Góða allar verðinsbesta gjógvaromma. Omma, bert ein lítil seinasta heilsan frá mær, nú omma er farin frá okkum her á fold. Siti niðri í Keypmannahavn og hyggi at myndini í vindeygakarminum, har omma og [...] meint). Omma, sjálvandi ynski eg tær alt tað besta, men at omma skuldi rýma frá okkum so skjótt, tað var so laaangt burtur í frá tí, ið stóð fremst á mínum ynskilista! Lítið vita vit. Omma, saknurin er stórur [...] til tín, meðan eg var í Londin, tá var betur. Altíð hevði tú okkum í tonkunum.:) Síðan omma og abbi fluttu niðan til okkum á Traðarvegi, har tit búðu í eitt stutt ár, má sigast, at vit systkini fingu enn

haldið, at bæði eg og Maibritt áttu ein sera góðan og trúfastan vin í Homm. Tá ið eg og Maibritt fluttu í egna íbúð, varð Homm beinanvegin klárur at hjálpa til; hann tók eina hond í, bæði til tær løttu [...] hjá Homm ikki eftir; hann mundi sum fáur stuðlað felagnum bæði nátt og dag. Homm mundi sum fáur geva frá sær; aldri segði hann nei til at hjálpa til, og man hansara partur ikki liggja eftir hjá nøkrum. Nú

sjáldsama við honum var, at hann hevði ein sang til hvønn einstakan, og óansæð hvar og hvørjum vit komu frá, so var hann fyri okkum líka. Heimið hjá Vigerd og Henry á Oyri var eitt samlingsstað fyri vinirnar [...] eisini húsrúm« kann sanniliga sigast um tað heim, ið tey skaptu fyri síni børn. Og sjálvt um tey fluttu í størri hús, so bleiv hjartarúmið ikki minni, nei, heldur størri. Skjótt spjaddust vit øll, onkur

foreldur tíni búðu tá, eg og Tórfríð sluppu at vitja teg alt fyri eitt og blivu so góðar við teg. Síðan fluttu tit til Sands, har tú vaks upp, men tú var ofta her norði í Skopun hjá ommuni og abbanum og øllum [...] ættlandsins vitar mær bjartast. So sáran tá leingist mær landið at skoða, sum frægir í forðum mær frá hava boðað, tí har er ei heyst, eingin baldrutur vetur, har er bara summar, og sólin ei setur. Eg takki

foreldur tíni búðu tá, eg og Tórfríð sluppu at vitja teg alt fyri eitt og blivu so góðar við teg. Síðan fluttu tit til Sands, har tú vaks upp, men túar ofta her norði í Skopun hjá ommuni og abbanum og øllum hinum [...] ættlandsins vitar mær bjartast. So sáran tá leingist mær landið at skoða, sum frægir í forðum mær frá hava boðað, tí har er ei heyst, eingin baldrutur vetur, har er bara summar, og sólin ei setur. Eg takki

eis­ini at tað helst var best at summartúrurin var avlýstur fyri í ár. 14 dagar eftir at tú fekk boðini frá læknunum, at tú vart rakt av herviligari krabba­­sjúku, legði tú árarnar inn og fór heim til Jesus [...] hoygg­ing, seyðahald og ann­að. Sum tíðin gekk funnu tú og babba saman og bygdu tykkum hús í Runavík. Tit fluttu inn í húsini í 1970 og hava tit, saman við okkum, búleikast her síðan. Mamma byrjaði at ar­beiða [...] sína vitjaði hon trú­liga á Eldrasambýlinum Vesturskin. Tað at sjúkan gjørdi, at mamma ikki orkaði frá húsum longur, nívdi sjálv­­sagt hana. Men mest av øllum var hon hørm um, at hon ikki kundi seta seg

fyrstu árini fingu tit tvær gentur, Kristinu í 1947 og Bergit í 1948. Tá tær komu til skúlaaldur, fluttu tit til Havnar, Hans var sjómaður, men hann arbeiddi eisini á landi, á heilsøluni hjá Poul Hansen [...] eru ikki fá eygu ið hon hevur latið av stokkum. Tá Kristina og Bergit vóru lítlar, bleiv alt bundið, frá innast til uttast, ja um tað so vóru kavadraktirnar so blivu tær eisini bundnar, ja flottir vóru kjólarnir

møtti tú Oddmar, manni tínum, sum tú elskaði og var eyðnurík saman við. Tit høvdu tað so gott saman, fluttu saman í hús í Sandavági, hvar tú treivst og elskaði at hugna um í tykkara prýðiliga vakra húsið. [...] nakrar dagar til Norra, og tað var sum altíð eitt prik í hjartanum á henni av at skula verða burtur frá børnunum, men sum hon segði, so áttu teir ein góðan pápa, og hennara arbeiðspláss gav teimum so nógv

vóru bara tvey ár ímillum okkum, so vit vuksu upp saman sum systkin. Tú var 10 ára gamal, tá tit fluttu niðan á Flat og tá vóru vit altíð saman álíkavæl, tá fekst tú so deiliga stórt kamar afturímóti tí [...] ofta soleiðis, at fólk verða mest róst tá tey eru farin, og tað hevur tú so sanniliga eisini fingið frá teimum, sum hava møtt tær í tínum starvi, og í slíkum starvi møtir ein sera nógvum menniskjum. Vt eru

úti á Torvheyggi hjá Elgerdu Jacobsen og Elspu Vestergaard, sum var mostur hennara. Í einbýli, langt frá øðrum húsum, búleikaðist tær í mong ár. Og neyvan hevur tað altíð verið líka lætt at fingið alt til [...] Tær búðu fyrst nøkur ár saman í Fornarætt inni í Trongisvági, sum var teirra barnaheim, áðrenn tær fluttu út á Tippi á Tvøroyri. Á henda hátt stuðlaðu tær hvørjum aðrari, tá mammu gjørdist einsamøll, og