i. Pól var íðin at røkja seyð og garð, og garðurin í Hoyvík fekk sera góðan trivnað. Pól og Ebba fluttu ikki inn í gomlu bóndahúsini heimi á garði men í húsini, ið foreldur Ebbu áttu uttan fyri Garðar [...] Súsonnu og Hans Simonsen uttan fyri Garðar. Pól sat við festinum á Sólgørðum í sløk 30 ár. Í 1965 fluttu Ebba og Pól til Hoyvíkar, og Pól gjørdist bóndi á Hoyvíksgarði. Tá tók elsti sonurin Eyðun við festinum [...] aftur á, og tað hevði hann nógva gleði av. Í hugaheimi Póls ráddi tað um at vera virkin og fáa nakað frá hondini, tað gav lívi hansara innihald. Men eisini skuldu vera stundir til at práta og fylgja við í

takka. Hann var leiðari av deildini í Havn frá 1970 áru­num, og hann var ein framúr góður trol- og trolaramaður og visti, at um nakar vildi hava trolgreiðir frá honum, so skuldi tað vera gjørt av einslistum [...] vegir, sum er sera virðismikið fyri báðar partar. Otto visti frá ungum áru­m av, hvat tað var at hava ábyrgd. Pápi hansara doyði í bestu árum frá stórum barna­flokki, og har stóð Otto sum tann, sum ikki minst [...] Maiken og Jonna, og fýra abbabørn. Otto og Ingrid, sum er ættað úr Nólsoy, búsettust í Havn, men fluttu seinni út á Argjar, har tey hava búð síðani. Otto er tann persónur, sum eg havi arbeitt longst sam­an

So fór mín góði vinur Olv­heðin í Harrans hendur. Nú fekk hann frið frá síni sjúku, sum tyngdi hann í nógv ár. Olvheðin var heilt ung­ur, tá hann gav sítt lív til Jesus. Eg og Olvheðin ar­beiddu 4 ár saman [...] saman á Strand­ferðsl­uni. Olvheðin var eisini á 66 liðnum. Tíverri tá kreppan kom í 90-unum fluttu tey niður til DK. Hvíl í Harrans friði mín góði vinur. Vit síggjast. Má Harrin hjálpa tykk­um, sum hava

tey úr Klaksvík. Tey búðu fyrstu árini í Krotugrøvini, beint omanfyri barnaheimið hjá Jonu. Í 1967 fluttu tey í nýggj sethús, ið tey lótu byggja við Bumshamarsvegin í Klaksvík. Umframt Marjun eru systrarnar [...] undir leiðslu av Mikkjal á Bergi. Hetta var í 1966. Tá lærutíðin var lokin, vóru boð eftir henni frá høvuðsdeildini í Tórshavn, og flutti Marjun tá til Havnar at arbeiða. Har hitti hon mannin hon giftist [...] góða íbúð í undirhæddini í húsum sínum til Marjun og synirnar. Marjun var sera takksom fyri stuðulin frá foreldrunum, og segði hon fleiri ferðir seinni, hvussu gott tað var at hava foreldrini til hjálpar

Lillian giftust í 1973, Lillian er einasta systir okkara, og fluttu út á Leiti at búgva, skal eg viðganga, at tað kendist, sum um okkurt bleiv tikið frá mær. Men eg kom skjótt at ásanna tað, at hava fingið Kára

vinnuliga, sum fyrifórst á Bakka. Var sera spentur í hvussu tað gekk. Hann dámdi væl at siga frá søgum og siga frá gamla bygdalívinum á Glyvrum. Hann var við at byggja kirkjuna á Glyvrum í árunum 1925-1927 [...] Glyvrum í bóndahúsunum, og eisini í húsunum á Bakka hjá Meinhard og Minu, men tá tey giftust í 1936, fluttu tey so í húsini, sum høvdu staðið liðug í eitt ár. Brúdleypið stóð í egnum húsum. Jütta var sætta

hesum vildi konan illa trúgva, tí so væl hann annars segði frá um hendan býin. Gamliba og Tanta áttu íalt fimmbørn. Fyrst í nýtiárunum fluttu Gamliba og Tanta til Danmarkar, og bústtust í Svendborg. Tey

blíður at tosa við; ongantíð eitt ringt orð frá hansara munni. Tað kenni eg til, tí vit vuksu upp saman og vóru grannar. Hann var mín besti vinur, men so fluttu vit til Havnar og sóust sjálvdan. Men hann

Góða allar verðinsbesta gjógvaromma. Omma, bert ein lítil seinasta heilsan frá mær, nú omma er farin frá okkum her á fold. Siti niðri í Keypmannahavn og hyggi at myndini í vindeygakarminum, har omma og [...] meint). Omma, sjálvandi ynski eg tær alt tað besta, men at omma skuldi rýma frá okkum so skjótt, tað var so laaangt burtur í frá tí, ið stóð fremst á mínum ynskilista! Lítið vita vit. Omma, saknurin er stórur [...] til tín, meðan eg var í Londin, tá var betur. Altíð hevði tú okkum í tonkunum.:) Síðan omma og abbi fluttu niðan til okkum á Traðarvegi, har tit búðu í eitt stutt ár, má sigast, at vit systkini fingu enn

haldið, at bæði eg og Maibritt áttu ein sera góðan og trúfastan vin í Homm. Tá ið eg og Maibritt fluttu í egna íbúð, varð Homm beinanvegin klárur at hjálpa til; hann tók eina hond í, bæði til tær løttu [...] hjá Homm ikki eftir; hann mundi sum fáur stuðlað felagnum bæði nátt og dag. Homm mundi sum fáur geva frá sær; aldri segði hann nei til at hjálpa til, og man hansara partur ikki liggja eftir hjá nøkrum. Nú