] postbátinum. Nú er tú farin heim til Jesus, sum tú altíð vitnaði um, har er tú saman við tínum manni og foreldrunum, sum átti vitnisburðin um Jesus. Góða Gigga, tú sveik ikki tínar vinir, eg haldi at øll

skuldi ganga so skjótt, varnaðust vit ikki. Fyri bert einum ári síðan, fóru tit niður til Danmark at halda jól saman við Mariu og familju hennara. Heimafturkomin segði tú at tú ikki hevði havt tað so gott á [...] Vit hugsað eisini nógvv um teg og tíni. Vit vistu hvussu nógv tit høvdu at týða fyri Gerdu, og hon fyri tykkum. Má Jesus pápi styrkja tykkum í hesi sváru tíð. Ærað verið minnið um okkara góðu vinkonu. - [...] tú ynskti at síggja út, altíð líka snøgg og føgur á at líta. Sjálvt um tú vart sjúk, hevði tú ikki mist stoltleikan. Tað var altíð so hugnaligt at koma inn í heim tykkara – heitt og fjálgt – tú byrjaði

ið vit mistu, so vit bæði vóna, at eisini vit kunnu fjálga um teg góða mamma, sum tit tá fjálgaðu um okkum. Vit hugsa nógv um teg mamma. Tú hevur mist tín elskaða mann. Tit náddu at verða gift í 35 ár [...] gevandi. Tað bar til at tosa við hann um alt. Babba var ein ótrúliga góð fyrimund. Honum lærdi eg nógv av, serliga um lívið. Sjálvt um lagnan ikki altíð var honum so mjúk, so lærdi hann okkum, at lívið var vert [...] arbeiði. Um vit upplivdu hann í ringum hýri, so var tað helst tí, at tað ikki viðraði á Norðhavinum, og so slapp hann ikki til útróðrar. Annars var hann glaður fyri sítt arbeiðspláss, sjálvt um havið ikki